Οδηγίες για τους εκπαιδευτικούς σε παιδιά με Διαταραχή Ελλειμματικής Προσοχής- Υπερκινητικότητας

 Γράφει η Παπαδοπούλου Ειρήνη

Καλησπέρα ,σήμερα θα μιλήσουμε για το πως οι εκπαιδευτικοί μπορούνε να βοηθήσουνε τα παιδιά με Διαταραχής Ελλειμματικής Προσοχής -Υπερκινητικότητας. 

Πολλές φορές η διδασκαλία παιδιών με διαταραχή ελλειμματικής προσοχής- υπερκινητικότητας  προκαλεί άγχος και ματαίωση στους εκπαιδευτικούς, καθώς χρειάζεται απερίγραπτη υπομονή και επιμονή ώστε τα παιδιά αυτά να είναι λειτουργικά στο σύνολο της τάξης. 

Το πιο σημαντικό κόμματι για εμένα είναι η συνεργασία που πρέπει να έχουν οι γονείς με τους εκπαιδευτικούς για τυχόν αλλαγές, τυχόν τεχνικές που μπορεί να είναι αποδοτικές και στα δύο περιβάλλοντα . Ουσιαστικό είναι σε αυτήν την επικοινωνία να μην υπάρχει κριτική από καμία πλευρά αλλά αμέριστη κατανόηση.

Τι είναι η διαταραχή ελλειμματικής προσοχής;

Η διαταραχή ελλειμματικής  προσοχής είναι μια νευροαναπτυξιάκη διαταραχή που μπορεί να συνυπάρχει με υπερκινητικότητα ή ακόμη και με παρορμητικότητα.

Τι μπορεί να κάνουν οι εκπαιδευτικοί μέσα στην τάξη;

Οργανώστε καλύτερα το θρανίο του παιδιού: Είναι σημαντικό ο μαθητής να είναι καθισμένος στο πρώτο θρανίο ή δίπλα στην έδρα μακριά από ερεθίσματα όπως  παράθυρα. Επίσης είναι σημαντικό πάνω στο θρανίο να υπάρχει οπτικοποιημένο το πρόγραμμα του ανά  μέρα καθώς και να έχουν οπτικοποιηθεί κάποιοι βασικοί κανόνες όπως: Να σηκώνω χέρι όταν μιλάω, να μαζεύω το θρανίο μου, δεν μιλάμε. Επιπλέον θα βοηθήσει το μαθητή να κάθεται με ένα καλύτερο μαθητή από αυτόν για να μπορεί να τον κινητοποιήσει. 

Κάντε το παιδί βοηθό μέσα στη τάξη: Είναι καλό το παιδί για να μπορεί να εκτονωθεί να υπάρχει μια κίνηση και να γίνει ο βοηθός στην τάξη. Πχ: Να σηκώνεται να σβήνει τον πίνακα, να πηγαίνει στο γραφείο να φέρει κάτι, να μοιράσει φωτοτυπίες-τετράδια, να γίνεται επιμελής.

Δημιουργήστε τα δικά σας σήματα με το παιδί: Δημιουργήστε μια δική σας επικοινωνία με τα ενδιαφέροντα του ώστε το παιδί να επαναφέρετε όταν ξεφεύγει. Επιπρόσθετα, όταν το παιδί ξεφεύγει ένα άγγιγμά στο ώμο μπορεί να είναι σημαντικό.

Δημιουργήστε μια ρουτίνα:  Η ρουτίνα δημιουργεί ασφάλεια και εμπέδωση νέων δεξιοτήτων στα παιδιά με διαταραχή ελλειμματικής προσοχής-υπερκινητικότητας 

Τι μπορεί να κάνουν οι εκπαιδευτικοί όσο αφορά την παράδοση;

Χρησιμοποιείστε οπτιακουστικό υλικό: Η παρουσίαση του μαθήματος μπορεί να περιλαμβάνει οπτικοακουστικό υλικό πχ ενδιαφέρουσες φωτογραφίες σχετικές με την παραδοτέα ύλη, ακουστικά ερεθίσματα, χρώματα για να τονίσετε τις κεντρικές ιδέες. Πολλά από τα παιδιά με ΔΕΠΥ μαθαίνουν καλύτερα με αυτόν τον τρόπο.

Εάν έχετε χρόνο δώστε προσωπικές σημειώσεις στο μαθητή για την παράδοση του μαθήματος: Προσπαθήστε σε αυτές τις σημειώσεις να εστιάσετε στα κεντρικά σημεία της παράδοσης.

Επιδιώξτε την ενεργή συμμετοχή: Εμπλέξτε όσο μπορείτε τον μαθητή στην παράδοση, ρωτήστε τον, προσπαθείτε να είστε διακριτικά δίπλα του και να τον κατευθύνετε.

Δώστε περισσότερο χρόνο στα παιδιά: Πρέπει να έχετε στο μυαλό σας πως τα παιδιά αυτά χρειάζονται ίσως περισσότερο χρόνο από τα άλλα σε διαγωνίσματα. Προσπαθήστε να είστε πιο ελαστικοί με το χρόνο.

Τι μπορεί να κάνουν οι εκπαιδευτικοί όσο αφορά την συμπεριφορά;

Επιβραβεύεστε συγκεκριμένα: Επιβραβεύεστε συγκεκριμένα τις συμπεριφορές που είναι επιθυμητές. Πχ: Συγχαρητήρια που μάζεψες τα βιβλία σου, μπράβο που πρόσεχες στο μάθημα της Γλώσσας.

Επιβραβεύεστε άμεσα: Επιβραβεύεστε τις συμπεριφορές εκείνη την ώρα που γίνονται ώστε το παιδί να κατανοεί άμεσα τις επιθυμητές συμπεριφορές.

Παραμένετε ήρεμοι: Παραμένετε ήρεμοι, επαναλάβετε ίσως κάποιο κανόνα και προσπαθήστε να μην έρχεστε σε αντιπαράθεση με τον μαθητή.

Θα πρέπει να θυμάστε πως η συμπεριφορά του παιδιού με διαταραχή ελλειμματικής προσοχής-υπερκινητικότητας δεν είναι ηθελημένη. Συμβαίνει γιατί το παιδί δεν μπορεί να κάνει αλλιώς. Επιπρόσθετα είναι σημαντικό επειδή είναι λογικό να μην τα ξέρουμε όλα να ζητήσουμε βοήθεια από τους ειδικούς που  τυχόν παρακολουθούν τα παιδιά ώστε να ενημερωθούμε. Ο ρόλος των εκπαιδευτικών είναι δύσκολος, χρήζει υπομονή και επίμονη!

Πολύ χρήσιμο υλικό θα βρείτε στην Ελληνική Εταιρία μελέτης ΔΕΠΥ που βρίσκεται στον παρακάτω σύνδεσμο https://adhd.gr.

Καλό κουράγιο!

Mύθοι για τη δυσλεξία

 Γράφει η Παπαδοπούλου Ειρήνη

Καλησπέρα καλησπέρα, ελπίζω να είστε καλά και να έχετε όμορφες στιγμές στην καθημερινότητα σας.

Με αφορμή πως ο Οκτώβριος είναι μήνας αφιερωμένος στη δυσλεξία, σκέφτηκα να γράψω ένα άρθρο σχετικά με τους μύθους που επικρατούν για αυτήν.

Η δυσλεξία με απλά λόγια είναι μια ειδική μαθησιακή δυσκολία όπου αντανακλά κυρίως στην ορθογραφία, στην ανάγνωση και στο γραπτό λόγο.

Ας ξεκινήσουμε να καταρρίπτουμε κάποιους μύθους σχετικά με την δυσλεξία:

Η δυσλεξία επηρεάζει πάντα τον προφορικό λόγο

Αρκετές φορές η δυσλεξία μπορεί να επηρεάσει τον προφορικό λόγο αλλά δεν συμβαίνει πάντα. Κάποιες φορές ίσως οι δυσκολίες στον προφορικό λόγο να είναι σημάδι πως κάτι ξεκινάει, αλλά πάλι χρειάζεται να γίνει ενδελεχώς διερεύνηση.

Ξεπερνιέται στην ενήλικη ζωή

Η δυσλεξία είναι μια εγγενής διαταραχή, η οποία υπάρχει πάντα στο άτομο, ωστόσο με την κατάλληλη υποστήριξη και με την ωρίμανση του ατόμου, σαφώς μπορεί να βελτιωθεί. Επίσης ένα άτομο στην ενήλικη ζωή μπορεί να καταφέρει πολλά πράγματα, έχοντας δυσλεξία, δεν θεωρείται αποτρεπτικός παράγοντας για να δημιουργήσεις μια ζωή έτσι όπως την θέλεις!!!!

Όλα τα παιδιά που έχουν δυσλεξία είναι αριστερόχειρες

Σαφέστατα όχι, όπως κάποια παιδιά που είναι δεξιόχειρες έχουν δυσλεξία, αντίστοιχα και κάποια παιδιά που είναι αριστερόχειρα μπορεί να έχουν δυσλεξία.

Κάθε παιδί που δυσκολεύεται στην αρχή της σχολικής του ζωής έχει δυσλεξία

Οι μαθησιακές δυσκολίες ταξινομούνται σε πολλά είδη, δεν υπάρχει μόνο η δυσλεξία. Ένα παιδί λοιπόν στην αρχή της σχολικής του ζωής μπορεί να δυσκολεύεται γιατί έχει κάποια άλλη είδους δυσκολία ή ακόμα μπορεί να μην έχει και τίποτα, απλά να μην έχει προσαρμοστεί στις απαιτήσεις της σχολικής ζωής. Η δυσλεξία σαν διάγνωση είναι καλό να μπαίνει μετά την τρίτη δημοτικού όπου οι μαθητές έχουν έρθει σε επαφή με όλα τα μαθήματα. (θεωρητικά, προφορικά, πρακτικά)

Τα παιδιά με δυσλεξία έχουν χαμηλό νοητικό

Τα παιδιά για να διαγνωστούν με δυσλεξία, έχουν φυσιολογικό νοητικό. Συνήθως πρόκειται για παιδιά που μαθαίνουν με έναν διαφορετικό τρόπο.

Όλα τα παιδιά που μπερδεύουν 3 με ε έχουν δυσλεξία

Σίγουρα μπορεί κάποια παιδιά που μπερδεύουν τα παραπάνω να έχουν κάποια δυσλεξία, αλλά όχι όλα.... Όπως είπαμε και παραπάνω υπάρχουν διάφορες δυσκολίες που μπορεί να έχουν παρόμοια συμπτώματα χωρίς να είναι δυσλεξία. Επίσης πολλά παιδιά μπορεί να μην μπερδεύουν τα παραπάνω, αλλά τελικά να έχουν δυσλεξία.

Το παιδί μου έχει δυσλεξία και είναι τεμπέλης

Τα παιδιά έχοντας δυσλεξία βιώνουν αισθήματα ματαίωσης, απογοήτευσης, απομόνωσης  και όλα αυτά πολλές φορές έχουν ως αποτέλεσμα κάποιες φορές να αποσύρονται χωρίς να το θέλουν. Θα πρέπει να θυμόμαστε πως ένα παιδί με δυσλεξία χρειάζεται θέσπιση ρεαλιστικών στόχων, ενθάρρυνση και επιβράβευση.  Είναι καλό να αποφεύγονται οι ταμπέλες τόσο από γονείς όσο και από εκπαιδευτικούς καθώς υπάρχει φόβος ένα παιδί να αφομοιώσει την παραπάνω ταμπέλα και να πράττει τελικά ως τεμπέλης ενώ δεν είναι.

Οι γονείς φταίνε για τη δυσλεξία

Σαφέστατα όχι, ένα παιδί γεννιέται με δυσλεξία, ο γονιός δεν έχει ευθύνη πουθενά!!! Χρειάζεται απενοχοποιήση και φροντίδα και ως προς τον δικό σας εαυτό ώστε να βοηθήσετε αποτελεσματικά ένα παιδί. Ας μην ξεχνάμε πως όταν οι γονείς είναι καλά είναι και τα παιδιά. Να σημειωθεί πως τα αίτια της δυσλεξίας ακόμα ερευνώνται.

Η γνωμάτευση της δυσλεξίας είναι εύκολη διαδικασία

Η γνωμάτευση της δυσλεξίας απαιτεί εμπειρία, εξειδίκευση και μεγάλη προσοχή και γι' αυτό θα πρέπει να γίνεται από ομάδα ειδικών που θα περιλαμβάνει εκπαιδευτικό, ψυχολόγο, κοινωνικό λειτουργό,  εργοθεραπευτή, λογοθεραπευτή, οφθαλμίατρο και άλλες ειδικότητες. Άρα από τα παραπάνω καταλαβαίνουμε πως μια μόνο ειδικότητα δεν μπορεί να βάλει την ταμπέλα της δυσλεξίας.

Τα παιδιά με δυσλεξία δεν αντιμετωπίζουν δυσκολίες στα μαθηματικά

Πολλές φορές τα παιδιά με δυσλεξία θα αντιμετωπίσουν δυσκολίες στα μαθηματικά σε ότι απαιτεί μνήμη πχ προπαίδεια ή στην κατανόηση μαθηματικών προβλημάτων αφού για να κατανοήσεις κάτι που διαβάζεις πρέπει να έχεις κατακτήσει τον μηχανισμό της ανάγνωσης, ωστόσο επειδή όπως είπαμε παραπάνω τα παιδιά αυτά έχουν φυσιολογικό νοητικό η λογικομαθητική σκέψη τους είναι σε αναπτυγμένο επίπεδο τις περισσότερες φορές.

Ας θυμόμαστε πως κάθε παιδί είναι μοναδικό, διαφορετικό με τις δικές του ανησυχίες και όνειρα. Ας είμαστε εμείς εκεί να αποδεχόμαστε τα παιδιά και να τα ενθαρρύνουμε ώστε να βρούνε τον δρόμο τους.