Πως σχετίζονται οι μαθησιακές δυσκολίες με την αυτοεκτίμηση;

 Γράφει η Παπαδοπούλου Ειρήνη

Καλησπέρα ελπίζω να είστε καλά!

Σήμερα σκέφτηκα να μιλήσουμε για ένα μείζον θέμα για τη σύνδεση της αυτοεκτίμησης με τις μαθησιακές δυσκολίες. Κάθε μέρα συναντάω γονείς να με ρωτάνε γιατί τα παιδιά τους που αντιμετωπίζουν μαθησιακές δυσκολίες νιώθουν ματαιωμένα, γιατί τα παρατάνε και γιατί έχουν χαμηλή αυτοπεποίθηση. Η απάντηση μου είναι γιατί αυτά τα παιδιά καταλαβαίνουν πως δεν τα καταφέρνουν νιώθουν άσχημα για τον εαυτό τους και αποσύρονται από τη μάθηση. Συχνά χρησιμοποιώ ένα δικό μου παράδειγμα με τη μαγειρική, ξέρω πως δεν είμαι καλή, άρα αποσύρομαι από το μαγείρεμα και βρίσκω ένα κάρο δικαιολογίες για να μην το κάνω και στη συνέχεια νιώθω ταυτόχρονα ανακούφιση και ανεπάρκεια.

Τι είναι όμως αυτοεκτίμηση;

Σύμφωνα με ορισμούς η αυτοεκτίμηση είναι η αξιολόγηση και η αίσθηση της δικής μας αξίας, ικανοτήτων, επιδόσεων και γενικά της αντίληψής μας για τον εαυτό μας. Περιλαμβάνει τον τρόπο με τον οποίο αντιλαμβανόμαστε τον εαυτό μας σε σχέση με τους άλλους και το περιβάλλον μας. Η αυτοεκτίμηση σχετίζεται με τη συνολική εικόνα που έχουμε για τον εαυτό μας και το πώς αντιλαμβανόμαστε τις διάφορες πτυχές της ζωής μας, όπως οι σχέσεις, οι επιδόσεις, το σώμα μας και οι δεξιότητες μας. Επηρεάζει τη συμπεριφορά, τις αποφάσεις και την ικανότητα μας να αντιμετωπίζουμε τις προκλήσεις.

Γιατί τα παιδιά με μαθησιακές δυσκολίες έχουν χαμηλή αυτοεκτίμηση;

1. Δυσκολία στην Κοινωνικο-Συναισθηματική Προσαρμογή: Τα παιδιά με μαθησιακές δυσκολίες μπορεί να αντιμετωπίζουν δυσκολίες στην κοινωνική αλληλεπίδραση και να αισθάνονται αποκλεισμένα από τους συμμαθητές τους, πράγμα που επηρεάζει την αυτοεκτίμησή τους.

2. Συχνές Αποτυχίες: Η εμπειρία συχνών αποτυχιών στο σχολείο μπορεί να οδηγήσει τα παιδιά στο να αισθάνονται ότι είναι ανίκανα ή ότι δεν μπορούν να ανταπεξέλθουν στις απαιτήσεις.

3. Ελλιπής Υποστήριξη: Αν τα παιδιά δεν λαμβάνουν την αναγκαία υποστήριξη και προσαρμογή για τις δυσκολίες τους, μπορεί να αισθάνονται αποθαρρυντικά και ματαιωτικά.

4. Κοινωνικό Στίγμα: Το κοινωνικό στίγμα που συχνά συνοδεύει τις μαθησιακές δυσκολίες μπορεί να οδηγήσει τα παιδιά να νιώθουν ντροπή ή απόκλιση από τους άλλους. Να σημειωθεί πως κάποιες φορές το στίγμα το προωθούμε και εμείς οι "σημαντικοί άλλοι" για το παιδί με τις ταμπέλες που βάζουμε.

5. Σύγκριση με Άλλα Παιδιά: Η σύγκριση με άλλα παιδιά που δεν αντιμετωπίζουν μαθησιακές δυσκολίες μπορεί να οδηγήσει στην αίσθηση της διαφορετικότητας και στην αυτοαπόρριψη.

Τι τρόπους όμως μπορούμε να υιοθετήσουμε(γονείς, εκπαιδευτικοί) ώστε τα παιδιά με μαθησιακές δυσκολίες να μην έχουν χαμηλή αυτοπεποίθηση;

1. Κατανόηση και Αποδοχή: Δείξτε κατανόηση και αποδοχή για τις μαθησιακές δυσκολίες του παιδιού. Επικεντρωθείτε στις δυνατότητές του και όχι μόνο στις δυσκολίες. Μην αντιμετωπίζετε το παιδί μόνο σαν μαθητή, σίγουρα έχει και άλλα ταλέντα.

2. Καταγραφή Επιτυχιών: Καταγράψτε και επαινέστε τις επιτυχίες του παιδιού, ακόμη και σε μικρά πράγματα. Αυτό ενισχύει το αίσθημα της επιτυχίας και της αξίας.

3. Επαίνεση για Προσπάθεια: Επαινέστε το παιδί για τις προσπάθειές του, ανεξάρτητα από το αποτέλεσμα. Αυτό του δείχνει ότι η προσπάθεια είναι σημαντική.

4. Δημιουργία Ξεκάθαρων Στόχων: Βοηθήστε το παιδί να θέτει ρεαλιστικούς στόχους και να κατασκευάζει ενναλακτικά σχέδια για την επίτευξή τους.

5. Παροχή Υποστήριξης: Παρέχετε συστηματική υποστήριξη στο παιδί. Η αίσθηση ότι υπάρχει κάποιος που τους στηρίζει μπορεί να ενισχύσει την αυτοεκτίμησή τους. Θυμηθείτε, να συνδέετε το παιδί με τις κατάλληλες υπηρεσίες και τους κατάλληλους ειδικούς. Δεν μπορείτε να τα κάνετε όλα μόνοι σας!

6. Δημιουργία Θετικού Περιβάλλοντος: Δημιουργήστε ένα θετικό περιβάλλον όπου το παιδί νιώθει ασφαλές να εκφράζει τις σκέψεις, τα συναισθήματα και τις ανησυχίες του.

7. Ενίσχυση Ενδιαφέροντος: Αναζητήστε δραστηριότητες που ενδιαφέρουν το παιδί και στις οποίες είναι επιτυχημένο. Αυτό μπορεί να βοηθήσει στην ενίσχυση της αυτοεκτίμησης του. Επίσης εντάξτε τα ενδιαφέροντα του στη μάθηση.

Είναι σημαντικό να προσφέρουμε στα παιδιά με μαθησιακές δυσκολίες την κατάλληλη υποστήριξη, ενθάρρυνση και κατανόηση. Θυμηθείτε ο καθένας από μας είναι διαφορετικός

1. 
   

Eπαγγελματική εξουθένωση ή αλλιώς burn out: Αίτια, συνέπειες, αντιμετώπιση

 Γράφει η Παπαδοπούλου Ειρήνη

Καλησπέρα, ελπίζω να είστε όλοι καλά!!

Σήμερα σκέφτηκα να μιλήσουμε μέσα από αυτό το άρθρο για την επαγγελματική εξουθένωση και πως μπορούμε να προστατευτούμε από αυτήν. Εδώ, θέλω να σημειώσω πως είναι λογικό όλοι να περάσουμε κάποια στιγμή από αυτό.... Είμαστε άνθρωποι και όχι ρομπότ! Δεν σημαίνει πως αν συμβεί η εξουθένωση παύει να είμαστε καλοί επαγγελματίες. Μπορούμε και πάλι να ανακάμψουμε! (Σας μιλάει παθών)

Τι είναι η επαγγελματική εξουθένωση;

Η επαγγελματική εξουθένωση  η αλλιώς το "burnout" είναι ένα ψυχολογικό σύνδρομο που συνδέεται με την εξουθένωση και την υπερβολική κόπωση που προκαλείται από επαγγελματικούς παράγοντες. Αυτό το φαινόμενο εκδηλώνεται όταν ένα άτομο εκτίθεται σε μακροχρόνια και έντονη πίεση στον εργασιακό τομέα, με αποτέλεσμα να αισθάνεται εξαντλημένο, ανίκανο να ανταπεξέλθει στις απαιτήσεις, και να χάνει το ενδιαφέρον του για την εργασία ή άλλες δραστηριότητες.

Ποιοι τομείς επαγγελμάτων κινδυνεύουν παραπάνω;

1. Υγεία και Φροντίδα: Ιατρικοί, νοσηλευτές, και υπάλληλοι στον τομέα της υγείας, που συχνά αντιμετωπίζουν υψηλότατο φόρτο εργασίας, έντονο άγχος και συναισθηματικά φορτία.

2. Εκπαίδευση: Δασκάλοι και εκπαιδευτικοί, που συχνά αντιμετωπίζουν μεγάλο αριθμό μαθητών, πίεση για επίτευξη αποτελεσμάτων, και πολυπλοκότητες στις εκπαιδευτικές διαδικασίες.

3. Δημιουργικοί Τομείς: Καλλιτέχνες, συγγραφείς, και δημιουργοί που εργάζονται υπό πίεση για δημιουργία και καινοτομία.

4. Επιχειρηματικότητα: Επιχειρηματίες και άνθρωποι που διαχειρίζονται την επιχείρησή τους, καθώς είναι συχνά υπεύθυνοι για πολλές πτυχές της επιχειρηματικής λειτουργίας.

Ποια είναι τα αίτια της επαγγελματικής εξουθένωσης;

Οι αιτίες της επαγγελματικής εξουθένωσης μπορεί να είναι διάφορες, αλλά συνήθως περιλαμβάνουν:

1. Υπερβολικό Φόρτος Εργασίας: Υπερβολικός όγκος εργασίας με λίγο χρόνο για αποφόρτιση. Η αυξημένη ποσότητα εργασίας, συχνά με μακροχρόνιες περίοδούς χωρίς ξεκούραση, μπορεί να οδηγήσει σε εξάντληση.

2. Πίεση Και Ανταγωνισμός: Έντονος ανταγωνισμός ή υψηλές προσδοκίες συνδεδεμένες με άγχος.

3. Έλλειψη Ελέγχου: Αίσθηση μη αυτονομίας ή έλλειψης ελέγχου στον εργασιακό χώρο.

4. Ανεπαρκής Ανταμοιβή: Η αίσθηση ότι η προσπάθεια δεν ανταμείβεται επαρκώς.

5. Ανισορροπία Εργασίας-Προσωπικής Ζωής: Δυσκολία στο να διατηρηθεί ισορροπία μεταξύ των δύο.

6. Ελλιπής Υποστήριξη: Έλλειψη υποστήριξης από συνεργάτες ή διοίκηση.

7. Τρόποι αντιμετώπισης της επαγγελματικής εξουθένωσης 

8. Η πρώτη βασική κίνηση είναι η αναγνώριση των συμπτωμάτων του burnout, όπως η κόπωση, η έλλειψη ενδιαφέροντος και η αποθάρρυνση.

• Αφιέρωσε μια ώρα σε εσένα
• Κάνε λίστες με αυτά που επείγουν και με αυτά που μπορούν να περιμένουν. 
• Είναι οκ να πηγαίνεις αργά, δεν μπορείς να δουλεύεις στο φουλ πάντα, κατέβασε ρυθμούς όπου μπορείς.
• Εστίασε ένα καθήκον τι φορά, καλό το multitasking αλλά φέρνει ένταση, στρες και αναπτύσσει αίσθημα ανεπάρκειας. 
• Ζήτα βοήθεια όποτε μπορείς είτε από συναδέρφους είτε από τους προϊστάμενους σου
• Οργάνωσε τον χρόνο σου και θέσε όρια για να διατηρήσεις την ισορροπία εργασίας-προσωπικής ζωής.
• Επικεντρώσου στην ανάπτυξη υγιών συνηθειών ύπνου, διατροφής και άσκησης.
• Επικοινώνησε με κοινότητες ή ομάδες που μοιράζονται παρόμοιες εμπειρίες για συμπαράσταση. Μια εποπτεία, ίσως να βοηθούσε.
• Επανεξέταση των Στόχων: Είναι σημαντικό να αναθεωρείτε τους προσωπικούς και επαγγελματικούς σας στόχους και να προσαρμόζετε τις προσδοκίες σας στο εφικτό.
• Αναλογιστείτε την Καριέρα Σας: Σε ορισμένες περιπτώσεις, μια αλλαγή στην εργασία, τον τομέα ή τις επαγγελματικές ευκαιρίες μπορεί να αποδειχθεί αναζωογονητική.

Σίγουρα ο καθένας μπορεί να βρει χιλιάδες δικούς τους τρόπους για να βάλει τη δουλεία του σε μια τάξη και να αποφορτιστεί, ωστόσο εάν δεν υπάρχουν αποτελέσματα είναι καλό, να απευθυνθείτε σε κάποιον ειδικό για να σας βοηθήσει.

Θα σας πω πως μετά από πολύ πόνο αντιλήφθηκα πως είναι οκ να λες όχι, δεν πρόκειται να σκεφτεί κάποιος άσχημα για εσένα και αν σκεφτεί είναι δικό του πρόβλημα στην τελική. Αποδεικνύει συναισθηματική ωριμότητα να χωρίζεις τα ουσιώδη από τα επουσιώδη και να δεις τι χωράει στο πρόγραμμα σου και τι αντέχεις. 

Τι να κάνεις χωρίς τύψεις λοιπόν:

1. Μην είσαι εξυπηρετικός όταν δεν θες
2. Δες χαζοεκπομπές
3. Μουτζούρωσε χαρτιά
4. Κλείσε το κινητό σου
5. Μείνε μόνος
6. Μην καθησυχάσεις κανέναν πως είσαι καλά
7. Κουκουλώσου με το πάπλωμα
8. Πάρε άδεια από τη δουλεία σου
9. Ακύρωσε τα σχέδια σου
10. Μην κάνεις τίποτα παραγωγικό

Καλή συνέχεια σε όλους!

Αυτοεξυπηρέτηση: Παραδείγματα σε καθημερινές δραστηριότητες

 Γράφει η Παπαδοπούλου Ειρήνη

Καλησπέρα, ελπίζω να είστε όλοι καλά!! Σήμερα θα μιλήσουμε για την αυτοεξυπηρέτηση και πως μπορούμε εμείς να καθοδηγήσουμε τα παιδιά σε απλά παραδείγματα. 

Τι είναι η αυτοεξυπηρέτηση;

Η αυτοεξυπηρέτηση στα παιδιά είναι ένα σημαντικό μέρος της ανάπτυξής τους και του προσανατολισμού τους προς την ανεξαρτησία.

Ποιες είναι οι βασικές δεξιότητες αυτοεξυπηρέτησης;

• Προσωπική Υγιεινή: Βοηθήστε τα παιδιά να μάθουν να πλένουν τα χέρια τους και να φροντίζουν την προσωπική τους υγιεινή.
• Ντύσιμο: Ενθαρρύνετε τα παιδιά να επιλέγουν και να φορούν τα ρούχα τους μόνα τους.
• Διαχείριση Ύπνου: Διδάξτε τους καλές συνήθειες ύπνου και πώς να ετοιμάζονται για τον ύπνο.
• Διαχείριση Προσωπικών Αντικειμένων: Μάθετε τα παιδιά να φροντίζουν τα προσωπικά τους αντικείμενα, όπως παιχνίδια, βιβλία, κ.λπ.
• Διαχείριση Χρόνου: Ενθαρρύνετε την αυτοοργάνωση με τον προσδιορισμό χρόνου για διάφορες δραστηριότητες.
• Αποφάσεις και Επιλογές: Ενισχύστε την αυτοπεποίθηση τους, επιτρέποντάς τους να παίρνουν μικρές αποφάσεις και να κάνουν επιλογές.
• Καθημερινές Ευθύνες: Διδάξτε τα παιδιά να αναλαμβάνουν μικρές ευθύνες στο σπίτι, όπως το καθάρισμα του δωματίου τους.
• Ανάπτυξη Κοινωνικών Δεξιοτήτων: Ενθαρρύνετε την επικοινωνία και την ανταλλαγή απόψεων μεταξύ των παιδιών. Ας αναλύσουμε απλά παραδείγματα:

• Πως ενθαρρύνω τα παιδιά να ντύνονται μόνα τους;
• Κατανόηση Ικανοτήτων: Κατανοήστε τις ικανότητες και την αναδυόμενη δεξιότητα του παιδιού σας. Η ηλικία και η ανάπτυξή τους επηρεάζουν το πόσο ανεξάρτητα μπορούν να ντύνονται.
• Προετοιμασία του Περιβάλλοντος: Καθιερώστε έναν χώρο όπου το παιδί να μπορεί να βρει τα ρούχα του εύκολα και να έχει χώρο για να κινηθεί ελεύθερα.
• Επιλογή Εύκολων Ρούχων: Αρχίστε με εύκολα ρούχα που δεν έχουν πολλά κουμπιά ή φερμουάρ. Ελαστικά ρούχα μπορούν να είναι πιο εύκολα για να φορεθούν.
• Κοινή Δράση: Ξεκινήστε με κοινή δράση. Μπορείτε να ξεκινήσετε το ντύσιμο και να ζητήσετε από το παιδί σας να ολοκληρώσει ορισμένα βήματα, όπως να φορέσει τις κάλτσες του ή να βάλει τη μπλούζα του.
• Παρέχετε Κατευθυντήριες Οδηγίες: Δώστε σαφείς, απλές οδηγίες για το πώς να ντύνονται. Μπορείτε να χρησιμοποιήσετε ένα κείμενο, να δείξετε εικόνες ή να κάνετε παιχνίδια ρόλων.
• Ενθάρρυνση: Ενθαρρύνετε το παιδί σας όταν προσπαθεί να ντυθεί μόνο του. Χρησιμοποιήστε θετικά λόγια και προσφέρετε επιβραβεύσεις για τις προσπάθειές του.
• Εκπαιδευτικά Παιχνίδια: Μπορείτε να χρησιμοποιήσετε παιχνίδια που εκπαιδεύουν τα παιδιά σχετικά με το πώς να ντύνονται. Για παράδειγμα, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε παιχνίδια με ρούχα που πρέπει να ταιριάξουν.

Πως ενθαρρύνω τα παιδιά να κάνουν μπάνιο μόνο τους;

1. Καθιστικό Περιβάλλον: Δημιουργήστε ένα ασφαλές και καθιστικό περιβάλλον στο μπάνιο. Σιγουρευτείτε ότι τα αντικείμενα και τα προϊόντα που χρειάζονται είναι εύκολα προσβάσιμα.

2. Κοινή Εμπειρία: Ξεκινήστε με κοινή εμπειρία. Κάντε το παιχνίδι με το νερό διασκεδαστικό. Μπορείτε να χρησιμοποιήσετε παιχνίδια ή χρώματα για το νερό.

3. Μοντέλο Συμπεριφοράς: Δείξτε στα παιδιά πώς γίνεται μια πλήρης διαδικασία μπάνιου. Κάντε μια παρουσίαση χρησιμοποιώντας τα δικά σας μπάνια.

4. Δώστε Ευθύνες: Επιτρέψτε στα παιδιά να αναλαμβάνουν ευθύνες στο μπάνιο. Αυτό μπορεί να περιλαμβάνει τον έλεγχο της θερμοκρασίας του νερού, τη συγκέντρωση των προϊόντων περιποίησης, κ.λπ.

5. Κατευθύνετε τα Βήματα: Κατευθύνετε τα παιδιά στα βήματα που πρέπει να ακολουθήσουν για το μπάνιο. Δημιουργήστε έναν καθοδηγητικό χάρτη ή λίστα με τα βήματα.

6. Χρησιμοποιήστε Παιχνίδια Ρόλων: Ενθαρρύνετε το παιδί να παίξει παιχνίδια ρόλων με κούκλες.

7. Επιβραβεύστε την Ανεξαρτησία: Χρησιμοποιήστε θετική ενίσχυση, όπως κολακευτικά λόγια, αφήνοντας το παιδί να ξέρει πόσο καλά το έκανε.

8. Επίβλεψη από Κοντά: Στην αρχή, παρακολουθήστε τα παιδιά από κοντά για να διασφαλίσετε την ασφαλή και σωστή διαδικασία.

Πως  μπορούμε να βοηθήσουμε το παιδί να  διαχειρίζεται το χρόνο του;

• Καθιερώστε Ρουτίνες: Δημιουργήστε σταθερές ρουτίνες για διάφορες δραστηριότητες, όπως το σχολείο, την ώρα ύπνου. Η ρουτίνα βοηθά τα παιδιά να διαχειρίζονται καλύτερα τον χρόνο τους.

• Χρησιμοποιήστε Ένα Πρόγραμμα Ώρας: Χρησιμοποιήστε ένα πίνακα ή μια λίστα με τις δραστηριότητες που πρέπει να ολοκληρωθούν καθημερινά. Αυτό μπορεί να περιλαμβάνει τον χρόνο για το διάβασμα, τις αθλητικές δραστηριότητες, τα καθήκοντα και άλλες υποχρεώσεις

• Ενθαρρύνετε την Προετοιμασία: Διδάξτε τα παιδιά να προετοιμάζονται για τις δραστηριότητες τους εκ των προτέρων. Αναπτύξτε το έθιμο του να συγκεντρώνουν τα απαραίτητα αντικείμενα και ρούχα πριν από κάθε δραστηριότητα.

• Καθοδηγήστε το Υποχρεωτικό Διάλειμμα: Καθοδηγήστε τα παιδιά να περιλαμβάνουν χρόνο για διακοπές και χαλάρωση στο πρόγραμμά τους. Η ανάγκη για ξεκούραση και αναψυχή είναι εξίσου σημαντική.

• Θέστε Στόχους και Ανταμοίβετε: Βοηθήστε τα παιδιά να θέτουν στόχους για τον εαυτό τους και να ανταμείβουν τον εαυτό τους όταν τους φτάνουν.

Με αυτούς τους τρόπους, θα ενθαρρύνετε τα παιδιά να αναπτύξουν αυτοεξυπηρετητικές δεξιότητες και να νιώθουν περισσότερη αυτοπεποίθηση κατά την καθημερινή τους ζωή.