Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Μαθηματικά: Τα παιδιά πρέπει να μετράνε με τα δάχτυλα;

Γράφει η Παπαδοπούλου Ειρήνη

Καλημέρα, καλημέρα!!

Επιστρέφω σήμερα, με μια ερώτηση που μου κάνουν συχνά-πυκνά πολλοί γονείς αν τα παιδιά πρέπει να μετράνε με δάχτυλα. Πολλές φορές οι γονείς ανησυχούν γιατί τα παιδιά μετράνε με δάχτυλα και έχουν περάσει την πρώτη σχολική ηλικία.

Για μένα το σημαντικό είναι τα παιδιά, να είναι λειτουργικά και να ανακαλύπτουν τρόπους τα ίδια να ανταποκρίνονται στις απαιτήσεις της μάθησης.

Πολλές έρευνες τον τελευταίο καιρό δείχνουν, πως τα παιδιά είναι καλό να μετράνε με τα δάχτυλα γιατί τους βοηθάει στην ανάπτυξη του εγκέφαλου. Συγκεκριμένα Η Jo Boaler, καθηγητής του Στάνφορτ, γράφει στο The Atlantic για τα νευρολογικά οφέλη του να μετράμε με τα δάχτυλα και πώς αυτό μπορεί να συμβάλλει στην προηγμένη σκέψη των ανώτερων μαθηματικών. 

Επίσης προσωπικά πιστεύω πως όταν ένα παιδί μετράει με τα δάκτυλα:


  • Αντιλαμβάνεται την αντίληψη των δαχτύλων και τη σημασία τους
  • Χρησιμοποιεί μόνο του οπτικά βοηθήματα (τα δάχτυλα) που θα τον βοηθήσουν να επιλύσει ένα πρόβλημα και θα καταλάβει καλύτερα τα μαθητικά, μέσα από δικές του αναπαραστάσεις.
  • Αναπτύσσει κριτική σκέψη
  • Μειώνει το άγχος του, αφού μπορεί να χρησιμοποιήσει μια στρατηγική και να βρει ένα αποτέλεσμα
  • Αγαπάει περισσότερο τα μαθηματικά, αφού βρίσκει μόνο του λύσεις
Άρα από τα παραπάνω καταλαβαίνουμε πως ότι το παιδί δεν πρέπει να μετράει με τα δάχτυλα γιατί δεν είναι έξυπνο και είναι μεγάλο είναι ένα στερεότυπο και θα πρέπει να καταρριφθεί. Κάθε παιδί όπως λέμε συνέχεια μέσα από αυτό το blog είναι μοναδικό, διαφορετικό, έχει τους δικούς του ρυθμούς και όταν κατανοήσει καλύτερα τα μαθηματικά σίγουρα θα είναι έτοιμο να κόψει τη χρήση δαχτύλων.


Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Είναι απαραίτητο οι θεραπείες των παιδιών να συνεχίζονται το Καλοκαίρι; (Εργοθεραπεία, Λογοθεραπεία, Ειδική διαπαιδαγώγηση, Ψυχολογική υποστήριξη)

  Γράφει η Παπαδοπούλου Ειρήνη Καλησπέρα, ελπίζω να είστε όλοι καλά! Σήμερα σκέφτηκα να αναλύσουμε ένα φλέγον ζήτημα που κάθε χρόνο τέτοιο καιρό έρχεται στην επιφάνεια και δεν είναι άλλο από το αν πρέπει τα παιδιά να συνεχίζουν τις θεραπείες μετά το πέρας του κλεισίματος του σχολείου. Θέλω να πω εδώ ότι κάθε γονιός είναι ο μοναδικός άνθρωπος που παίρνει την τελική απόφαση για το παιδί και θα πρέπει να γίνεται σεβαστή η απόφασή του καθώς αυτός είναι που γνωρίζει καλύτερα το παιδί του. Από την δική μου εμπειρία θα σας πω: Οι θεραπείες δεν είναι μάθημα, είναι απαραίτητες για την εξέλιξη του παιδιού και πιθανή διακοπή χωρίς τη σύμφωνη γνώμη του εκάστοτε θεραπευτή μπορεί να επιφέρει παλινδρόμηση και να καθυστερήσει σθεναρά την αποκατάσταση του παιδιού σε τυχόν δυσκολίες του. Δοκιμάζεται η θεραπευτική σχέση. Ίσως το πιο σημαντικό για εμένα. Μια διακοπή με τόσο χρονικό διάστημα αποχής θα κινδυνεύσει να χαθεί η επαφή με τον θεραπευτή. Οι θεραπείες συνήθως γίνονται μέσα από τα ενδιαφέροντα του

Τικ Τακ Μπουμ, ένα παιχνίδι που αναπτύσσει πολλές δεξιότητες

Γράφει η Παπαδοπούλου Ειρήνη Καλησπέρα,καλησπέρα!! Σήμερα μετά από πολύ καιρό, βρήκα λίγο ελεύθερο χρόνο και θα σας παρουσιάσω ένα παιχνίδι που πραγματικά ενθουσίασε εμένα και τους μικρούς μου φίλους. Τικ Τακ Μπούμ λοιπόν! Πως παίζεται (οδηγίες από την συσκευασία):  Ένα εκρηκτικό επιτραπέζιο παιχνίδι λέξεων που θα σου ανατινάξει το μυαλό! Πες μία λέξη που να περιέχει τα γράμματα της κάρτας και ξεφορτώσου τη "βόμβα" στον επόμενο, πριν ανατιναχτεί στα χεριά σου Τι δεξιότητες αναπτύσσει: Η κύρια δεξιότητα που αναπτύσσει είναι ότι το παιδί εξασκείται στην προφορική φωνολογική ενημερότητα που είναι προπομπός της γράφω-φωνολογικής ενημερότητας που είναι μια σημαντική δεξιότητα για τις σχολικές επιδόσεις.(Ανάγνωση-γραφή). Επιπλέον αναπτύσσει το λεξιλόγιο του παιδιού, καθώς  το παιδί"εκφράζεται λεκτικά και κατανοεί καινούριες έννοιες. Επιπρόσθετα αφού υπάρχει χρόνος για να δημιουργήσει το παιδί τη  λέξη  αυξάνεται  η ταχύτητα επεξεργασίας της σκέψης του. Παραδείγμ

Πως σχετίζονται οι μαθησιακές δυσκολίες με την αυτοεκτίμηση;

  Γράφει η Παπαδοπούλου Ειρήνη Καλησπέρα ελπίζω να είστε καλά! Σήμερα σκέφτηκα να μιλήσουμε για ένα μείζον θέμα για τη σύνδεση της αυτοεκτίμησης με τις μαθησιακές δυσκολίες. Κάθε μέρα συναντάω γονείς να με ρωτάνε γιατί τα παιδιά τους που αντιμετωπίζουν μαθησιακές δυσκολίες νιώθουν ματαιωμένα, γιατί τα παρατάνε και γιατί έχουν χαμηλή αυτοπεποίθηση. Η απάντηση μου είναι γιατί αυτά τα παιδιά καταλαβαίνουν πως δεν τα καταφέρνουν νιώθουν άσχημα για τον εαυτό τους και αποσύρονται από τη μάθηση. Συχνά χρησιμοποιώ ένα δικό μου παράδειγμα με τη μαγειρική, ξέρω πως δεν είμαι καλή, άρα αποσύρομαι από το μαγείρεμα και βρίσκω ένα κάρο δικαιολογίες για να μην το κάνω και στη συνέχεια νιώθω ταυτόχρονα ανακούφιση και ανεπάρκεια. Τι είναι όμως αυτοεκτίμηση; Σύμφωνα με ορισμούς η αυτοεκτίμηση  είναι η αξιολόγηση και η αίσθηση της δικής μας αξίας, ικανοτήτων, επιδόσεων και γενικά της αντίληψής μας για τον εαυτό μας. Περιλαμβάνει τον τρόπο με τον οποίο αντιλαμβανόμαστε τον εαυτό μας σε σχέση με τους άλλου