Γιατί δεν βοηθάνε οι φωνες στη μελέτη των παιδιών;

 Γράφει η Παπαδοπούλου Ειρήνη

Χωρίς εισαγωγές οι φωνές δεν βοηθούν στη μελέτη πάμε να δούμε γιατί:

1. Αύξηση άγχους και πίεσης: Τα παιδιά συχνά αισθάνονται ότι πρέπει να ανταποκριθούν σε υψηλές προσδοκίες. Όταν ένας γονιός φωνάζει, αυτό μπορεί να τους προκαλέσει επιπλέον άγχος, κάνοντας τη μελέτη πιο δύσκολη και λιγότερο αποτελεσματική.

2. Δημιουργία αρνητικής στάσης απέναντι στη μελέτη: Οι φωνές μπορούν να κάνουν το παιδί να συνδέσει τη μελέτη με αρνητικά συναισθήματα, γεγονός που μπορεί να επηρεάσει τη μακροχρόνια σχέση του με την εκπαίδευση.

3. Αποσυντονισμός: Η φωνή μπορεί να αποσπάσει την προσοχή του παιδιού από την προσπάθεια να κατανοήσει το μάθημα, εστιάζοντας περισσότερο στο συναίσθημα του φόβου ή της απογοήτευσης.

Τι μπορεί  όμως να βοηθήσει αντί για τις φωνές:

1. Υπομονή και υποστήριξη: Είναι σημαντικό να δείξετε υπομονή και να προσφέρετε βοήθεια όταν το παιδί δυσκολεύεται. Αντί να φωνάξετε, προσπαθήστε να κατανοήσετε τις δυσκολίες του και να του εξηγήσετε ξανά με ήρεμο τρόπο.

2. Διάλογος: Συζητήστε με το παιδί για το πώς αισθάνεται και γιατί δυσκολεύεται. Αυτό μπορεί να σας βοηθήσει να βρείτε λύσεις από κοινού, αντί να δημιουργηθεί ένταση.

3. Διαλείμματα: Αν το παιδί φαίνεται κουρασμένο ή απογοητευμένο, ενθαρρύνετέ το να κάνει ένα διάλειμμα. Έτσι θα μπορέσει να επιστρέψει πιο ξεκούραστο και συγκεντρωμένο.

4. Σταδιακή προσέγγιση: Βοηθήστε το παιδί να χωρίσει τη μελέτη σε μικρότερα βήματα, ώστε να μη νιώθει καταβεβλημένο από την ποσότητα του υλικού.

Η υποστηρικτική προσέγγιση, η ενθάρρυνση και η ηρεμία είναι πιο αποτελεσματικές για να βοηθήσετε το παιδί να μάθει και να αναπτύξει αυτοπεποίθηση στις σχολικές του επιδόσεις.