Κοινωνικές δεξιότητες

Αυτό το άρθρο το διάβασα στο http://eidikospaidagogos.gr/koinonikes-deksiotites/ με πηγή από το milontasgiapaidia.wordpress.com και είπα να το μοιραστώ μαζί σας γιατί ξαναλέω ότι ο σκοπός του blog είναι και το μοίρασμα.

Οι κοινωνικές δεξιότητες είναι σημαντικές, ώστε να αλληλεπιδρούν και να αντιμετωπίζουν καταστάσεις στα πλαίσια που βρίσκονται στην καθημερινότητά τους. Η πρώτη κοινωνία του παιδιού είναι οι οικογένεια και αργότερα έρχεται το σχολείο. Γονείς και παιδαγωγοί /δάσκαλοι μπορούν από νωρίς να διδάξουν τις απαραίτητες κοινωνικές δεξιότητες στα παιδιά, ώστε αυτά να μεγαλώνουν με αυτοπεποίθηση.

Για να τις ενισχύσετε στα παιδιά-μαθητές σας μπορείτε να κάνετε τα εξής:

• Γίνετε εσείς τα πρότυπα που θα μιμηθούν, π.χ. τηρώντας κανόνες στο σπίτι, διατηρώντας διάλογο και ακούγοντας το συνομιλητή σας, παίζοντας δίκαια σε παιχνίδια, εμπνέοντας τη συνεργασία μέσα από τις δουλειές του σπιτιού.
• Βοηθήστε τα να εκφράζουν λεκτικά την ανάγκη τους, μειώνοντας έτσι αρνητικές συμπεριφορές, όπως γκρίνια και κλάμα (π.χ.  πείτε «θύμωσα γιατί μου πήρε το παιχνίδι μου», όταν το παιδί κλαίει και φωνάζει, επειδή του πήραν το παιχνίδι, ενθαρρύνετε να το ζητήσει σωστά για να πάρει αυτό που θέλει).
• Σε μικρότερες ηλικίες όπου ο λόγος δεν έχει εμφανιστεί, μπορείτε να ενισχύετε το δαχτυλοδείξιμο- τις χειρονομίες, ώστε το παιδί να σας κατευθύνει προς αυτό που επιθυμεί ή να αρνηθεί κάτι. Μπορείτε να δίνετε επιλογές (π.χ. θέλεις κούκλα ή μπάλα), ώστε το παιδί να πάρει αυτό που θέλει. Επιβραβεύετε όταν τα παιδιά επιλέγουν κοινωνικά αποδεχτές συμπεριφορές για να αλληλεπιδρούν μαζί σας!
• Το παιχνίδι είναι βασικό μέσο για να αναπτυχθούν οι κοινωνικές δεξιότητες. Μπορείτε ανάλογα με την ηλικία του παιδιού και την ικανότητά του, να ξεκινήσετε παιχνίδια στη δυάδα ενήλικας-παιδί. Μετά στην τριάδα ενήλικας-δύο παιδιά. ‘Ύστερα, η δυάδα με τους δύο συνομηλίκους να στήνουν μόνοι τους το παιχνίδι και ο ενήλικας ανά διαστήματα να επιβλέπει. Σιγά-σιγά, αυξήστε το σύστημα φίλων και παρατηρείστε πως το παιδί σας ή οι μαθητές σας γενικεύουν  τις δεξιότητες που διδάσκετε.
• Διδάξτε να μοιράζονται. Μια πιθανή δραστηριότητα στο σχολείο θα μπορούσε να είναι για παράδειγμα, ο καθένας να φέρνει παιχνίδι από το σπίτι και να το παρουσιάζει στην ομάδα συνομηλίκων. Μία φορά την εβδομάδα, λοιπόν, το παιδί μπορεί να μοιράζεται το παιχνίδι του με τους συμμαθητές του, οι οποίοι ένας-ένας μπορούν να το επεξεργαστούν. Στο τέλος, μπορούν να συζητούν για αυτή την εμπειρία εκφράζοντας τις σκέψεις μεταξύ τους.
• Ενισχύστε παιχνίδια εναλλαγής σειράς, για παράδειγμα, ένα παιχνίδι να είναι κοινό στην ομάδα και να μεταφέρεται από το ένα παιδί στο άλλο. Μπορείτε να βάλετε χρονόμετρο/κλεψύδρα. Κάθε παιδί αισθάνεται εμπιστοσύνη και ασφάλεια, εφόσον παίζει για ίσο χρονικό διάστημα με τα άλλα παιδιά, και κατανοεί ότι μπορεί να το δώσει στο επόμενο παιδί.Σε μικρές ηλικίες επίσης, μπορείτε να χρησιμοποιείτε οπτικό πρόγραμμα με φωτογραφίες των παιδιών για να δείχνετε ποιανού σειρά είναι. Τα παιδιά μαθαίνουν στην αναμονή και στην υπομονή μέχρι να έρθει η σειρά τους.
• Ενισχύστε τον κοινό σκοπό και τη συνεργασία.Αναθέστε δουλειά στα παιδιά και δώστε ευκαιρίες να νιώθουν χρήσιμα στο σπίτι. Εμπιστευτείτε τα να μαζέψουν πιάτα, να βάλουν πιρούνια στο τραπέζι, να πάνε με το μπαμπά σούπερ μάρκετ να αγοράσουν πράγματα όντας υπεύθυνα να κρατούν τη λίστα, να βάλουν ρούχα στο πλυντήριο.
• Διδάξτε το δίκαιο παιχνίδι. Μιλήστε για κανόνες και φτιάξτε τους μαζί. Μπορείτε να βρείτε εικόνες στο διαδίκτυο που θα τους κολλήσετε στην τάξη και θα τους υπενθυμίζετε πριν ξεκινήσετε το μάθημα- κύκλο καλημέρας.
• Παίξτε παιχνίδια ρόλων με διάφορες κοινωνικές καταστάσεις της καθημερινότητας. Οι βιωματικές δραστηριότητες βοηθούν πολύ το παιδί να κατανοεί καλύτερα πως μπορεί να αλληλεπιδρά (π.χ. μαζεύω τα παιχνίδια μου, ο αδερφός μου μου άρπαξε το παιχνίδι, με πειράζουν στο σχολείο, πλησιάζω ομάδα ή άτομο για να συμμετάσχω στο παιχνίδι του, χτυπώ συμμαθητή μου.
• Δώστε σημασία να παρατηρείτε τα παιδιά σας στο σπίτι και τους μαθητές σας στο σχολείο. Αξιοποιείτε τις ευκαιρίες της καθημερινής τριβής σας με αυτούς για να τους βοηθάτε να επιλύουν προβλήματα. Ερωτήσεις που μπορεί να σας βοηθήσουν να το κάνετε είναι: «σε βοήθησε που..; τι σκέφτηκες, πως ένιωσες, σου άρεσε που…; Άρεσε στον άλλον που εσύ…; τι άλλο μπορείς να κάνεις για να …; Πώς θα σου φαινόταν αν την επόμενη φορά έκανες….;» Εκφράστε τα δικά σας συναισθήματα και σκέψεις: «στενοχωρήθηκα που είδα ότι χτύπησες τον…πως και επέλεξες να το κάνεις..;», ή «είμαι χαρούμενος που σήκωσες το χέρι σου στην τάξη» , «θυμώνω, όταν δε με κοιτάς που μιλώ, νομίζω δε με ακούς, είναι έτσι;».  Με αυτό τον τρόπο το παιδί μαθαίνει να μπαίνει στη θέση του άλλου, να σκέφτεται λύσεις, να βλέπει τις συνέπειες των πράξεών του, να επιλύει διαφορές.
• Δίνετε χώρο και χρόνο στο παιδί να λέει την άποψη του και να κάνει τις επιλογές του (π.χ. στα παιχνίδια, στα ρούχα, στο κολατσιό).

Γονείς και παιδαγωγοί πρέπει να είναι  συνοδοιπόροι στο εγχείρημα που λέγεται «ανάπτυξη κοινωνικών δεξιοτήτων». Με σεβασμό και κατανόηση τα παιδιά μπορούν να μάθουν να χτίζουν σχέσεις, μέσα στις οποίες θα υποστηρίζουν τον εαυτό τους, θα συμβιβάζονται, θα συγκρούονται, θα μαθαίνουν από τα λάθη τους και θα ωριμάζουν!
Πηγή: milontasgiapaidia.wordpress.com

Επανάληψη το Καλοκαίρι: Ναι ή οχι;

Γράφει η Παπαδοπούλου Ειρήνη



Λοιπόν, λοιπόν σε ένα ειδυλιακό τοπίο, σκεφτόμουν σήμερα αν τα παιδιά πρέπει να κάνουν επανάληψη το Καλοκαίρι. Το σκέφτηκα καθώς εγώ σαν ενήλικας εδώ μετά από καιρό έχασα το μυαλό μου, χαλάρωσα και δεν ξέρω πως θα επανέλθω την Τρίτη, καθώς σκέφτομαι συνέχεια τις διάκοπες.

Για φανταστείτε λοιπόν τα παιδιά μας που μετά από ένα κουραστικό Χειμώνα με άπειρες υποχρεώσεις τους ξαναβάλουμε να διαβάσουν και να κάνουν επανάληψη! Πως θα νιώσουν άραγε;

Ωστόσο δεν υπάρχει ξεκάθαρη απάντηση αν ένα παιδί πρέπει να κάνει επανάληψη το καλοκαίρι! Αυτό κρίνεται ανάλογα με τις ανάγκες του, την διάθεση του (Θα πρέπει να τη λαμβάνουμε υπόψη)  και την προοδό του.

Ας προσπαθήσουμε να απαντήσουμε σε κάποιες ερωτήσεις

Είναι καλό ένα παιδί να κάνει επανάληψη το καλοκάιρι;

Δεν υπάρχει ούτε καλό ούτε κακό! Κάθε οικογένεια όπως είπα, αποφασίζει σύμφωνα με τις ανάγκες που έχει.

Το κλειδί είναι η συζήτηση με το παιδί για το τι θέλει το ίδιο να κάνει και πως αισθάνεται, καθώς και ο χρόνος. Αφενός δίνουμε χρόνο στο παιδί να ξεκουραστεί μετά τις σχολικές του υποχρεώσεις και αφετέρου δεν αφήνουμε ένα παιδί να κάνει επανάληψη πάνω από μια ώρα την ημέρα.

Πώς μπορούμε να εντάξουμε την επανάληψη με μορφή διασκέδασης;

Mέσα από βιωματική μάθηση! Κάποιες ιδέες είναι:

-Δίνουμε στο παιδί λεφτά να αγοράσει το παγωτό στην παραλία (εξασκείται στα μαθηματικά)
-Του λέμε να μας διαβάσει το αγαπημένο του παραμύθι στην παραλία (εξασκείται στην ανάγνωση)
-Γράφει τη λίστα του super market (εξασκείται στη γραφή)
-Το βάζουμε να διαβάζει τις πινακίδες όταν πηγαίνουμε βόλτες (εξασκείται στην ανάγνωση)
-Παίζουμε επιτραπέζια παιχνίδια (εξασκείται σε όλα τα παραπάνω)
-Κάνουμε επισκέψεις σε μουσεία, πηγαίνουμε σε συναυλίες και σε θεάτρα (Τα παιδιά παίρνουν ερεθίσματα για την καθημερινότητα τους)
-Βλέπουμε αγαπημένες ταινίες του και του λέμε να μας ζωγραφίσει κάτι που του αρέσει (αναπτύσσουμε την κατανοήση)
-Παίζουμε συμβολικό παιχνίδι μαζί του. Πχ: Στήνουμε ένα εικονικό μαγαζί στο σπίτι μας και κάνουμε πωλήσεις (Εξασκείται στα μαθηματικά, σε καθημερινές δεξιότητες)
-Λέμε να  μας πει μια ιστορία για τη μέρα που πέρασε στην παραλία (Προφορική έκφραση)
-Γράφουμε λέξεις στην άμμο (ορθογραφία)
-Λύνουμε σταυρόλεξα (ορθογραφία)
-Επισκεφτόμαστε την βιβλιοθήκη του δήμου μας και αφήνουμε το παιδί να διαλέξει βιβλίο (ανάγνωση και κριτική σκέψη)

Τι λένε έρευνες σχετικά με το διάβασμα του καλοκαιριού;

Η Denise Pope Cooper λέκτορας του Πανεπιστημίου Stanford στο τμήμα εκπαίδευσης αναρωτιέται: «Ακόμη κι αν υποθέσουμε ότι τα παιδιά εξασκούν το μυαλό τους κατά τη διάρκεια των διακοπών, τι πραγματικά διατηρούν στην μνήμη τους επιστρέφοντας το Φθινόπωρο;».

Άλλες έρευνες που έχουν γίνει κρίνουν απαραίτητη την αποσυμπίεση των μαθητών από την παραδοσιακή σχολική πραγματικότητα. Σε καμιά περίπτωση δεν πιέζουμε τα παιδία να κάνουν επανάληψη της σχολικής ύλης και είναι απαγορευτικό να βρίσκουν οι γονείς  τα βιβλία της επόμενης χρονιάς και να παίρνουν το ρόλο του εκπαιδευτικού και να διδάσκουν την υλη. 

Θα ήταν καλό να θυμόμαστε πως είμαστε εμείς όταν είμαστε παιδιά!!

Τα παιδιά το καλοκαίρι χρειάζονται ξενοιασία, βόλτες και το σημαντικό πολύ πολύ παιχνίδι!!(ατομικό και ομαδικό)

Καλό Καλοκαίρι!!

Eθισμός στο διαδίκτυο

Γράφει η Παπαδοπούλου Ειρήνη

Πηγή: Παρακολούθηση σεμιναρίου με θέμα "Προστάτεψε το παιδί σου από το ηλεκτρονικό έγκλημα"που διοργανώθηκε στις 23/5/2018 στην Μυτιλήνη.


Λοιπόν, λοιπόν σήμερα παρακολούθησα ένα πολύ ενδιαφέρον σεμινάριο με θέμα τα παιδιά και την ασφαλή πλοήγησης του στο internet.

Είπα να μοιραστώ  με όλους εσάς τις γνώσεις μου γιατί θα ξαναπώ ότι πιο σημαντικός σκοπός του blog είναι η δικτύωση και το μοίρασμα.

Ας ξεκινήσουμε

Τι είναι ο εθισμός

Σύμφωνα με το λεξικό είναι  καταναγκαστική συνήθεια που επηρεάζει τη συμπεριφορά και τον ψυχισμό και είναι δύσκολο να διακοπεί.

Τι σημαίνει εθισμός για το παιδί στο διαδίκτυο

Για τα παιδιά ο εθισμός στο διαδίκτυο συνήθως καθρεφτίζει την υπερβολική ενασχόληση τους με τον υπολογιστή. 

Επίσης περιλαμβάνει επιθετικότητα και εναλλαγές στη συμπεριφορά όταν αφαιρείται το επιθυμητό αντικείμενο, που στη συγκεκριμένη περίπτωση είναι ο υπολογιστής.

Ποια είναι τα συμπτώματα του εθισμού

Κάποια συμπτώματα του εθισμού του παιδιού στον υπολογιστή είναι τα παρακάτω:

• Υπερβολική ενασχόληση και εμμονή με τον υπολογιστή
• Παραμέληση των καθηκόντων του (Μαθήματα, εξωσχολικές δραστηριότητες)
• Κοινωνική απομόνωση και απόσυρση από τις παρέες του
• Φεύγει από την πραγματικότητα (Ίσως το πιο σημαντικό καθώς το παιδί συχνά δείχνει να ζει σε έναν δικό του κόσμο και να ονειροπολεί)
• Ξηρότητα οφθαλμού
• Μυοσκελετικές παθήσεις
• Παραμελεί τη προσωπική του υγιεινή (Έρευνες έχουν δείξει ότι παιδιά φοράνε ακόμα και pampers για να μην διακόψουν το παιχνίδι τους)
• Επιθετικότητα (Ειδικά όταν λέμε όχι σε  χρήση του υπολογιστή)

Από τα παραπάνω καταλαβαίνουμε ότι ο εθισμός έχει και σωματικά συμπτώματα αλλά και ψυχολογικά

Τι μπορούμε να κάνουμε εμείς οι σημαντικοί άλλοι για τα παιδιά

• Πραγματική επικοινωνία με τα παιδιά μας!!Ενεργητική ακρόαση!!Ακούμε καθημερινά τι τους απασχολεί και δίνουμε το σήμα ότι είμαστε εδώ για αυτά ότι και αν συμβεί χωρίς κριτική διάθεση
• Εξηγούμε στο παιδί τους λόγους που δεν πρέπει να κάθεται τόσο πολύ στον υπολογιστή με απλά λόγια
• Λέμε όχι στα παιδιά ακόμα και αν θυμώσουν τα παιδιά!Ας μην ξεχνάμε ότι τα όρια μπαίνουν και για ασφάλεια των παιδιών
• Μειώνουμε σταδιακά την ώρα με ξυπνητήρια ή με χρονόμετρα
• Οργανώνουμε βραδιές με άλλα ενδιαφέροντα (Πχ:Παρακολούθηση ταινίας, βραδιά επιτραπέζιων) και αφήνουμε τα κινητά και υπολογιστές στην άκρη
• Αναθέτουμε δουλείες στο παιδί ώστε να νιώσει υπεύθυνο
• Γινόμαστε εμείς το παράδειγμα για τα παιδιά και δεν καθόμαστε με τις ώρες στον υπολόγιστη
• Δίνουμε απεριόριστη αγάπη στα παιδιά μας

Το κλειδί είναι να είμαστε κοντά στα παιδιά μας συζητώντας με αγάπη και κατανόηση!!

Ας μην ξεχνάμε πως το κακό επικρατεί, όταν το καλό δεν κάνει κάτι

Πόσο είναι φυσιολογικό ένα παιδί να ασχολείται με τον υπολογιστή για διασκέδαση

Έρευνες έχουν δείξει ότι μια ώρα είναι αρκετή για λόγους διασκέδασης, καθώς το παιδί μπορεί να κάτσει και άλλες για εκπαιδευτικούς λόγους όμως.

Τι χρειάζεται ο εθισμός

Ο εθισμός χρειάζεται ψυχολόγο και σε καμία περίπτωση βία

Που μπορούμε να απευθυνθούμε όταν διαπιστώσουμε ότι το παιδί μας έχει εθισμό

*Μονάδα Εφηβικής Υγείας, Β’ παιδιατρική κλινική Πανεπιστημίου Αθηνών στο Παίδων «Κυριακού», Μεσογείων 24, Γουδή (δέχεται από τις 10.00 ως τις 14.00, άτομα ως 18 ετών – τηλ: 2107710824)

*Γραμμή βοήθειας ΥποΣΤΗΡΙΖΩ: Η ίδια Μονάδα Εφηβικής Υγείας διαχειρίζεται γραμμή χωρίς χρέωση (80011 80015) για υποστήριξη και συμβουλές σε γονείς και παιδιά για θέματα που σχετίζονται με την χρήση του διαδικτύου, του κινητού τηλεφώνου και των ηλεκτρονικών παιχνιδιών (παρενόχληση, εξάρτηση, επιβλαβές περιεχόμενο, παιδοφιλία). Η γραμμή λειτουργεί Δευτέρα ως Παρασκευή, από τις 9.00 ως τις 15.00.

*Μονάδα Απεξάρτησης 18 Άνω – Ψ.Ν.Α. (Βουρνάζου 37, τηλ: 210 6448980 – 210 6448003 – για άτομα 18 ετών και άνω)

*ΚΕΘΕΑ ΠΛΕΥΣΗ (Τμήμα συμβουλευτικής για νεαρές ηλικίες ως 24 ετών, Μαγνησίας 25, τηλ: 2108218883, ώρες 9.00-17.00)

*Ειδικό εξωτερικό ιατρείο Ψυχιατρικής Κλινικής Παιδιών και Εφήβων στο Ιπποκράτειο Νοσοκομείο της Θεσσαλονίκης (λειτουργεί κάθε Πέμπτη 9.00-14.00 και δέχεται άτομα ως 18 ετών – τηλ: 2310892417)

Και ας μην ξεχνάμε ότι το πιο σημαντικό είναι να ασχολούμαστε με τα παιδιά μας!

5 συμβουλές για να αναγνωρίζει να εκφράζει και να διαχειρίζεται τα συναισθήματά του το παιδί

Γράφει η Ναταλί Σαμπά

Πηγή: childit.gr

Λοιπόν, λοιπόν σήμερα διάβασα αυτό το  άρθρο και ξετρελάθηκα!!

Είναι πολύ σημαντικό να μοιραζόμαστε αυτά που βοηθάνε όλους!!

Θα μιλήσουμε λοιπόν για διαχείριση συναισθημάτων στο παιδί.

Όπως κι εμείς, έτσι και τα παιδιά θυμώνουν, στεναχωριούνται, νευριάζουν, ντρέπονται και απογοητεύονται, μόνο που σε αντίθεση με τους μεγάλους, δεν γνωρίζουν να μιλήσουν για αυτά που νιώθουν και έτσι μπορεί να αντιδράσουν με τον πιο ακατάλληλο τρόπο.

Τα συναισθήματα των παιδιών είναι πολλές φορές έντονα, κάτι που δυσκολεύει αρκετούς γονείς με αποτέλεσμα να χρησιμοποιούν φράσεις όπως: «Tα καλά παιδιά δεν θυμώνουν» ή «Aν σταματήσεις να κλαις θα σου πάρω παγωτό» κ.λπ.

Το να μάθει ένα παιδί, από μικρή ηλικία, να αναγνωρίζει αλλά και να διαχειρίζεται το συναίσθημά του ονομάζεται συναισθηματική νοημοσύνη. Η συναισθηματική νοημοσύνη αποτελεί ένα εφόδιο ζωής για ένα παιδί, για τις μελλοντικές του σχέσεις, την ικανότητα επίλυσης προβλημάτων και για να μπορεί να αντιμετωπίζει τη ζωή με θετικό τρόπο.

Με ποιον τρόπο όμως μπορείτε να βοηθήσετε το παιδί σας σε όλα τα παραπάνω;

1. Aναγνώριση συναισθημάτων

Προτού μάθουν να ελέγχουν τα συναισθήματά τους, πρέπει να μάθουν πρώτα να τα παρατηρούν και στη συνέχεια να τα αναγνωρίζουν κάθε στιγμή που τα βιώνουν. Το να ονοματίζετε κι εσείς το συναίσθημα που νιώθετε (φόβος, θυμός, λύπη, χαρά) ή να τους ονοματίζετε το συναίσθημα που μπορεί να νιώθουν εκείνα βοηθάει στην αναγνώρισή τους και συνεπώς στην αποδοχή τους.

2. Έκφραση συναισθημάτων

Τα συναισθήματα που μπορεί να νιώθει ένα παιδί (θυμός, θλίψη, φόβος, χαρά) είναι κομμάτια του εαυτού του. Είναι η αντίδραση σε όσα βιώνει και το διαμορφώνουν ως χαρακτήρα. Είναι σημαντικό λοιπόν το παιδί να γνωρίζει ότι μπορεί να τα εκφράζει άφοβα και πως θα είναι δίπλα του κάποιος να το ακούσει και να το σεβαστεί χωρίς να τα υποτιμήσει. Η έκφραση αυτή είναι θεραπευτική και, αν για οποιονδήποτε λόγο δεν απελευθερωθεί, όταν υπάρχει ανάγκη, τότε θα ενεργοποιηθούν αμυντικές διαδικασίες, ψυχαναγκασμοί και σωματικά συμπτώματα στη μελλοντική πορεία του ως ενήλικα, καθώς και στις διαπροσωπικές του σχέσεις.

3. Μέσα από εικόνες και παραμύθια

Είναι καλό να εντάξετε τη συναισθηματική αγωγή στην καθημερινότητά σας μέσα από εικόνες και παραμύθια. Τα παραμύθια που διαβάζετε κάθε βράδυ μπορούν να αποτελέσουν σημαντικό εργαλείο για συζήτηση των συναισθημάτων των ηρώων. «Πώς νομίζεις ότι ένιωσε ο αρκούδος όταν έχασε τον φίλο του;» ή «Τι θα ένιωθες εσύ αν ήσουν στη θέση του;».

Mπορείτε επίσης να έχετε έναν πίνακα με διάφορες φατσούλες βασισμένες σε συναισθήματα και κάθε φορά που νιώθει ένα συγκεκριμένο συναίσθημα να σας δείχνει στον πίνακα τη φατσούλα που το εκφράζει. Η οπτική αναγνώριση πολλές φορές διευκολύνει τα παιδιά σε μια δύσκολη στιγμή που μπορεί να τους είναι δύσκολο να εκφραστούν με λόγια.

4. Τρόποι διαχείρισης που μπορούμε να του μάθουμε

α. Ζήτησε βοήθεια.

β. Συζήτησέ το.

γ. Ξαναπροσπάθησε πιο ήρεμος.

δ. Ζήτησε μια αγκαλιά.

ε. Μίλησε προτού να πράξεις. Πες πρώτα πώς νιώθεις και μετά χτύπα τα παιχνίδια σου.

ζ. Ζωγράφισε.

Για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο επισκεφτείτε το παρακάτω link:http://www.childit.gr/5-%CF%83%CF%85%CE%BC%CE%B2%CE%BF%CF%85%CE%BB%CE%AD%CF%82-%CE%BD%CE%B1-%CE%B1%CE%BD%CE%B1%CE%B3%CE%BD%CF%89%CF%81%CE%AF%CE%B6%CE%B5%CE%B9-%CE%BD%CE%B1-%CE%B5%CE%BA%CF%86%CF%81%CE%AC%CE%B6%CE%B5%CE%B9/

Ευχαριστώ πάρα πολύ το childit.gr για την άδεια που μου έδωσε για αναδημοσίευση.

Ας μην ξεχνάμε ότι είναι καλό να μοιραζόμαστε!!

Πένθος και Παιδί

Γράφει η Παπαδοπούλου Ειρήνη

Λοιπόν σήμερα αμφινταλαντεύτηκα πολύ αν έπρεπε να γράψω αυτό το άρθρο, όμως τελικά αποφάσισα ότι πρέπει να μιλάμε και για αυτά τα θέματα!

Ο θάνατος όπως και η ζωή βρίσκονται κάθε μέρα ανάμεσά μας!

Με απόλυτο σεβασμό αυτό το άρθρο θα δώσει κάποιες πληροφορίες για το πως μπορεί να αντιμετωπιστεί μια απώλεια σε σχέση με το παιδί.

Κάθε μέρα σχεδόν τα παιδιά σκοτώνουν και μετά ανασταίνουν τα παιχνίδια τους!
Όμως τι  πρέπει να κάνουμε ¨εμείς" οι σημαντικοί άλλοι για το παιδί όταν ένα παιδί έρχεται αντιμέτωπο με μια πραγματική απώλεια;

Να σημειωθεί ότι σε όλες τις παραμέτρους λαμβάνουμε υπόψη την ιδιοσυγκρασία και την ηλικία του παιδιού.

Κάποιες καλές πρακτικές είναι:

Εξηγούμε με απλά λόγια, χωρίς πολλές λεπτομέρειες που θα τρομάξουν το παιδί

Αφήνουμε το παιδί να πενθήσει χωρίς να απαιτούμε να σταματήσει όποτε θέλουμε εμείς. Φράσεις όπως: "Μην κλαις", "Μην στεναχωριέσαι" είναι καλό να αποφεύγονται! Δώστε χρόνο στο παιδί να πενθήσει

Δίνουμε στο παιδί την ευκαιρία να συμμετέχει σε εκδηλώσεις πένθους εφόσον το επιθυμεί. (Εαν δεν το επιθυμεί σε καμία περίπτωση δεν επιμένουμε.) Θα πρέπει όμως όταν το παιδί επιθυμεί να συμμετέχει, να λάβουμε υπόψη την ηλικία καθώς και αν υπάρχει ένας ενήλικας όπου μπορεί να είναι ανά πάσα στιγμή δίπλα στο παιδί και να το φροντίζει.

Όσο δύσκολο και να είναι δείχνουμε στο παιδί πως η ζωή προχωράει. Δεν το αποκλείομαι από σχολικές εκδηλώσεις, πάρτι και εκδρομές


Θυμόμαστε πως κάποιες φορές είναι καλό και να σιωπούμε. Δεν χρειάζεται πάντα να λέμε κάτι. Μια αγκαλιά, ένα νεύμα είναι αρκετό

Ζητάμε τη βοήθεια ειδικού. Δεν είμαστε υπεράνθρωποι. Ειδικά όταν βλέπουμε ότι το παιδί παρουσιάζει έκπτωση στη καθημερινότητα του

Ενημερώνουμε το σχολικό περιβάλλον για την απώλεια του παιδιού

Μια οργάνωση που κάνει σημαντική δουλεία στο θέμα του πένθους δωρεάν είναι η http://merimna.org.gr/

Παπανικολή 2α, Σίδερα Χαλανδρίου, Αθήνα 
210-6463367 

Φράγκων 13, Θεσσαλονίκη

• 2310-510010

Καλή δύναμη!

Παρουσιάση Παραμυθιού: "Η Οδύσσεια του μικρού Οδυσσέα"

Γράφει η Αργυροπούλου Έφη

Υπεύθυνη Working Moms

Tηλ. επικοιν. 6936-807649

email: info@workingmoms.gr

Σήμερα η κυρία Αργυροπούλου Έφη θα μας παρουσιάσει στο https://eidikiagogi-symvoulesgiagoneis.blogspot.gr το παραμύθι της: "Η Οδύσσεια του μικρού Οδυσσέα".

Την ευχαριστούμε πολύ και της ευχόμαστε καλή δύναμη!!

Το blog θα συνεχίσει να στηρίζει όμορφες κινήσεις και να πιστεύει στην συνεργασία όλων μας για το καλό των παιδιών μας!!

Περίληψη (Οπισθόφυλλο)

Ο Οδυσσέας είναι ένα μικρό, άτακτο και καλομαθημένο παιδί, που οι γονείς του του προσφέρουν απλόχερα ό,τι ζητήσει.

Τι θα συμβεί λοιπόν ένα πρωινό στο δρόμο προς το σχολείο;

Τι «Οδύσσεια» θα περάσει ο Οδυσσέας, ώστε να καταλάβει ότι όλα αυτά που του είχαν δοθεί γενναιόδωρα δεν τα έχουν όλα τα παιδάκια;

Τι θα πρέπει να βιώσει για να αντιληφθεί ότι όλα αυτά που απολαμβάνει ο ίδιος κάποια παιδάκια δεν τα έχουν καν ονειρευτεί;

Ένα παραμύθι για να μάθετε εσείς, γλυκά παιδάκια, να εκτιμάτε και να ευχαριστείτε τους γονείς σας για όσα με αγάπη και κόπο σας προσφέρουν καθημερινά και να μην τα θεωρείτε παντοτινά, γιατί όλα στη ζωή αλλάζουν ξαφνικά!!

Βιογραφικό Σημείωμα

Η Έφη Αργυροπούλου γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αθήνα.

Κατάγεται από την Κυπαρισσία και την Κεφαλονιά.

Σπούδασε διοίκηση επιχειρήσεων και λογιστική στο St.George College.

Εργάζεται από το 1999 σε εταιρείες logistics ως γραμματειακή υποστήριξη και έχει παρακολουθήσει σεμινάρια δημοσιογραφίας.

Τον Ιανουάριο του 2013 δημιούργησε την ψυχαγωγική ιστοσελίδα www.workingmoms.gr που απευθύνεται σε μαμάδες, στην οποία είναι αρθρογράφος και κριτικός παιδικών βιβλίων. 

Με την πλειάδα συνεργατών της ενημερώνει το κοινό της για θέματα που αφορούν την οικογένεια.

Είναι παντρεμένη και έχει δύο παιδιά, τον Κωνσταντίνο και τον Δημήτρη, τα βραβεία της ζωής της.

Καλή Ανάγνωση!

Παραδοσιακά παιχνίδια

Γράφει η Παπαδοπούλου Ειρήνη


Σήμερα σκέφτηκα να γράψω ένα άρθρο για τα παραδοσιακά παιχνίδια που μπορούν να παίξουν τα παιδιά μας τώρα που καλοκαιριάζει! Μπορεί να επιστρέψω προτείνοντας και άλλα!!

Ας ενθαρρύνουμε τα παιδιά να φύγουν από το tablet και την τηλεόραση!

Οι προτάσεις λοιπόν είναι:


Κουτσό:

Γι αυτό το παιχνίδι χρειαζόμαστε πλακάκια πεζοδρομίου, μια κιμωλία ή ένα κομμάτι τούβλου για να ζωγραφίσουμε τα νούμερα  και μια πετρούλα. Πετάμε την πετρούλα στο πλακάκι με το νούμερο ξεκινώντας από το 1. Η πέτρα πρέπει να μην βγει έξω από το πλακάκι, αν βγαίνει ο παίκτης χάνει τη σειρά σου. Κουτσαίνοντας κάνεις τη διαδρομή. 

Κρυφτό:

Ένας παίκτης τα "φυλάει". Σ' αυτό το χρονικό διάστημα,οι άλλοι παίκτες κρύβονται. Αυτός που τα φυλάει έχει σκοπό να βρει έναν παίκτη . Μόλις τον βρίσκει,τα φυλάει αυτός.

Μήλα:

Δύο παίκτες στέκονται αντικριστά, δεκαπέντε είκοσι μέτρα μακριά η μια από την άλλη, ενώ στη μέση αυτής της απόστασης συγκεντρώνονται όσα μέλη τους όρισαν. Οι δυο παίκτες που στέκονται αντικριστά προσπαθούν με το τόπι να κτυπήσουν κάποιο από τα παιδιά που είναι μέσα, αυτό «καίγεται» και βγαίνει από το παιχνίδι. Αντίθετα, το παιδί που θα καταφέρει να πιάσει το τόπι χωρίς να πέσει κάτω κερδίζει «ένα μήλο» που θα του επιτρέψει, αν κάποια στιγμή «καεί» να μη βγει, αλλά να παραμείνει στο παιχνίδι, ή, αν καεί κάποιος φίλος του να του το παραχωρήσει!Όταν απομείνει ένα μόνο παιδί, οι δυο παίχτες με το τόπι μπορούν να κάνουν μόνο δέκα προσπάθειες να το χτυπήσουν. Αν τους ξεφύγει, τα ξαναφυλάνε και το παιχνίδι αρχίζει από την αρχή.

Τυφλόμυγα: 

Ένας παίκτης δένει τα μάτια του με το πανί αυτό και προσπαθεί να πιάσει κάποιον από τους άλλους παίκτες . 

Όταν τον πιάσει πρέπει να βρει πως τον λένε . Μετά αυτός κάνει την τυφλόμυγα.

Λαστιχάκι:

Δυο παιδιά έβαζαν το λαστιχάκι στα πόδια τους ξεκινώντας από τον αστράγαλο και προχωρώντας μπορεί να έφτανε μέχρι και το λαιμό! Το παιδιά που παίζουν πρέπει να κάνει 4 κινήσεις πηδώντας, χωρίς να πατήσει το λαστιχάκι.

Αγαλματάκια ακούνητα:

Το παιδί που κάνει τη «μάνα», με το πρόσωπο στραμμένο στον τοίχο, απαγγέλλει κάποια στιχάκια ή μετράει.

Σ΄ αυτό το διάστημα, τα άλλα παιδιά παίρνουν διάφορες πόζες, είτε το καθένα μόνο του είτε σχηματίζοντας συμπλέγματα, ανάλογα με την έμπνευση!Όταν η μάνα τελειώσει, χτυπάει με το χέρι τον τοίχο και στρέφεται απότομα προς τα παιδιά που οφείλουν να μείνουν εντελώς ακίνητα στις πόζες που έχουν πάρει : Αγάλματα.

Η μάνα διαλέγει το άγαλμα που της έκανε πιο μεγάλη εντύπωση κι αυτό γίνεται μάνα στον επόμενο γύρο.

Χαλασμένο τηλέφωνο:

Το χαλασμένο τηλέφωνο αποτελείται από μια ομάδα παιδιών που πρέπει να είναι πάνω από δύο. Τότε ο πρώτος από τη σειρά λέει γρήγορα μια δύσκολη λέξη στον διπλανό του. Μετά αυτός τη λέει στο αυτί του άλλου παιδιού κ.λ.π. Ο τελευταίος θα πει τη λέξη δυνατά και αν τη πει σωστά το πρώτο παιδί έχει κερδίσει.

Τα παραπάνω παιχνίδια βοηθάνε αφενός στην κοινωνική αλληλεπίδραση των παιδιών αφού τα παιδιά επικοινωνούν μεταξύ τους και αφετέρου στην κινητικότητα τους!

Καλή διασκέδαση!

Θέση W

Γράφει η Σγουρέλλη Αλίκη

Εργοθεραπεύτρια S.I στο Κέντρο Θεραπευτικής Παρέμβασης "ΛΕΞΗΜΑ"

Τί είναιη θέση W;

Μπορεί να επηρεάσει την ανάπτυξη του παιδιού;

Πρέπει να αντιμετωπιστεί;

Πολλοί γονείς παρατηρούν τα παιδιά τους να κάθονται σε θέση W όταν παίζουν στο πάτωμα. Με τον όρο θέση W περιγράφεται η καθιστή θέση του παιδιού στο πάτωμα, του οποίου τα πόδια σχηματίζουν το αγγλικό γράμμα W, είναι δηλαδή λυγισμένα,στραμμένα προς τα έξω και κοιτάνε προς τα πίσω.

Οι λόγοι που εμφανίζεται η θέση W στα παιδιά μπορεί να είναι οι εξής:

·         Εμφανίζουν φτωχό έλεγχο του κορμού και έλλειψη κεντρικής δύναμης.

·         Εμφανίζουν έλλειψη στη σταθερότητα της λεκάνης.

·         Παρέχει ιδιοδεκτικά ερεθίσματα στο κάτω μέρος του σώματος.

Πώς μπορεί η θέση W  να επηρεάσει την ανάπτυξη του παιδιού;

Ø  Αποθαρρύνει την ανάπτυξη μιας καλής ισορροπία του παιδιού.

Ø  Ασκεί μεγάλη πίεση στα γόνατα και στις αρθρώσεις των ισχίων με αποτέλεσμα να οδηγήσει σε ορθοπεδικά προβλήματα.

Ø  Παρεμποδίζει την κατάλληλη ανάπτυξη της κεντρικής δύναμης.

Ø  Παρεμποδίζει τις στροφικές κινήσεις του κορμού και το πέρασμα της μέσης γραμμής.

Ø  Παρεμποδίζει την ανάπτυξη μιας λειτουργικής καθιστής θέσης

Πώς να βοηθήσετε το παιδί στο σπίτι;

Είναι σημαντικό να μάθουμε στο παιδί και άλλες θέσεις καθίσματος και να του υπενθυμίζουμε να αλλάζει θέση τακτικά.

ü  Ενθαρρύνετε τα παιδιά να αλλάξουν θέση στα πόδια τους.

ü  Προτείνετε θέσεις όπως οκλαδόν, μακρύ κάθισμα ή κάθισμα στο πλάι.

ü  Ενθαρρύνετε  τα παιδιά να κάθονται σε πρηνή θέση (μπρούμιτα), στηριζόμενοι στους αγκώνες εάν θέλουν να παίξουν παζλ, επιτραπέζιο, legoκλπ. Στο πάτωμα.

ü  Προτείνετε το κάθισμα σε θεραπευτική μπάλα ή σε ιππαστί, για παράδειγμα με την πλάτη της καρέκλας μπροστά.