Τεχνικές αυτορρύθμισης για παιδιά με Διαταραχή Ελλειμματικής Προσοχής Υπερκινητικότητας στη σχολική τάξη

 Γράφει η Παπαδοπούλου Ειρήνη

Η αυτορρύθμιση είναι η ικανότητα του ατόμου να ελέγχει τη συμπεριφορά, τις σκέψεις και τα συναισθήματά του ώστε να επιτύχει τους στόχους του. Για τα παιδιά με ΔΕΠΥ, η αυτορρύθμιση μπορεί να είναι μια ιδιαίτερη πρόκληση, αλλά υπάρχουν διάφοροι τρόποι με τους οποίους μπορούν να αναπτύξουν και να ενισχύσουν αυτή την ικανότητα στην τάξη.

Τεχνικές αυτορρύθμισης για παιδιά με ΔΕΠΥ

1. Χρήση χρονομέτρου ή ρολογιού:

   • Τα παιδιά μπορούν να χρησιμοποιούν ένα χρονόμετρο για να διαχειρίζονται τον χρόνο τους, π.χ., για να ολοκληρώνουν μια δραστηριότητα ή να κάνουν ένα μικρό διάλειμμα. Αυτό βοηθά στην ενίσχυση της διαχείρισης  του χρόνου και στη διατήρηση της συγκέντρωσης.

2. Δημιουργία προσωπικών στόχων:

   • Τα παιδιά μπορούν να θέτουν μικρούς, εφικτούς στόχους για την εργασία τους. Για παράδειγμα, να ολοκληρώσουν μια συγκεκριμένη σελίδα σε ένα βιβλίο ή να γράψουν μια παράγραφο μέσα σε ένα συγκεκριμένο χρόνο. Η επίτευξη αυτών των στόχων ενισχύει την αίσθηση της ολοκλήρωσης και αυτοπεποίθησης.

3. Στρατηγικές χαλάρωσης:

   • Εκμάθηση απλών τεχνικών χαλάρωσης, όπως βαθιά αναπνοή, μπορεί να βοηθήσει τα παιδιά να ηρεμήσουν και να επανακτήσουν τον έλεγχο όταν αισθάνονται υπερδιέγερση ή άγχος.

4. Χρήση κάρτας συμπεριφοράς:

   • Μια κάρτα συμπεριφοράς όπου τα παιδιά παρακολουθούν τη συμπεριφορά τους και σημειώνουν τις φορές που συμπεριφέρθηκαν καλά ή ακολούθησαν τις οδηγίες μπορεί να τους δώσει αίσθηση ευθύνης και ελέγχου.

5. Αυτο-ομιλία (self-talk):

   • Ενθαρρύνετε τα παιδιά να χρησιμοποιούν θετική αυτο-ομιλία για να παραμένουν συγκεντρωμένα και να αναγνωρίζουν τις επιτυχίες τους. Για παράδειγμα, φράσεις όπως «Μπορώ να το κάνω» ή «Θα προσπαθήσω σκληρά για να τελειώσω αυτή τη δραστηριότητα».

6. Εργασία σε μικρά βήματα:

   • Διαχωρισμός των μεγάλων εργασιών σε μικρότερα μέρη βοηθά τα παιδιά να μην αισθάνονται υπερφορτωμένα. Με τη συμπλήρωση κάθε βήματος, μπορούν να κάνουν ένα διάλειμμα ή να επιβραβεύσουν τον εαυτό τους.

7. Χρήση οπτικών βοηθημάτων:

   • Οπτικά βοηθήματα, όπως λίστες εργασιών ή εικόνες που υπενθυμίζουν στα παιδιά τα βήματα μιας διαδικασίας, μπορούν να τα βοηθήσουν να παραμένουν συγκεντρωμένα και να ολοκληρώνουν τις εργασίες τους.

8. Αυτο-αξιολόγηση:

   • Στο τέλος μιας δραστηριότητας, τα παιδιά μπορούν να αξιολογούν τη δική τους απόδοση. Αυτή η διαδικασία τα βοηθά να γίνουν πιο συνειδητοποιημένα και υπεύθυνα για τη μάθησή τους.

9. Ενσωμάτωση κινητικών διαλειμμάτων:

   • Τα σύντομα κινητικά διαλείμματα, όπως το να σηκωθούν και να τεντωθούν, μπορούν να βοηθήσουν τα παιδιά να εκτονώσουν ενέργεια και να συγκεντρωθούν.

10. Επιβράβευση και θετική ενίσχυση:

    • Η χρήση θετικής ενίσχυσης, όπως επιβραβεύσεις ή μικρά κίνητρα όταν επιτυγχάνουν τους στόχους τους, μπορεί να ενθαρρύνει τα παιδιά να συνεχίσουν να χρησιμοποιούν τις τεχνικές αυτορρύθμισης.

Αυτές οι τεχνικές μπορούν να προσαρμοστούν ανάλογα με τις ατομικές ανάγκες κάθε παιδιού και να ενσωματωθούν στη καθημερινή ρουτίνα της τάξης, βοηθώντας τα παιδιά με ΔΕΠΥ να αναπτύξουν δεξιότητες αυτορύθμισης που θα τους είναι χρήσιμες σε όλη τη διάρκεια της ζωής τους. Άλλωστε το πιο σημαντικό είναι πως μαθαίνει ένα παιδί.