Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Παιδικοί Φόβοι

Γράφει η Παπαδοπούλου Ειρήνη

Άραγε οι παιδικοί φόβοι είναι φυσιολογικοί;
Ποιοι είναι οι πιο συνηθισμένοι;
Που μπορούμε να απευθυνθούμε εάν μας ανησυχεί η εκδήλωση των φόβων;

Είναι φυσιολογικό τα παιδιά αφενός αναπτύσσοντας τις κοινωνικές, τις κινητικές, τις γνωστικές και τις συναισθηματικές δεξιότητες και αφετέρου την όλο ένα και αυξανόμενη επαφή με το περιβάλλον να εκφράζουν κάποιους φόβους. Η ηλικία που κορυφώνεται η ένταση είναι από 2 χρονών έως 6 ετών. Να σημειωθεί πως κάθε φόβος εκδηλώνεται διαφορετικά από παιδί σε παιδί ακόμα και ίδιας ηλικίας.

Οι φόβοι των παιδιών μπορεί να προέρχονται από δικές του εμπειρίες(Πχ: Δάγκωσε το παιδί ένα σκύλο και μετά από αυτό το περιστατικό το παιδί φοβάται το σκύλο) ή από συμπεριφορές μιμούμενοι από τους γονείς (Πχ:η μαμά φοβάται το σκοτάδι).

Οι πιο χαρακτηριστικοί  παιδικοί φόβοι είναι:

  • Να μην αποχωριστούν το βασικό φροντιστή και ειδικά τη μαμά τους. Ο φόβος αυτός κορυφώνεται στα 2 έτη καθώς τα παιδιά θέλουν αποκλειστικό χρόνο με τους βασικούς φροντιστές καθώς έχουν αναπτύξει πλήρη εμπιστοσύνη μαζί τους αφού τους καλύπτουν όλες τις βασικές ανάγκες.
  • Φόβος για τα ζώα .Ο φόβος για τα ζώα εμφανίζεται γύρω στα 3-5 έτη κ μπορεί να επιδεινωθεί από ένα έργο στη την τηλεόραση ή ένα παραμύθι που διαβάσατε  όπως για τον "κακό" λύκο.
  • Φόβος για το σκοτάδι.  Αναπτύσσεται πολλές φορές όταν το παιδί έχει το δικό του δωμάτιο και κοιμάται μόνο του. Η ηλικία που κορυφώνεται είναι 3-5 έτη.
Παρά το γεγονός ότι οι  παιδικοί φόβοι είναι ένα φυσιολογικό φαινόμενο, μετά την ηλικία των 6 ετών σταδιακά θα πρέπει να μειώνονται καθώς τα παιδιά εντάσσονται στη σχολική ζωή και ερμηνεύουν πιο λογικά τα γεγονότα.
Όταν βλέπουμε ότι το παιδί, δεν μπορεί να αντεπεξέλθει στην καθημερινότητα του λόγω των φόβων του ή υπάρχει συνεχής ενασχόληση με τον φόβο του και συνοδεύονται με σωματικά συμπτώματα είναι καλό να απευθυνθούμε σε ψυχολόγο ή παιδοψυχολόγο για να πάρουμε κατευθύνσεις.

Κάποιες προτάσεις για τους γονείς είναι:

  • Ενεργητική ακρόαση.  Ακούστε προσεκτικά τι έχει να πει το παιδί σας και σεβαστείτε τους φόβους του. Προσπαθήστε να του παρέχετε ασφάλεια χωρίς να το μειώνετε και να το χλευάζεται.
  • Μην φοβίζεται το παιδί με λανθασμένες εκφράσεις και δημιουργείται στερεότυπα.  Όταν λέμε σε ένα παιδί "θα έρθει ο γύφτος να σε πάρει", αυτόματα το παιδί φοβάται τους τσιγγάνους.
  • Γίνετε πρότυπο μίμησης για τα παιδιά. Όταν ένα παιδί, φοβάται τα ζώα, εσείς ελάτε σε επαφή μαζί τους, παίξτε  και δείξτε ότι δεν είναι τόσο επικίνδυνο όσο πίστευε.
  • Δώστε πρωτοβουλίες . Οι πρωτοβουλίες οδηγούν σε αυτονομία και υπευθυνότητα με αποτέλεσμα τα παιδιά να αναπτύσσουν πολύ λιγότερο φόβους.
  • Διαβάστε βιβλία στα παιδιά με εικόνες.Το παραμύθι βοηθάει πολύ τα παιδιά για να κατανοήσουν τον κόσμο. Συνήθως το παιδί, θέλει να ταυτιστεί με τον ήρωα και έτσι μπορεί να ξεπεράσει πιο εύκολα τον φόβο του.
  • Καθησυχάζεται το παιδί.  Διαβεβαιώστε ότι θα είστε πάντα δίπλα του και δείξτε του στοργή. Παροτρύνετε να εκφράσει τις ανησυχίες του με λόγια
Στο παρακάτω  άρθρο μπορείτε να βρείτε ενδιαφέρουσα βιβλιογραφία για την αντιμετώπιση των παιδικών φόβων των παιδιών.
http://www.mama365.gr/6908/vivlia-gia-na-antimetopisoyn-ta-paidia-tis-fovies.html

Ας μην ξεχνάμε ότι ίσως εκεί που φοβόμαστε να πάμε, είναι όλα όσα ψάχνουμε!














Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Είναι απαραίτητο οι θεραπείες των παιδιών να συνεχίζονται το Καλοκαίρι; (Εργοθεραπεία, Λογοθεραπεία, Ειδική διαπαιδαγώγηση, Ψυχολογική υποστήριξη)

  Γράφει η Παπαδοπούλου Ειρήνη Καλησπέρα, ελπίζω να είστε όλοι καλά! Σήμερα σκέφτηκα να αναλύσουμε ένα φλέγον ζήτημα που κάθε χρόνο τέτοιο καιρό έρχεται στην επιφάνεια και δεν είναι άλλο από το αν πρέπει τα παιδιά να συνεχίζουν τις θεραπείες μετά το πέρας του κλεισίματος του σχολείου. Θέλω να πω εδώ ότι κάθε γονιός είναι ο μοναδικός άνθρωπος που παίρνει την τελική απόφαση για το παιδί και θα πρέπει να γίνεται σεβαστή η απόφασή του καθώς αυτός είναι που γνωρίζει καλύτερα το παιδί του. Από την δική μου εμπειρία θα σας πω: Οι θεραπείες δεν είναι μάθημα, είναι απαραίτητες για την εξέλιξη του παιδιού και πιθανή διακοπή χωρίς τη σύμφωνη γνώμη του εκάστοτε θεραπευτή μπορεί να επιφέρει παλινδρόμηση και να καθυστερήσει σθεναρά την αποκατάσταση του παιδιού σε τυχόν δυσκολίες του. Δοκιμάζεται η θεραπευτική σχέση. Ίσως το πιο σημαντικό για εμένα. Μια διακοπή με τόσο χρονικό διάστημα αποχής θα κινδυνεύσει να χαθεί η επαφή με τον θεραπευτή. Οι θεραπείες συνήθως γίνονται μέσα από τα ενδιαφέροντα του

Τικ Τακ Μπουμ, ένα παιχνίδι που αναπτύσσει πολλές δεξιότητες

Γράφει η Παπαδοπούλου Ειρήνη Καλησπέρα,καλησπέρα!! Σήμερα μετά από πολύ καιρό, βρήκα λίγο ελεύθερο χρόνο και θα σας παρουσιάσω ένα παιχνίδι που πραγματικά ενθουσίασε εμένα και τους μικρούς μου φίλους. Τικ Τακ Μπούμ λοιπόν! Πως παίζεται (οδηγίες από την συσκευασία):  Ένα εκρηκτικό επιτραπέζιο παιχνίδι λέξεων που θα σου ανατινάξει το μυαλό! Πες μία λέξη που να περιέχει τα γράμματα της κάρτας και ξεφορτώσου τη "βόμβα" στον επόμενο, πριν ανατιναχτεί στα χεριά σου Τι δεξιότητες αναπτύσσει: Η κύρια δεξιότητα που αναπτύσσει είναι ότι το παιδί εξασκείται στην προφορική φωνολογική ενημερότητα που είναι προπομπός της γράφω-φωνολογικής ενημερότητας που είναι μια σημαντική δεξιότητα για τις σχολικές επιδόσεις.(Ανάγνωση-γραφή). Επιπλέον αναπτύσσει το λεξιλόγιο του παιδιού, καθώς  το παιδί"εκφράζεται λεκτικά και κατανοεί καινούριες έννοιες. Επιπρόσθετα αφού υπάρχει χρόνος για να δημιουργήσει το παιδί τη  λέξη  αυξάνεται  η ταχύτητα επεξεργασίας της σκέψης του. Παραδείγμ

Πως σχετίζονται οι μαθησιακές δυσκολίες με την αυτοεκτίμηση;

  Γράφει η Παπαδοπούλου Ειρήνη Καλησπέρα ελπίζω να είστε καλά! Σήμερα σκέφτηκα να μιλήσουμε για ένα μείζον θέμα για τη σύνδεση της αυτοεκτίμησης με τις μαθησιακές δυσκολίες. Κάθε μέρα συναντάω γονείς να με ρωτάνε γιατί τα παιδιά τους που αντιμετωπίζουν μαθησιακές δυσκολίες νιώθουν ματαιωμένα, γιατί τα παρατάνε και γιατί έχουν χαμηλή αυτοπεποίθηση. Η απάντηση μου είναι γιατί αυτά τα παιδιά καταλαβαίνουν πως δεν τα καταφέρνουν νιώθουν άσχημα για τον εαυτό τους και αποσύρονται από τη μάθηση. Συχνά χρησιμοποιώ ένα δικό μου παράδειγμα με τη μαγειρική, ξέρω πως δεν είμαι καλή, άρα αποσύρομαι από το μαγείρεμα και βρίσκω ένα κάρο δικαιολογίες για να μην το κάνω και στη συνέχεια νιώθω ταυτόχρονα ανακούφιση και ανεπάρκεια. Τι είναι όμως αυτοεκτίμηση; Σύμφωνα με ορισμούς η αυτοεκτίμηση  είναι η αξιολόγηση και η αίσθηση της δικής μας αξίας, ικανοτήτων, επιδόσεων και γενικά της αντίληψής μας για τον εαυτό μας. Περιλαμβάνει τον τρόπο με τον οποίο αντιλαμβανόμαστε τον εαυτό μας σε σχέση με τους άλλου