Aναριθμητισμός: Τι είναι-Τρόποι Αντιμετώπισης

Γράφει η Παπαδοπούλου Ειρήνη

Σήμερα θα προσπαθήσουμε να προσεγγίσουμε τον αναριθμητισμό και να τον συνδέσουμε με τις μαθησιακές δυσκολίες που παρουσιάζουν τα παιδιά μας καθώς και με την οικονομική κρίση που μας ταλανίζει.

Ετυμολογικά ο αναριθμητισμός  προέρχεται από το ανά+αριθμός. Σημαίνει ότι κατά την αναγραφή ενός αριθμού γίνεται εσφαλμένη μετάθεση των ψηφίων του τις περισσότερες φορές ακούσια.(πχ: Το 467 κάποιος να το γράφει 764 ή ακόμα 476. )Να σημειωθεί ότι πέρα από τα ψηφία των αριθμών μπορεί να γίνει και με ημερομηνίες η εσφαλμένη μετάθεση.(πχ: Η άλωση της Κωνσταντινούπολης έγινε το 1453 και κάποιος να τη γράψει 1354 ή 1435). Είναι ένας μαθηματικός όρος.

Πολλές φορές τα παιδιά που παρουσιάζουν μαθησιακές δυσκολίες αντιμετωπίζουν τέτοιου είδους δυσκολίες. Το πρώτο βήμα που μπορούν να κάνουν οι γονείς είναι να επισκεφτούν έναν οφθαλμιάτρο ώστε να αποκλείσουν παθήσεις που σχετίζονται με τα μάτια(μυωπία, πρεσβυωπία)

Στη συνέχεια οι γονείς  μπορούν να κάνουν κάποιες διαδραστικές δραστηριότητες όπως:

• Να δημιουργήσουν αριθμούς με περισσότερα από ένα ψηφίο με πλαστελίνη ή με μαγνητικά γράμματα

• Να παίξουν  συμβολικό παιχνίδι με τα παιδιά όπως: super market με ταμειακή μηχανή ή τηλέφωνο ώστε τα παιδιά να εξασκηθούν στη χρήση πολλαπλών ψηφιών

• Να λένε στα παιδιά 1 ψηφίο τη φορά για να σχηματιστεί ο αριθμός

• Να ενισχύουν τα παιδιά ότι μπορούν να τα καταφέρουν

• Να έχουν την απαίτηση από τα παιδιά να θυμούνται μόνο τις πιο σημαντικές ημερομηνίες και όχι όλες

• Να λύνουν  sudokou και σταυρόλεξα για να ακονιστεί το μυαλό του παιδιού

Είναι πολύ σημαντικό οι γονείς να ενημερώσουν τον δάσκαλο για τις δυσκολίες του παιδιού ώστε και ο ίδιος να έχει μειωμένες προσδοκίες.

Να σημειωθεί ότι αρκετοί πολιτικοί αναλυτές πιστεύουν ότι ο αναριθμητισμός είναι υπεύθυνος για την κατάσταση που έχει έρθει η χώρα μας καθώς η αυθαίρετη χρήση των αριθμών τόσο από δανειστές όσο και από τους πολιτικούς μας οδήγησαν σε αυτήν την κατάσταση.

Έρευνες τα τελευταία χρόνια τείνουν να πιστεύουν ότι ο αναριθμητισμός υπερέχει του αναλφηβητισμού  στη χώρα με τραγικές συνέπειες καθώς η μη ευρεία γνώση των μαθηματικών από σημαντικούς παράγοντες στη χώρα μας έχουν φέρει την χώρα μας σε αυτήν την κατάσταση.

Από τα παραπάνω καταλαβαίνουμε ότι ο αναριθμητισμός είναι ένα μαθησιακό πρόβλημα αλλά μπορεί να είναι και ένα κοινωνικό με πολλαπλές συνέπειες για την ανθρωπότητα.

Σχολικός Εκφοβισμός: Σύμβουλες προς γονείς (Β ΜΕΡΟΣ)

• Γράφει  η Παπαδοπούλου Ειρήνη

Επιστρέφω λοιπόν με το δεύτερο μέρος!

Είναι πολύ σημαντικό να θυμόμαστε ότι υποστήριξη χρειάζονται τόσο οι γονείς που το παιδί τους πέφτει θύμα σχολικού εκφοβισμού αλλά και οι γονείς του ίδιου του θύτη.

Επιπλέον το κλειδί για την επίλυση των περιστατικών του σχολικού εκφοβισμού είναι η συνεργασία με το σχολικό περιβάλλον καθώς το περιστατικό εξελίσσεται μέσα στο σχολείο.

Ας αρχίσουμε λοιπόν!!

Τα παιδιά που εκφοβίζονται συνήθως νιώθουν φόβο, θυμό, ντροπή, ενοχή, μοναξιά.

Ως προς τους γονείς που το παιδί εκφοβίζεται (θύμα) κάποιες καλές πρακτικές είναι:

• Παρατηρήστε τη συμπεριφορά του παιδιού
• Εξηγήστε το φαινόμενο του σχολικού εκφοβισμού στο παιδί  με απλά λόγια ανάλογα με την ηλικία του.
• Προχωρήστε σε ενεργητική ακρόαση. Ακούστε το παιδί σας χωρίς να το κρίνετε και προσπαθήστε να το απενοχοποιήεστε. Ίσως θα ήταν καλό να καταγράψετε σε ημερολόγιο κάποια περιστατικά.
• Επικοινωνήστε με το παιδί  ότι δεν έχει κανένας δικαίωμα να του φέρεται έτσι και ενεργοποιήστε τον να ζητάει βοήθεια σε περιστατικά εκφοβισμού
• Δείξτε του λειτουργικούς τρόπους για να μπορεί να αντιδράει χωρίς και το ίδιο να είναι βίαιο.
• Μιλήστε με κάποιον ειδικό για να σας δώσει κάποιες συμβουλές
• Συζητήστε με το  δάσκαλο. Εδώ θα βοηθήσει αρκετά το ημερολόγιο της καταγραφής.
• Ενθαρρύνετε την κοινωνική επαφή του παιδιού με συνομήλικους του ώστε να διευρευνήσουν τον κύκλο φίλων και να μην απομονώνονται σε χώρους επιθέσεων.
• Ενισχύστε την αυτοεκτίμηση και την αυτοπεποίθηση των παιδιών μέσω δραστηριότητων που τα καταφέρνουν τα παιδιά και μέσα από τη δική σας στάση

Αυτό που θα πρέπει να εμφυσήσουμε στα παιδιά  που εκφοβίζονται είναι το δικαιώμα του παιδιού για μοίρασμα, ο σεβασμός στην ίδια  την προσωπικότητα του, η απενοχοποιήση του καθώς και η ενεργοποίηση για βοήθεια.

Τα παιδιά που εκφοβίζουν πολλές φορές δεν αντιλαμβάνονται ότι αυτό που κάνουν πληγώνουν τους άλλους.

Ως προς τους γονείς που το παιδί εκφοβίζει (θύτης) κάποιες καλές πρακτικές είναι:

• Παρατηρήστε τη συμπεριφορά του παιδιού σας  και δείτε πως αντιδράει σε συνθήκες κρίσης
• Παρατηρήστε τη συμπεριφορά τη δική σας.  Πχ: Πως αντιδράτε σε έναν τσακωμό, πως μιλάτε με τους οικείους σου, πως μιλάτε στο τηλέφωνο. Θυμηθείτε ότι γινόμαστε εμείς το παράδειγμα για τα παιδιά.
• Χαρακτηρίστε τη συμπεριφορά του παιδιού και όχι το ίδιο το παιδί
• Να συμμετέχετε μαζί με το παιδί σας σε δραστηριότητες διαφορετικότητας
• Καλλιεργήστε την ενσυναίσθηση του παιδιού σας
• Εστιάστε  στα θετικά στοιχεία της προσωπικότητας του παιδιού
• Μιλήστε με κάποιον ειδικό για να σας δώσει κάποιες συμβουλές

Θα πρέπει αρχικά  οι γονείς των παιδιών που εκφοβίζουν να αναγνωρίσουν και να αντιληφθούν το γεγονός. Έπειτα να ευαισθητοποιηθούν και να λάβουν δράση καθώς θα πρέπει να συνεργαστούν τόσο με το σχολείο όσο και με τους φορείς ψυχικής υγείας.

Θα ήθελα να επισημάνω ότι είναι καλό οι γονείς των παιδιών που εκφοβίζονται και εκφοβίζουν είναι καλό να έρχονται σε επαφή με το σχολικό περιβάλλον και όχι να παίρνουν ιδιωτικές πρωτοβουλίες μεταξύ τους.

Ένα πολύ όμορφο εγχειρίδιο επισυνάπτεται στον παρακάτω σύνδεσμο http://enable.eun.org/c/document_library/get_file?uuid=c3d2cb8b-e4d1-4001-a81a-5b106a1d9117&groupId=4467490

Θα επανέλθω και με ένα τρίτο μέρος για το ρόλο του σχολείου!

Σας ευχαριστώ όλους για την εμπιστοσύνη σας!

Πηγή: http://www.e-abc.eu

Παρουσιάση βιβλίου: Το αηδόνι και η μελωδία της αγάπης

Γράφει η Αγγελίνα Παπαθανασίου

Πηγή: thematofylakes.gr

Στοιχεία βιβλίου: 

Τίτλος: Το αηδόνι και η μελωδία της αγάπης

Συγγραφέας: Αντώνης Λαµπρινίδης

Εκδόσεις: Σαίτης ΑΕ

Σελίδες: 36

Έτος έκδοσης: 2018

ISBN: 978-960-487-333-3

Πριν λίγες μέρες, ένα ακόμα εξαιρετικό βιβλίο κυκλοφόρησε από τις Εκδόσεις Σαΐτης. Πρόκειται για το βιβλίο του συγγραφέα και εκπαιδευτικού Αντώνη Λαμπρινίδη, με τίτλο «Το αηδόνι και η μελωδία της αγάπης». Το βιβλίο απευθύνεται σε παιδιά από 8+, ενώ η πανέμορφη εικονογράφηση είναι της Νίκης Λεωνίδου.

Ένα μικρό αηδόνι προσπαθεί να κάνει φίλους ανάμεσα στα πουλιά που ζουν στο δάσος. Είναι μικρό και μόνο του και ζηλεύει τα άλλα πουλιά που έχουν φίλους. Κάνει αρκετές προσπάθειες αλλά είναι όλες τους αποτυχημένες. Συναντά προσβολές και απορρίψεις. Δεν το βάζει κάτω και συνεχίζει τις προσπάθειες και πέρα από το δάσος. Μα και πάλι αποτυγχάνει.

Τότε μια σοφή κουκουβάγια του λέει: «Καθένας έχει τη δική του ξεχωριστή αξία. Μα πρέπει να κοπιάσει για να τη βρει. Μόνο τότε μπορούμε όλοι μαζί να ζούμε ευτυχισμένοι».

Θα καταφέρει άραγε το μικρό αηδόνι να βρει τη δική του αξία; Θα συναντήσει την ευτυχία;

Εγώ σ’ αγαπώ για αυτό που είσαι. Ό,τι κι αν είσαι, όπως κι αν είσαι. Ξαπόστασε στην αγκαλιά μου και εγώ θα σε νανουρίσω. Αεράκι, βοήθα να κοιμίσουμε το μικρό μας αηδόνι, κι εσύ, τριζόνι της νύχτας, τραγούδησέ του τα πιο ωραία σου τραγούδια. Λουλούδια της εξοχής, στείλτε του το πιο μεθυστικό άρωμά σας. Φέξε του κι εσύ όμορφο φεγγάρι για να δει τα πιο χαρούμενα όνειρα, είπε ο κρίνος. Τότε, το αεράκι φύσηξε απαλά και όλα συντονίστηκαν μαζί του!

Μια όμορφη και τρυφερή ιστορία με ποιητική γραφή. Ένα βιβλίο πλημμυρισμένο με όμορφες εικόνες. Δύσκολα συναντά κανείς συχνά τέτοια βιβλία. Καλογραμμένο, γεμάτο μηνύματα για μικρούς και μεγάλους αναγνώστες. Ένα υπέροχο ταξίδι αυτογνωσίας μέσα από ένα πραγματικά λογοτεχνικό βιβλίο.

Περίληψη: Το µικρό αηδόνι κάνει µεγάλη προσπάθεια για να βρει φίλους και να µοιραστεί µαζί τους τη ζωή στο αγαπηµένο του δάσος. Αλλά δεν τα καταφέρνει… Η κουκουβάγια τού δίνει µια σοφή συµβουλή. Έτσι, ξεκινά ένα µεγάλο ταξίδι για να βρει τον εαυτό του και να πιστέψει σ’ αυτόν. Κατά τη διάρκειά του θα βιώσει, θα µάθει και θα νιώσει πολλά. Τι θα συµβεί, άραγε, όταν επιστρέψει στην παλιά του φωλιά;

Ένα υπέροχο κείµενο για την πορεία προς την αυτογνωσία και την κοινωνική αποδοχή, τη δύναµη της πίστης, την αξία της προσπάθειας και τις αλήθειες της ζωής µας. Για ν’ ακούσουµε, µικροί και µεγάλοι, µε τ’ αφτιά της καρδιάς µας τη µελωδία της αγάπης…

Bιογραφικό: Ο Αντώνης Λαμπρινίδης είναι επίτιμος σχολικός Σύμβουλος. Υπηρέτησε στην Εκπαίδευση 35 χρόνια ως δάσκαλος, σχολικός Σύμβουλος και ειδικός συνεργάτης του Κέντρου Εκπαιδ/κών Μελετών και του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου στο Υπ. Παιδείας.

Γεννήθηκε στο Εξωχώρι Μεσσηνίας, τέλειωσε τη Μαράσλειο Παιδαγ. Ακαδημία Αθηνών και έκαμε τριετείς μεταπτυχιακές σπουδές στα Παιδαγωγικά, ως υπότροφος του κράτους με την πρώτη θέση στη σειρά επιτυχίας. Παρακολούθησε μαθήματα με τους Dreikurs και Vandevelde, πειραματίστηκε σε νέες μεθόδους Διδακτικής και έλαβε το 632559/79 Δίπλωμα Ευρεσιτεχνίας με Έπαινο. Συμμετείχε στην Εκπαιδ/κή μεταρρύθμιση του 1982-91 ως συγγραφέας των κρατικών βιβλίων για το Μαθητή και το Δάσκαλο, ως συντάκτης των Αναλυτ. Προγραμμάτων και επιμορφωτής των δασκάλων.

Επιλέχτηκε σχολικός Σύμβουλος με την πρώτη σειρά και του απονεμήθηκε ο βαθμός του Παρέδρου του Παιδαγ. Ινστιτούτου (επίκ. καθηγ. Παν/μίου). Τιμήθηκε με ΧΡΥΣΟ ΜΕΤΑΛΛΙΟ & Δίπλωμα από την «Παγκόσμια Οργάνωση Προόδου και Πολιτισμού» «για τη συμβολή του στην έρευνα της τέχνης και της επιστήμης» με πρόεδρο τον καθηγ. Παν/μίου Δ. Μichigan Τ. Αργυρόπουλο, 1981. Δημοσίευσε πολλά βιβλία του λογοτεχνικά, παιδαγωγικά, σχολικά, (68 για παιδιά, 10 για μεγάλους, 100 άρθρα), έλαβε πολλά (17) Βραβεία για συγγραφές του και πρόκριση για το κρατικό Βραβείο παιδ. Λογοτεχνίας 2004.

Το λογοτεχνικό έργο του γραμμένο: «με καλλιεργημένο αλληγορικό λόγο, εκλεπτυσμένο και παραστατικό, περνά δυνατά μηνύματα για τις μεγάλες αξίες της ζωής μέσα σε κλίμα βαθιά ανθρώπινο και ευαίσθητο, βαθιά παιδικό, χαρούμενο κι αισιόδοξο με μια δροσιά και μια ασυνήθιστη τρυφερότητα…».

Έχει σύζυγο δασκάλα, μια κόρη φιλόλογο και μια εγγονή, μαθήτρια.

Είδη Ορθογραφίας

Γράφει η Παπαδοπούλου Ειρήνη

Καλησπέρα σήμερα θα μιλήσουμε για τα είδη της ορθογραφίας. Υπάρχουν δύο είδη ορθογραφίας. 

Θα ξεκινήσουμε με την καταληκτική. Η καταληκτική ορθογραφία αναφέρεται στο πως γράφονται οι καταλήξεις των ρημάτων-των ουσιαστικών-των επιθέτων κτλ.

Η θεματική αναφέρεται στο θέμα της λέξης και τις περισσότερες φορές στην αρχή. πχ: παίζω- παιχνίδι, φίλος-φιλοξενούμενος, δίκη-δικηγόρος. (Τα παραδείγματα είναι αμέτρητα)

Η καταληκτική είναι πιο εύκολη και σημαντικό να διδαχθεί καθώς υπάρχουν πάρα πολύ τρόποι. Η διδασκαλία της θεματικής είναι πιο δύσκολη να διδαχθεί! Συνήθως η σύσταση είναι περισσότερο διάβασμα!

Για την καταληκτική ορθογραφία επισυνάπτονται τα παρακάτω άρθρα:

http://eidikiagogi-symvoulesgiagoneis.blogspot.com/2018/03/blog-post.html

http://eidikiagogi-symvoulesgiagoneis.blogspot.com/2018/01/blog-post_25.html

http://eidikiagogi-symvoulesgiagoneis.blogspot.com/2017/06/blog-post_28.html

http://eidikiagogi-symvoulesgiagoneis.blogspot.com/2018/01/blog-post_67.html

Για την θεματική ορθογραφία άλλες προτάσεις πέρα από το περισσότερο διάβασμα είναι:

Εκμάθηση λέξεων ανά οικογένειες

Εξάσκηση με ασκήσεις κυκλώνω ή υπογραμμίζω

Εκμάθηση λεξιλογίου ανάλογα με την ηλικία του παιδιού

Ζωγραφική των λέξεων για εκμάθηση

Χρήση λεξικού

Αυτοδιόρθωση και επανέλεγχος από την πλευρά του παιδιού

Ενίσχυση της μνήμης

Θέλω να σημειώσω ότι τόσο στην εκμάθηση  τόσο της καταληκτικής ορθογραφίας όσο και στην θεματική είναι πολύ σημαντικό η ενίσχυση του μαθητή ότι μπορεί να τα καταφέρει!

Σχολικός εκφοβισμός: Τι είναι, ποια είναι το προφίλ θυμάτων, θυτών και παρατηρητών (Α μέρος)

Γράφει η Παπαδοπούλου Ειρήνη

Σήμερα διάβασα ένα άρθρο για το σχολικό εκφοβισμό και είπα να μοιραστώ κάποια πράγματα μαζί σας.

Γενικά νιώθω λίγο ότι έχει γίνει μια καραμέλα ο σχολικός εκφοβισμός.

Σχολικός εκφοβισμός δεν είναι μια παρεξήγηση του παιδιού μας με ένα συμμαθητή του που θα κρατήσει 5 λεπτά ή όταν ένα παιδί θυμώνει με το συμμαθητή του και του κρατάει μούτρα!

Τι είναι ο σχολικός εκφοβισμός;

Σύμφωνα με τον Olweus σχολική βία και σχολικός εκφοβισμός παρατηρείται όταν ένα παιδί «εκτίθεται, κατ’ επανάληψη και σε διάρκεια χρόνου, σε αρνητικές πράξεις από ένα ή περισσότερα άτομα.»

Από αυτόν τον ορισμό καταλαβαίνουμε ότι το κυριότερο χαρακτηριστικό είναι  η επαναληπτική έκθεση του παιδιού στη βία συνήθως από συνομήλικούς του.

Ποιοι είναι οι εμπλεκόμενοι στο σχολικό εκφοβισμό;

• Το παιδί που δέχεται βία (θύμα)
• Το παιδί ή μια ομάδα από παιδιών που ασκεί βία (θύτης)
• Οι παρατηρητές (Τα άτομα που βλέπουν ένα παιδί να δέχεται βία και δεν μιλάνε)
• Οι δάσκαλοι
• Οι γονείς 
• Οι κοινωνικές υπηρεσίες

Εδώ θέλω να σκεφτούμε δυο πράγματα.

Το πρώτο είναι  πόσο σημαντικό ρόλο στο φαινόμενο του σχολικού εκφοβισμού παίζουν οι παρατηρητές καθώς βλέπουν ένα παιδί να απειλείται και δεν παίρνουν μέρος και συντηρούν μια κατάσταση. Αρκετές φορές το κάνουν από φόβο, αλλά δυστυχώς το κάνουν από αδιαφορία. Εδώ νομίζω ότι έγκειται και ο ρόλος των γονιών είναι σημαντικό οι γονείς να εμφυσήσουν στα παιδιά ότι πρέπει να μιλάνε και να έχουν εν συναίσθηση απέναντι σε ένα άλλο παιδί. Ένα παιδί που θα γελάσει, θα σχολιάσει χωρίς να κάνει κάτι ή θα κοιτάξει  θα ενισχύσει τη στάση του θύτη αυτομάτως αφού θα νομίζει ότι κάνει κάτι σπουδαίο.

Το δεύτερο είναι ότι τις περισσότερες φορές το παιδί που δέχεται βία με το παιδί που ασκεί βία δεν είναι φίλοι. Άρα είναι καλό όλοι να προσπαθούμε να διακρίνουμε το πείραγμα μεταξύ των φίλων με το σχολικό εκφοβισμό. Το πείραγμα δεν αποσκοπεί σε σωματικό και ψυχικό πόνου του άλλου.

Τι περιλαμβάνει ο σχολικός εκφοβισμός;

• Σωματική βία. (Χτυπήματα, τσιμπήματα, δαγκωνιές, σπρωξίματα.)
• Εσκεμμένος αποκλεισμός μαθητών από κοινωνικές δραστηριότητες, 
• Σεξουαλική παρενόχληση
• Λεκτική βία. Χρησιμοποίηση υβριστικών ή περιπαικτικών εκφράσεων.  Κάποιες φορές αυτές οι περιπαικτικές εκφράσεις μπορεί να είναι  για τη φυλή, την εθνικότητα, τη θρησκεία, την ταυτότητα αναπηρίας, τη σεξουαλική ταυτότητα του θύματος .
• Απειλές και εκβιασμό 
• Κλοπές  και ζημιές στα προσωπικά αντικείμενα του θύματος 
• Διάδοση κακοηθών και ψευδών φημών

Ποιο είναι συνήθως το προφίλ των παιδιών που δέχονται σχολικό εκφοβισμό;

• ● Αδυναμία επίλυσης προβλημάτων,
  ● καταθλιπτικά στοιχεία,
  ● συναισθηματικές δυσκολίες,
  ● αίσθημα μοναξιάς,
  ● χαμηλές σχολικές επιδόσεις και απουσίες
  ● Διαταραχές συμπεριφοράς
  ● Ψυχολογικά / ψυχοσωματικά προβλήματα (πονοκέφαλοι, κοιλιακά άλγη, ενούρηση, διαταραχές ύπνου)
  ● Άγχος
  ● Φοβίες
  ● Δεν μπορούν να μείνουν μόνα
  ● Αποφεύγουν τη βλεματική επαφή 

Από τα παραπάνω καταλαβαίνουμε ότι συνήθως τα παιδιά που εκφοβίζονται έχουν χαμηλή αυτοπεποίθηση.

Ποιο είναι συνήθως το προφίλ των παιδιών που εκφοβίζουν;

 ● Αδυναμία ελέγχου παρορμήσεων
 ● Μειωμένη ικανότητα αυτοελέγχου
 ● Αδυναμία τήρησης κανόνων και ορίων
 ● Ασυνήθιστα χαμηλό άγχος
 ● Διογκωμένη αυτοεικόνα
 ● Έλλειψη αίσθησης του μέτρου
 ● Η δημοτικότητα τους βρίσκεται στο μέσο όρο ή κάτω από αυτόν και χαμηλώνει καθώς προσχωρούν στις εκπαιδευτικές βαθμίδες
 ● Είναι εχθρικό απέναντι στο περιβάλλον του (ιδιαίτερα σε γονείς και εκπαιδευτικούς)
 ● Απόλυτη έλλειψη ενσυναίσθησης
 ● Είναι δυνατό να περιβάλλονται από άλλους συμμαθητές τους οι οποίοι δεν εκφοβίζουν άμεσα αλλά ενισχύουν το παιδί που εκφοβίζει

Από τα παραπάνω καταλαβαίνουμε ότι το παιδί που εκφοβίζει συνήθως θέλει να έχει την εξουσία και δεν έχει καθόλου όρια.

Ας είμαστε λίγο προσεκτικοί με τις ταμπέλες γιατί τα παιδιά πολλές φορές θυματοποιούνται αφενός χωρίς λόγο και αφετέρου άλλα παιδιά στιγματίζονται επίσης χωρίς λόγο.

Σε επόμενο άρθρο θα ακολουθήσουν συμβουλές σε γονείς και υπηρεσίες που ασχολούνται με τον σχολικό εκφοβισμό.

Καληνύχτα!

Πηγή: http://www.e-abc.eu/gr/sholikos-ekfovismos/

Προτεινόμενα παραμύθια για ηλικίες 8-10 ετών

Γράφει η Παπαδοπούλου Ειρήνη

Καλημέρα!!!

Σήμερα θα προτείνω παραμύθια για ηλικίες 8-10 ετών, τώρα που καλοκαιριάζει  και τα παιδιά έχουν ελεύθερο χρόνο.

Προτεινόμενα παραμύθια

·         «Ένα δέντρο ζητάει αυλή», της Λίτσας Παναγιωτοπούλου

·         «Το μεγάλο ταξίδι της Μαριάνθης», της Αγγελικής Καρυστινού

·         «Ο Τζακ και η Φασολάδα», της Γιολάντας Τσιαμπόκαλου 

·          «Μαρδούκ», της Λιάνας Δενεζάκη

·         «Η Ελίτσα», της Ματούλας Τόλκα

·         «Η Λελέκα σηκώνει κεφάλι», του Ανδρέα Αρματά

·         «Ρίκο και Όσκαρ: Το μυστήριο του ριγκατόνι», του Αντρέα Σταϊνχέφελ

·         «Μια υπόθεση για τον ντετέκτιβ Κλουζ: Η υπόθεση του κόκκινου σκύλου», του Γίργκεν Μπανσέρους

·         «Η μικρή μάγισσα», του Ότφριντ Πρόισλερ

·         «Ο γύρος του κόσμου σε 80 μέρες», του  Αντώνη Παπαθεοδούλου

·         «Η τελεία», του Peter Reynolds

·         «Η καλύβα του μπάρμπα-Θωμά», Στοου Μπήτσερ

·         «Η περίεργη υπόθεση του γιγάντιου καλαμαριού», Stilton, Geronimo

·         «Μυστικός πράκτορας Μηδέν Μηδέν Κάπα», Stilton, Geronimo

·         «Αγαπημένες Ιστορίες από την Ελληνική Μυθολογία», Κάντζολα - Σαμπατάκου, Βεατρίκη

·         «Μαγικές ιστορίες με πριγκίπισσες και ξωτικά»,  Baxter, Nicola

·         «Το ημερολόγιο ενός σπασίκλα», Kinney, Jeff

·         «Ο Ισίδωρος και ο ναυαγός», Μιχαλοπούλου, Αμάντα

·         «Θεοί και Θέες», Σαββάλας

·         «Ο μικρός Πρίγκιπας», Saint - Exupéry, Antoine de,