Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Παρουσιάση βιβλίου: Η Αλίκη στη χώρα των μαρμάρων

Γράφει η Αγγελίνα Παπαθανασίου

Διαχειρίστρια στην ομάδα: Παιδική-Εφηβική βιβλιοθήκη

Το βιβλίο της συγγραφέως Άλκης Ζέη «Η Αλίκη στη χώρα των Μαρμάρων» κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Μεταίχμιο, σε εικονογράφηση της Σοφίας Ζαραμπούκα. Ένα βιβλίο αφιερωμένο στη Μελίνα Μερκούρη και στον αγώνα που έκανε για την επιστροφή των Μαρμάρων του Παρθενώνα στην Ελλάδα. Απευθύνεται σε παιδιά ηλικίας 8+.
Υπόθεση:
Η Αλίκη, η ηρωίδα του βιβλίου, ζει με την γιαγιά της και τον θείο της, τον αρχαιολόγο,  στο Θησείο. Καθημερινά  βλέπει από το μπαλκόνι της την Ακρόπολη. Ο θείος της θα την πάρει μαζί του στο Λονδίνο σε ένα ταξίδι για να της δείξει τα κλεμμένα Μάρμαρα του Παρθενώνα που βρίσκονται στο Βρετανικό Μουσείο. Ο θείος της ζει με το όνειρο να δει τα Μάρμαρα πίσω στην Ελλάδα.

Αποσπάσματα:
«Αύριο που θα ‘χω ξενοιάσει θα κάνουμε μια βόλτα στο Λονδίνο κι ύστερα θα πάμε να δούμε μαζί τα Μάρμαρα ένα-ένα,» είπε ο θείος Άγγελος που, μόλις κατάπιε την τελευταία μπουκιά, ξαναγύρισε στα χαρτιά του.
Αχ, να πήγαιναν και στα μαγαζιά, σκέφτηκε η Αλίκη, που ο νους της ήταν στο τριανταφυλλί μπουφάν. Η γιαγιά της είχε δώσει λεφτά για ψώνια. Είναι όμως σίγουρη πως ο θείος της, θα της αγόραζε ρούχα μόνο αν είχαν πάνω της κανέναν Κένταυρο ή την Καρυάτιδα.
Στο Μουσείο θα βρεθεί μόνη της η Αλίκη να κοιτάζει τα εκθέματα του Βρετανικού Μουσείου και εκεί με ένα τρόπο παραμυθένιο θα συναντήσει τον γάτο Τσέσαϊρ από το βιβλίο «Η Αλίκη στη Χώρα των Θαυμάτων», που είναι και το αγαπημένο της βιβλίο και δεν βαριέται να το διαβάζει συνέχεια.


Η Αλίκη της ιστορίας μας θα διηγηθεί στο γάτο την αληθινή ιστορία για την κλοπή των Μαρμάρων από τον Έλγιν.
Τι θα μάθουν τα παιδιά από το βιβλίο:
Τα παιδιά μέσα από το εξαιρετικό αυτό βιβλίο της κυρίας Ζέη, θα έχουν την ευκαιρία να μάθουν την ιστορία των Μαρμάρων. Θα νιώσουν σίγουρα και την ανάγκη να διαβάσουν το γνωστό βιβλίο «Η Αλίκη στη χώρα των Θαυμάτων» αφού αναφέρεται πολλές φορές ως το αγαπημένο βιβλίο της ηρωίδας αλλά και γιατί ο Τσέσαϊρ είναι ο συνδετικός κρίκος που ενώνει τα δυο βιβλία. Ένα βιβλίο που αξίζει να διαβαστεί από μια εξαιρετική κυρία της Ελληνικής Παιδικής Λογοτεχνίας, την κυρία Ζέη.
Καλή ανάγνωση!
Περίληψη:
Περίληψη: «Τότε ήρθαν και κάθισαν στο κρεβάτι της ο γάτος, παρέα με τον Βλαντιμίρ, τον μπλε γάτο της κυρίας Όλγας, ο Μεγάλος Άσπρος Κούνελος κι ο Λαπίθης με το κεφάλι του στους ώμους. Ένας ψίθυρος έφτασε στ’ αυτιά της, κι ύστερα ακούστηκε ξεκάθαρη μια γλυκιά φωνή. Ήτανε η άλλη Αλίκη, από τη Χώρα των Θαυμάτων. Στεκόταν στο κάτω μέρος του κρεβατιού, με το δικό της το βιβλίο ανοιχτό, και διάβαζε:
Αλίκη, πάρε μια ιστορία παιδική και μ’ απαλό χεράκι άσ’ την εκεί που δένουν των παιδιών τα όνειρα, στο μυστικό της μνήμης δεματάκι.»
Βιογραφικό:


Bιογραφικό: Η Άλκη Ζέη γεννήθηκε στην Αθήνα. Ο πατέρας της καταγόταν από την Κρήτη και η μητέρα της από τη Σάμο, όπου πέρασε τα πρώτα παιδικά της χρόνια. Παντρεύτηκε τον θεατρικό συγγραφέα και σκηνοθέτη Γιώργο Σεβαστίκογλου, που πέθανε το 1991. Απέκτησαν δύο παιδιά.
Σπούδασε στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, στη Δραματική Σχολή του Ωδείου Αθηνών και στο Κινηματογραφικό Ινστιτούτο της Μόσχας, στο τμήμα σεναριογραφίας.
Από το 1954 έως το 1964 έζησε σαν πολιτική πρόσφυγας στη Σοβιετική Ένωση. Το 1964 επιστρέφει οικογενειακώς στην Ελλάδα, για να ξαναφύγουν πάλι όλοι μαζί με τον ερχομό της Χούντας το 1967. Αυτήν τη φορά ο τόπος διαμονής τους είναι η Γαλλία, και συγκεκριμένα το Παρίσι, απ’ όπου επιστρέφουν μετά τη δικτατορία.
Από πολύ μικρή ασχολήθηκε με το γράψιμο. Στις πρώτες ακόμη τάξεις του Γυμνασίου άρχισε να γράφει κείμενα για το κουκλοθέατρο. Ένας από τους ήρωες που δημιούργησε, ο Κλούβιος, έγινε κατοπινά ο ήρωας του γνωστού κουκλοθέατρου «Μπαρμπα-Μυτούσης», εμπνεύστρια του οποίου ήταν η Ελένη Θεοχάρη-Περάκη. Πρώτο της μυθιστόρημα είναι Το καπλάνι της βιτρίνας (1963), που το έχει εμπνευστεί από τα παιδικά της χρόνια στη Σάμο και είναι σχεδόν αυτοβιογραφικό. Ακολουθεί μια σειρά μυθιστορημάτων για παιδιά, και το 1987 κυκλοφορεί το πρώτο της βιβλίο για μεγάλους Η αρραβωνιαστικιά του Αχιλλέα. Το 2013 κυκλοφόρησε το αυτοβιογραφικό της βιβλίο Με μολύβι φάμπερ νούμερο δύο.
Το 2010 τιμήθηκε με το Βραβείο της Ακαδημίας Αθηνών για το σύνολο του έργου της.
Το 2012 αναγορεύτηκε επίτιμη διδάκτωρ του Πανεπιστημίου της Κύπρου.
Το 2014 αναγορεύτηκε επίτιμη διδάκτωρ του Τμήματος Επιστημών Προσχολικής Αγωγής και Εκπαίδευσης του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, ενώ το 2015 απέσπασε την ίδια τιμή από το Πανεπιστήμιο Πατρών της Σχολής Ανθρωπιστικών και Κοινωνικών Επιστημών.
Τον Ιανουάριο του 2015 έλαβε τον Χρυσό Σταυρό του Τάγματος της Τιμής, διάκριση που αποδίδεται από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας σε διαπρεπείς προσωπικότητες των τεχνών, των επιστημών και των γραμμάτων, ενώ τον Σεπτέμβριο του 2015 τιμήθηκε  από τη Γαλλία με τον τίτλο του Ταξιάρχη του Τάγματος των Τεχνών και των Γραμμάτων (Commandeur de l’Ordre des Arts et des Lettres). 






Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Είναι απαραίτητο οι θεραπείες των παιδιών να συνεχίζονται το Καλοκαίρι; (Εργοθεραπεία, Λογοθεραπεία, Ειδική διαπαιδαγώγηση, Ψυχολογική υποστήριξη)

  Γράφει η Παπαδοπούλου Ειρήνη Καλησπέρα, ελπίζω να είστε όλοι καλά! Σήμερα σκέφτηκα να αναλύσουμε ένα φλέγον ζήτημα που κάθε χρόνο τέτοιο καιρό έρχεται στην επιφάνεια και δεν είναι άλλο από το αν πρέπει τα παιδιά να συνεχίζουν τις θεραπείες μετά το πέρας του κλεισίματος του σχολείου. Θέλω να πω εδώ ότι κάθε γονιός είναι ο μοναδικός άνθρωπος που παίρνει την τελική απόφαση για το παιδί και θα πρέπει να γίνεται σεβαστή η απόφασή του καθώς αυτός είναι που γνωρίζει καλύτερα το παιδί του. Από την δική μου εμπειρία θα σας πω: Οι θεραπείες δεν είναι μάθημα, είναι απαραίτητες για την εξέλιξη του παιδιού και πιθανή διακοπή χωρίς τη σύμφωνη γνώμη του εκάστοτε θεραπευτή μπορεί να επιφέρει παλινδρόμηση και να καθυστερήσει σθεναρά την αποκατάσταση του παιδιού σε τυχόν δυσκολίες του. Δοκιμάζεται η θεραπευτική σχέση. Ίσως το πιο σημαντικό για εμένα. Μια διακοπή με τόσο χρονικό διάστημα αποχής θα κινδυνεύσει να χαθεί η επαφή με τον θεραπευτή. Οι θεραπείες συνήθως γίνονται μέσα από τα ενδιαφέροντα του

Τικ Τακ Μπουμ, ένα παιχνίδι που αναπτύσσει πολλές δεξιότητες

Γράφει η Παπαδοπούλου Ειρήνη Καλησπέρα,καλησπέρα!! Σήμερα μετά από πολύ καιρό, βρήκα λίγο ελεύθερο χρόνο και θα σας παρουσιάσω ένα παιχνίδι που πραγματικά ενθουσίασε εμένα και τους μικρούς μου φίλους. Τικ Τακ Μπούμ λοιπόν! Πως παίζεται (οδηγίες από την συσκευασία):  Ένα εκρηκτικό επιτραπέζιο παιχνίδι λέξεων που θα σου ανατινάξει το μυαλό! Πες μία λέξη που να περιέχει τα γράμματα της κάρτας και ξεφορτώσου τη "βόμβα" στον επόμενο, πριν ανατιναχτεί στα χεριά σου Τι δεξιότητες αναπτύσσει: Η κύρια δεξιότητα που αναπτύσσει είναι ότι το παιδί εξασκείται στην προφορική φωνολογική ενημερότητα που είναι προπομπός της γράφω-φωνολογικής ενημερότητας που είναι μια σημαντική δεξιότητα για τις σχολικές επιδόσεις.(Ανάγνωση-γραφή). Επιπλέον αναπτύσσει το λεξιλόγιο του παιδιού, καθώς  το παιδί"εκφράζεται λεκτικά και κατανοεί καινούριες έννοιες. Επιπρόσθετα αφού υπάρχει χρόνος για να δημιουργήσει το παιδί τη  λέξη  αυξάνεται  η ταχύτητα επεξεργασίας της σκέψης του. Παραδείγμ

Πως σχετίζονται οι μαθησιακές δυσκολίες με την αυτοεκτίμηση;

  Γράφει η Παπαδοπούλου Ειρήνη Καλησπέρα ελπίζω να είστε καλά! Σήμερα σκέφτηκα να μιλήσουμε για ένα μείζον θέμα για τη σύνδεση της αυτοεκτίμησης με τις μαθησιακές δυσκολίες. Κάθε μέρα συναντάω γονείς να με ρωτάνε γιατί τα παιδιά τους που αντιμετωπίζουν μαθησιακές δυσκολίες νιώθουν ματαιωμένα, γιατί τα παρατάνε και γιατί έχουν χαμηλή αυτοπεποίθηση. Η απάντηση μου είναι γιατί αυτά τα παιδιά καταλαβαίνουν πως δεν τα καταφέρνουν νιώθουν άσχημα για τον εαυτό τους και αποσύρονται από τη μάθηση. Συχνά χρησιμοποιώ ένα δικό μου παράδειγμα με τη μαγειρική, ξέρω πως δεν είμαι καλή, άρα αποσύρομαι από το μαγείρεμα και βρίσκω ένα κάρο δικαιολογίες για να μην το κάνω και στη συνέχεια νιώθω ταυτόχρονα ανακούφιση και ανεπάρκεια. Τι είναι όμως αυτοεκτίμηση; Σύμφωνα με ορισμούς η αυτοεκτίμηση  είναι η αξιολόγηση και η αίσθηση της δικής μας αξίας, ικανοτήτων, επιδόσεων και γενικά της αντίληψής μας για τον εαυτό μας. Περιλαμβάνει τον τρόπο με τον οποίο αντιλαμβανόμαστε τον εαυτό μας σε σχέση με τους άλλου