Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Κοινωνικές δεξιότητες

Αυτό το άρθρο το διάβασα στο http://eidikospaidagogos.gr/koinonikes-deksiotites/ με πηγή από το milontasgiapaidia.wordpress.com και είπα να το μοιραστώ μαζί σας γιατί ξαναλέω ότι ο σκοπός του blog είναι και το μοίρασμα.


Οι κοινωνικές δεξιότητες είναι σημαντικές, ώστε να αλληλεπιδρούν και να αντιμετωπίζουν καταστάσεις στα πλαίσια που βρίσκονται στην καθημερινότητά τους. Η πρώτη κοινωνία του παιδιού είναι οι οικογένεια και αργότερα έρχεται το σχολείο. Γονείς και παιδαγωγοί /δάσκαλοι μπορούν από νωρίς να διδάξουν τις απαραίτητες κοινωνικές δεξιότητες στα παιδιά, ώστε αυτά να μεγαλώνουν με αυτοπεποίθηση.

Για να τις ενισχύσετε στα παιδιά-μαθητές σας μπορείτε να κάνετε τα εξής:
  • Γίνετε εσείς τα πρότυπα που θα μιμηθούν, π.χ. τηρώντας κανόνες στο σπίτι, διατηρώντας διάλογο και ακούγοντας το συνομιλητή σας, παίζοντας δίκαια σε παιχνίδια, εμπνέοντας τη συνεργασία μέσα από τις δουλειές του σπιτιού.
  • Βοηθήστε τα να εκφράζουν λεκτικά την ανάγκη τους, μειώνοντας έτσι αρνητικές συμπεριφορές, όπως γκρίνια και κλάμα (π.χ.  πείτε «θύμωσα γιατί μου πήρε το παιχνίδι μου», όταν το παιδί κλαίει και φωνάζει, επειδή του πήραν το παιχνίδι, ενθαρρύνετε να το ζητήσει σωστά για να πάρει αυτό που θέλει).
  • Σε μικρότερες ηλικίες όπου ο λόγος δεν έχει εμφανιστεί, μπορείτε να ενισχύετε το δαχτυλοδείξιμο- τις χειρονομίες, ώστε το παιδί να σας κατευθύνει προς αυτό που επιθυμεί ή να αρνηθεί κάτι. Μπορείτε να δίνετε επιλογές (π.χ. θέλεις κούκλα ή μπάλα), ώστε το παιδί να πάρει αυτό που θέλει. Επιβραβεύετε όταν τα παιδιά επιλέγουν κοινωνικά αποδεχτές συμπεριφορές για να αλληλεπιδρούν μαζί σας!
  • Το παιχνίδι είναι βασικό μέσο για να αναπτυχθούν οι κοινωνικές δεξιότητες. Μπορείτε ανάλογα με την ηλικία του παιδιού και την ικανότητά του, να ξεκινήσετε παιχνίδια στη δυάδα ενήλικας-παιδί. Μετά στην τριάδα ενήλικας-δύο παιδιά. ‘Ύστερα, η δυάδα με τους δύο συνομηλίκους να στήνουν μόνοι τους το παιχνίδι και ο ενήλικας ανά διαστήματα να επιβλέπει. Σιγά-σιγά, αυξήστε το σύστημα φίλων και παρατηρείστε πως το παιδί σας ή οι μαθητές σας γενικεύουν  τις δεξιότητες που διδάσκετε.
  • Διδάξτε να μοιράζονται. Μια πιθανή δραστηριότητα στο σχολείο θα μπορούσε να είναι για παράδειγμα, ο καθένας να φέρνει παιχνίδι από το σπίτι και να το παρουσιάζει στην ομάδα συνομηλίκων. Μία φορά την εβδομάδα, λοιπόν, το παιδί μπορεί να μοιράζεται το παιχνίδι του με τους συμμαθητές του, οι οποίοι ένας-ένας μπορούν να το επεξεργαστούν. Στο τέλος, μπορούν να συζητούν για αυτή την εμπειρία εκφράζοντας τις σκέψεις μεταξύ τους.
  • Ενισχύστε παιχνίδια εναλλαγής σειράς, για παράδειγμα, ένα παιχνίδι να είναι κοινό στην ομάδα και να μεταφέρεται από το ένα παιδί στο άλλο. Μπορείτε να βάλετε χρονόμετρο/κλεψύδρα. Κάθε παιδί αισθάνεται εμπιστοσύνη και ασφάλεια, εφόσον παίζει για ίσο χρονικό διάστημα με τα άλλα παιδιά, και κατανοεί ότι μπορεί να το δώσει στο επόμενο παιδί.Σε μικρές ηλικίες επίσης, μπορείτε να χρησιμοποιείτε οπτικό πρόγραμμα με φωτογραφίες των παιδιών για να δείχνετε ποιανού σειρά είναι. Τα παιδιά μαθαίνουν στην αναμονή και στην υπομονή μέχρι να έρθει η σειρά τους.
  • Ενισχύστε τον κοινό σκοπό και τη συνεργασία.Αναθέστε δουλειά στα παιδιά και δώστε ευκαιρίες να νιώθουν χρήσιμα στο σπίτι. Εμπιστευτείτε τα να μαζέψουν πιάτα, να βάλουν πιρούνια στο τραπέζι, να πάνε με το μπαμπά σούπερ μάρκετ να αγοράσουν πράγματα όντας υπεύθυνα να κρατούν τη λίστα, να βάλουν ρούχα στο πλυντήριο.
  • Διδάξτε το δίκαιο παιχνίδι. Μιλήστε για κανόνες και φτιάξτε τους μαζί. Μπορείτε να βρείτε εικόνες στο διαδίκτυο που θα τους κολλήσετε στην τάξη και θα τους υπενθυμίζετε πριν ξεκινήσετε το μάθημα- κύκλο καλημέρας.
  • Παίξτε παιχνίδια ρόλων με διάφορες κοινωνικές καταστάσεις της καθημερινότητας. Οι βιωματικές δραστηριότητες βοηθούν πολύ το παιδί να κατανοεί καλύτερα πως μπορεί να αλληλεπιδρά (π.χ. μαζεύω τα παιχνίδια μου, ο αδερφός μου μου άρπαξε το παιχνίδι, με πειράζουν στο σχολείο, πλησιάζω ομάδα ή άτομο για να συμμετάσχω στο παιχνίδι του, χτυπώ συμμαθητή μου.
  • Δώστε σημασία να παρατηρείτε τα παιδιά σας στο σπίτι και τους μαθητές σας στο σχολείο. Αξιοποιείτε τις ευκαιρίες της καθημερινής τριβής σας με αυτούς για να τους βοηθάτε να επιλύουν προβλήματα. Ερωτήσεις που μπορεί να σας βοηθήσουν να το κάνετε είναι: «σε βοήθησε που..; τι σκέφτηκες, πως ένιωσες, σου άρεσε που…; Άρεσε στον άλλον που εσύ…; τι άλλο μπορείς να κάνεις για να …; Πώς θα σου φαινόταν αν την επόμενη φορά έκανες….;» Εκφράστε τα δικά σας συναισθήματα και σκέψεις: «στενοχωρήθηκα που είδα ότι χτύπησες τον…πως και επέλεξες να το κάνεις..;», ή «είμαι χαρούμενος που σήκωσες το χέρι σου στην τάξη» , «θυμώνω, όταν δε με κοιτάς που μιλώ, νομίζω δε με ακούς, είναι έτσι;».  Με αυτό τον τρόπο το παιδί μαθαίνει να μπαίνει στη θέση του άλλου, να σκέφτεται λύσεις, να βλέπει τις συνέπειες των πράξεών του, να επιλύει διαφορές.
  • Δίνετε χώρο και χρόνο στο παιδί να λέει την άποψη του και να κάνει τις επιλογές του (π.χ. στα παιχνίδια, στα ρούχα, στο κολατσιό).

  • Γονείς και παιδαγωγοί πρέπει να είναι  συνοδοιπόροι
     στο εγχείρημα που λέγεται «ανάπτυξη κοινωνικών δεξιοτήτων». Με σεβασμό και κατανόηση τα παιδιά μπορούν να μάθουν να χτίζουν σχέσεις, μέσα στις οποίες θα υποστηρίζουν τον εαυτό τους, θα συμβιβάζονται, θα συγκρούονται, θα μαθαίνουν από τα λάθη τους και θα ωριμάζουν!
    Πηγή: milontasgiapaidia.wordpress.com

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Είναι απαραίτητο οι θεραπείες των παιδιών να συνεχίζονται το Καλοκαίρι; (Εργοθεραπεία, Λογοθεραπεία, Ειδική διαπαιδαγώγηση, Ψυχολογική υποστήριξη)

  Γράφει η Παπαδοπούλου Ειρήνη Καλησπέρα, ελπίζω να είστε όλοι καλά! Σήμερα σκέφτηκα να αναλύσουμε ένα φλέγον ζήτημα που κάθε χρόνο τέτοιο καιρό έρχεται στην επιφάνεια και δεν είναι άλλο από το αν πρέπει τα παιδιά να συνεχίζουν τις θεραπείες μετά το πέρας του κλεισίματος του σχολείου. Θέλω να πω εδώ ότι κάθε γονιός είναι ο μοναδικός άνθρωπος που παίρνει την τελική απόφαση για το παιδί και θα πρέπει να γίνεται σεβαστή η απόφασή του καθώς αυτός είναι που γνωρίζει καλύτερα το παιδί του. Από την δική μου εμπειρία θα σας πω: Οι θεραπείες δεν είναι μάθημα, είναι απαραίτητες για την εξέλιξη του παιδιού και πιθανή διακοπή χωρίς τη σύμφωνη γνώμη του εκάστοτε θεραπευτή μπορεί να επιφέρει παλινδρόμηση και να καθυστερήσει σθεναρά την αποκατάσταση του παιδιού σε τυχόν δυσκολίες του. Δοκιμάζεται η θεραπευτική σχέση. Ίσως το πιο σημαντικό για εμένα. Μια διακοπή με τόσο χρονικό διάστημα αποχής θα κινδυνεύσει να χαθεί η επαφή με τον θεραπευτή. Οι θεραπείες συνήθως γίνονται μέσα από τα ενδιαφέροντα του

Τικ Τακ Μπουμ, ένα παιχνίδι που αναπτύσσει πολλές δεξιότητες

Γράφει η Παπαδοπούλου Ειρήνη Καλησπέρα,καλησπέρα!! Σήμερα μετά από πολύ καιρό, βρήκα λίγο ελεύθερο χρόνο και θα σας παρουσιάσω ένα παιχνίδι που πραγματικά ενθουσίασε εμένα και τους μικρούς μου φίλους. Τικ Τακ Μπούμ λοιπόν! Πως παίζεται (οδηγίες από την συσκευασία):  Ένα εκρηκτικό επιτραπέζιο παιχνίδι λέξεων που θα σου ανατινάξει το μυαλό! Πες μία λέξη που να περιέχει τα γράμματα της κάρτας και ξεφορτώσου τη "βόμβα" στον επόμενο, πριν ανατιναχτεί στα χεριά σου Τι δεξιότητες αναπτύσσει: Η κύρια δεξιότητα που αναπτύσσει είναι ότι το παιδί εξασκείται στην προφορική φωνολογική ενημερότητα που είναι προπομπός της γράφω-φωνολογικής ενημερότητας που είναι μια σημαντική δεξιότητα για τις σχολικές επιδόσεις.(Ανάγνωση-γραφή). Επιπλέον αναπτύσσει το λεξιλόγιο του παιδιού, καθώς  το παιδί"εκφράζεται λεκτικά και κατανοεί καινούριες έννοιες. Επιπρόσθετα αφού υπάρχει χρόνος για να δημιουργήσει το παιδί τη  λέξη  αυξάνεται  η ταχύτητα επεξεργασίας της σκέψης του. Παραδείγμ

Πως σχετίζονται οι μαθησιακές δυσκολίες με την αυτοεκτίμηση;

  Γράφει η Παπαδοπούλου Ειρήνη Καλησπέρα ελπίζω να είστε καλά! Σήμερα σκέφτηκα να μιλήσουμε για ένα μείζον θέμα για τη σύνδεση της αυτοεκτίμησης με τις μαθησιακές δυσκολίες. Κάθε μέρα συναντάω γονείς να με ρωτάνε γιατί τα παιδιά τους που αντιμετωπίζουν μαθησιακές δυσκολίες νιώθουν ματαιωμένα, γιατί τα παρατάνε και γιατί έχουν χαμηλή αυτοπεποίθηση. Η απάντηση μου είναι γιατί αυτά τα παιδιά καταλαβαίνουν πως δεν τα καταφέρνουν νιώθουν άσχημα για τον εαυτό τους και αποσύρονται από τη μάθηση. Συχνά χρησιμοποιώ ένα δικό μου παράδειγμα με τη μαγειρική, ξέρω πως δεν είμαι καλή, άρα αποσύρομαι από το μαγείρεμα και βρίσκω ένα κάρο δικαιολογίες για να μην το κάνω και στη συνέχεια νιώθω ταυτόχρονα ανακούφιση και ανεπάρκεια. Τι είναι όμως αυτοεκτίμηση; Σύμφωνα με ορισμούς η αυτοεκτίμηση  είναι η αξιολόγηση και η αίσθηση της δικής μας αξίας, ικανοτήτων, επιδόσεων και γενικά της αντίληψής μας για τον εαυτό μας. Περιλαμβάνει τον τρόπο με τον οποίο αντιλαμβανόμαστε τον εαυτό μας σε σχέση με τους άλλου