Γιατί πρέπει να μιλάμε όταν νιώθουμε πως ένα παιδί κινδυνεύει;

 Γράφει η Παπαδοπούλου Ειρήνη

Σήμερα δεν θέλω να γράψω πολλά για εισαγωγή, απλά σκεφτείτε γιατί πρέπει να μιλάμε όταν ένα παιδί κινδυνεύει....

Αναλογιστείτε και σκεφτείτε εάν ήσασταν στην θέση του παιδιού, τι θα θέλατε

Όταν ένα παιδί κινδυνεύει λοιπόν, είναι απαραίτητο να μιλάμε και να αναφέρουμε την κατάσταση για διάφορους λόγους:

1. Προστασία του παιδιού: Ο κύριος λόγος είναι η προστασία του παιδιού από βλάβες, είτε σωματικές είτε ψυχικές. Τα παιδιά συχνά δεν έχουν τη δυνατότητα να υπερασπιστούν τον εαυτό τους ή να καταλάβουν ότι κάτι κακό συμβαίνει. Οι ενήλικες έχουν την ευθύνη να τα προστατεύουν.

2. Αποτροπή περαιτέρω κακοποίησης: Αν δεν μιλήσουμε για ένα παιδί που κινδυνεύει, η κατάσταση μπορεί να επιδεινωθεί και να συνεχιστεί η κακοποίηση ή η παραμέληση. Η έγκαιρη παρέμβαση μπορεί να σώσει το παιδί από συνεχιζόμενη βία ή κακομεταχείριση.

3. Ψυχολογική υποστήριξη: Τα παιδιά που βιώνουν κίνδυνο ή κακοποίηση χρειάζονται ψυχολογική υποστήριξη για να μπορέσουν να διαχειριστούν το τραύμα. Μιλώντας για το πρόβλημα, μπορεί να ενεργοποιηθεί η παροχή της κατάλληλης βοήθειας από ειδικούς. Επίσης και οι φροντιστές πολλές φορές χρήζουν υποστήριξη αλλά μπορεί να μην έχει βρεθεί κάποιος δίπλα τους.

4. Νομική ευθύνη: Σε πολλές χώρες, υπάρχει νομική υποχρέωση να αναφέρεται οποιαδήποτε μορφή κακοποίησης ή παραμέλησης παιδιού. Μη αναφορά μπορεί να οδηγήσει σε νομικές συνέπειες για όσους γνώριζαν και δεν έκαναν τίποτα.

5. Δημιουργία ασφαλούς περιβάλλοντος: Όταν αναγνωρίζουμε και αναφέρουμε περιπτώσεις κινδύνου, συμβάλλουμε στη δημιουργία ενός ασφαλέστερου περιβάλλοντος, όχι μόνο για το συγκεκριμένο παιδί αλλά και για όλα τα παιδιά στην κοινότητα.

Το να μιλάμε είναι μια πράξη ευθύνης και ανθρωπιάς που μπορεί να κάνει τη διαφορά στη ζωή ενός παιδιού και της οικογένειας ωστόσο γιατί και αυτή μπορεί να ζητάει βοήθεια. Θυμηθείτε πως είμαστε και εμείς το κράτος.