Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Γνωριμία με την ελλειματική προσοχής-Υπερκινητικότητα


Γράφει η Παπαδοπούλου Ειρήνη

΅΄Είναι σαν να παίζει το ραδιόφωνο με πολλά παράσιτα, ενώ εσύ προσπαθείς να ακούσεις τι συμβαίνει"

Η Διαταραχή ελλειμματικής προσοχής είναι μια νευρο-αναπτυξιακή διαταραχή που τη συναντάμε όλο και πιο συχνά στα παιδιά μας. 

Αξίζει να σημειωθεί  ότι η διάγνωση γίνεται  μεταξύ 4-7 ετών από  διεπιστημονική ομάδα και για να είναι έγκυρη θα πρέπει να έχει πραγματοποιηθεί σε κάποιο δημόσιο φορέα. (ΚΕΔΔΥ, δημόσια νοσοκομεία, Κέντρα Ψυχικής Υγείας).

Η ελλειμματική προσοχή συναντάται συχνότερα σε αγόρια με αναλογία 3:1
Συνήθως υπάρχει συννοσηρότητα της ελλειμματικής προσοχής με άλλες διαταραχές όπως: Μαθησιακές δυσκολίες, αναπτυξιακές δυσκολίες, διαταραχές εναντιωματικής συμπεριφοράς-διαγωγής, διαταραχές άγχους-συναισθήματος.

Οι αίτιες ακόμα δεν είναι απόλυτα σαφείς. Οι απόψεις που κυριαρχούν είναι αφενός ότι η διαταραχή είναι κληρονομική, αφετέρου ότι ο εγκέφαλος αυτών των παιδιών παρουσιάζει διαφορές με εκείνων των συνομήλικων τους στη δομή, το μεταβολισμό και στη λειτουργία συγκεκριμένων περιοχών.

Η Διαταραχή ελλειμματικής προσοχής μπορεί να συνυπάρχει με υπερκινητικότητα ή διάσπαση προσοχής ή παρορμητικότητα, κάποιες φορές μπορεί να συνυπάρχει και με όλα μαζί.

Κάποια συμπτώματα για την υπερκινητικότητα είναι όταν το παιδί:
-Φεύγει συχνά από τη θέση του ή το θρανίο
-Τρέχει ή σκαρφαλώνει συνεχώς
-Δεν προσέχει τα παιχνίδια του και τα καταστρέφει
-Δυσκολεύεται στα ομαδικά παιχνίδια και δεν μπορεί να συγκρατεί κανόνες

Κάποια συμπτώματα για την διάσπαση προσοχής είναι όταν το παιδί:
-Δείχνει να μην ακούει
-Κάνει βιαστικά λάθη
-Χάνει και ξεχνάει βιβλία-εργασίες
-Έχει συχνά ατυχήματα

Τέλος, κάποια συμπτώματα για την παρορμητικότητα είναι όταν το παιδί:
-Δεν σκέφτεται πριν ενεργήσει
-Διακόπτει ή αναβάλλει συζητήσεις και δραστηριότητες
- Ο λόγος του έχει γραμματικά και συντακτικά λάθη

Για να χαρακτηρίσουμε κάποιο παιδί με Διαταραχή ελλειμματικής προσοχής θα πρέπει τα συμπτώματα να παρουσιάζονται τόσο στο σχολείο όσο και στο σπίτι. Παρακάτω ακολουθούν κάποιες  γενικές οδηγίες για γονείς χωρίς να ξεχνάμε βέβαια ότι κάθε παιδί είναι μοναδικό και ξεχωριστό.

Οδηγίες προς γονείς:
- Η σταθερή πορεία  αντιμετώπισης και συμπεριφοράς και από τους δυο γονείς είναι καθοριστική
-Θέστε σαφή όρια και κανόνες.
-Επαινείτε τη συγκεκριμένη λειτουργική συμπεριφορά
- Εστιάστε στην επιθυμητή συμπεριφορά και όχι σε αυτήν που θέλετε να σταματήσει
- Οι τιμωρίες πρέπει να είναι άμεσες και να διατυπώνονται με ήρεμο και κατανοητό τρόπο
- Οι απαιτήσεις σας πρέπει να είναι προσαρμοσμένες στις δυνατότητες του παιδιού σας και όχι στις δικές σας
- Ενισχύστε τον επικοινωνιακό τομέα
- Το ωράριο του ύπνου και της διατροφής να είναι σταθερό.(Ρουτίνα)
- Αναθέστε του δουλείες στο σπίτι( λίστα με ψώνια στο soupermarket, επιλογή των ρούχων από το προηγούμενο βράδυ, προετοιμασία τσάντας)
- Οργανώστε το δωμάτιο (postit, πίνακας ανακοινώσεων)
-Ο χώρος της μελέτης να είναι συγκεκριμένος και μεγάλος και να τοποθετείται μόνο ένα μάθημα τη φορά
- Η μελέτη στο σπίτι να είναι οργανωμένη και γεμάτη διαλείμματα που έχουν συμφωνηθεί με τα παιδιά
- Να υπάρχει συγκεκριμένος χρόνος μελέτης
- Να συμμετέχει σε εξωσχολικές ομαδικές δραστηριότητες που θα μπορεί να εκτονώνεται φυσικά

Η Διαταραχή ελλειμματικής προσοχής παρουσιάζει αυξητικές τάσεις και είναι μια διαταραχή που διερευνάται  συνέχεια. Οι γονείς για να βοηθήσουν αποτελεσματικά πρέπει να απενοχοποιηθούν για τη δυσκολία  και να την αποδεχτούν, άλλωστε η διαταραχή αυτή ακολουθεί το άτομο και στην ενήλικη ζωή.   

ΣΕ ΚΑΘΕ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΘΥΜΑΣΤΕ ΠΩΣ Η ΠΑΡΟΥΣΙΑ ΤΗΣ ΔΙΑΤΑΡΑΧΗΣ ΔΕΝ ΟΦΕΙΛΕΤΑΙ ΣΕ ΕΛΛΙΠΗΣ ΓΟΝΙΚΗ ΦΡΟΝΤΙΔΑ Η ΣΤΟΝ ΤΡΟΠΟ ΠΟΥ ΜΕΓΑΛΩΝΟΥΝ ΟΙ ΓΟΝΕΙΣ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΟΥΣ!




Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Είναι απαραίτητο οι θεραπείες των παιδιών να συνεχίζονται το Καλοκαίρι; (Εργοθεραπεία, Λογοθεραπεία, Ειδική διαπαιδαγώγηση, Ψυχολογική υποστήριξη)

  Γράφει η Παπαδοπούλου Ειρήνη Καλησπέρα, ελπίζω να είστε όλοι καλά! Σήμερα σκέφτηκα να αναλύσουμε ένα φλέγον ζήτημα που κάθε χρόνο τέτοιο καιρό έρχεται στην επιφάνεια και δεν είναι άλλο από το αν πρέπει τα παιδιά να συνεχίζουν τις θεραπείες μετά το πέρας του κλεισίματος του σχολείου. Θέλω να πω εδώ ότι κάθε γονιός είναι ο μοναδικός άνθρωπος που παίρνει την τελική απόφαση για το παιδί και θα πρέπει να γίνεται σεβαστή η απόφασή του καθώς αυτός είναι που γνωρίζει καλύτερα το παιδί του. Από την δική μου εμπειρία θα σας πω: Οι θεραπείες δεν είναι μάθημα, είναι απαραίτητες για την εξέλιξη του παιδιού και πιθανή διακοπή χωρίς τη σύμφωνη γνώμη του εκάστοτε θεραπευτή μπορεί να επιφέρει παλινδρόμηση και να καθυστερήσει σθεναρά την αποκατάσταση του παιδιού σε τυχόν δυσκολίες του. Δοκιμάζεται η θεραπευτική σχέση. Ίσως το πιο σημαντικό για εμένα. Μια διακοπή με τόσο χρονικό διάστημα αποχής θα κινδυνεύσει να χαθεί η επαφή με τον θεραπευτή. Οι θεραπείες συνήθως γίνονται μέσα από τα ενδιαφέροντα του

Τικ Τακ Μπουμ, ένα παιχνίδι που αναπτύσσει πολλές δεξιότητες

Γράφει η Παπαδοπούλου Ειρήνη Καλησπέρα,καλησπέρα!! Σήμερα μετά από πολύ καιρό, βρήκα λίγο ελεύθερο χρόνο και θα σας παρουσιάσω ένα παιχνίδι που πραγματικά ενθουσίασε εμένα και τους μικρούς μου φίλους. Τικ Τακ Μπούμ λοιπόν! Πως παίζεται (οδηγίες από την συσκευασία):  Ένα εκρηκτικό επιτραπέζιο παιχνίδι λέξεων που θα σου ανατινάξει το μυαλό! Πες μία λέξη που να περιέχει τα γράμματα της κάρτας και ξεφορτώσου τη "βόμβα" στον επόμενο, πριν ανατιναχτεί στα χεριά σου Τι δεξιότητες αναπτύσσει: Η κύρια δεξιότητα που αναπτύσσει είναι ότι το παιδί εξασκείται στην προφορική φωνολογική ενημερότητα που είναι προπομπός της γράφω-φωνολογικής ενημερότητας που είναι μια σημαντική δεξιότητα για τις σχολικές επιδόσεις.(Ανάγνωση-γραφή). Επιπλέον αναπτύσσει το λεξιλόγιο του παιδιού, καθώς  το παιδί"εκφράζεται λεκτικά και κατανοεί καινούριες έννοιες. Επιπρόσθετα αφού υπάρχει χρόνος για να δημιουργήσει το παιδί τη  λέξη  αυξάνεται  η ταχύτητα επεξεργασίας της σκέψης του. Παραδείγμ

Πως σχετίζονται οι μαθησιακές δυσκολίες με την αυτοεκτίμηση;

  Γράφει η Παπαδοπούλου Ειρήνη Καλησπέρα ελπίζω να είστε καλά! Σήμερα σκέφτηκα να μιλήσουμε για ένα μείζον θέμα για τη σύνδεση της αυτοεκτίμησης με τις μαθησιακές δυσκολίες. Κάθε μέρα συναντάω γονείς να με ρωτάνε γιατί τα παιδιά τους που αντιμετωπίζουν μαθησιακές δυσκολίες νιώθουν ματαιωμένα, γιατί τα παρατάνε και γιατί έχουν χαμηλή αυτοπεποίθηση. Η απάντηση μου είναι γιατί αυτά τα παιδιά καταλαβαίνουν πως δεν τα καταφέρνουν νιώθουν άσχημα για τον εαυτό τους και αποσύρονται από τη μάθηση. Συχνά χρησιμοποιώ ένα δικό μου παράδειγμα με τη μαγειρική, ξέρω πως δεν είμαι καλή, άρα αποσύρομαι από το μαγείρεμα και βρίσκω ένα κάρο δικαιολογίες για να μην το κάνω και στη συνέχεια νιώθω ταυτόχρονα ανακούφιση και ανεπάρκεια. Τι είναι όμως αυτοεκτίμηση; Σύμφωνα με ορισμούς η αυτοεκτίμηση  είναι η αξιολόγηση και η αίσθηση της δικής μας αξίας, ικανοτήτων, επιδόσεων και γενικά της αντίληψής μας για τον εαυτό μας. Περιλαμβάνει τον τρόπο με τον οποίο αντιλαμβανόμαστε τον εαυτό μας σε σχέση με τους άλλου