Ποδήλατο: Η πιο διασκεδαστική δραστηριότητα με πολλά οφέλη

Γράφει η Παπαδοπούλου Ειρήνη

Καλησπέρα, καλησπέρα σήμερα σκέφτηκα να γράψω  ένα άρθρο για τα οφέλη του ποδηλάτου!!



Τι πιο ωραίο τώρα που ξεκινάει και επίσημα το Καλοκαίρι, για αυτήν την ανέξοδη και διασκεδαστική δραστηριότητα.

Το ποδήλατο έχει πολλαπλά οφέλη. Ας ξεκινήσουμε

Βελτίωση της σωματικής του υγείας: Το παιδί εμπλέκοντας σε αυτή τη δραστηριότητα αποφεύγει τη παχυσαρκία και αποκτά ένα υγιές μυοσκελετικό και καρδιαγγειακό σύστημα.

Βελτίωση των κινήσεων: Τα παιδιά μέσα από το ποδήλατο καταφέρνουν να αποκτήσουν ισορροπία, να κατανοήσουν καλύτερα τον έλεγχο του σώματος τους και να αποκτήσουν καλύτερα αντανακλαστικά. Επιπλέον συντονίζουν καλύτερα τον οπτικοκινητικό τους συντονισμό (μάτια-χέρια)

Ψυχολογική ανάταση: Τα παιδιά μέσα από την κίνηση, αποβάλλουν το άγχος τους και νιώθουν πιο ανάλαφρα. Βρίσκουν υγιές διεξόδους να αποφορτιστούν. Εξετάσεις έρχονται, ας το σκεφτούμε!

Κοινωνικοποιήση: Το παιδί μέσα από αυτήν την ενασχόληση του κοινωνικοποιείται και βρίσκει και άλλους συνομήλικους με κοινά ενδιαφέροντα.

Αποκτούν αυτοπεποίθηση: Το ποδήλατο δίνει στο παιδί αυτοπεποίθηση και αυτονομία. Επιτρέπει στα παιδιά να συνειδητοποιήσουν τις δυνατότητες και τις αδυναμίες του.

Αγάπη προς το περιβάλλον:  Τα παιδιά κάνοντας ποδήλατο, βλέπουν όμορφα τοπία και μαθαίνουν να σέβονται το περιβάλλον.

Κυκλοφοριακή αγωγή: Τα παιδιά μαθαίνουν κανόνες οδικής κυκλοφορίας που θα εφαρμόζουν μια ολόκληρη ζωή.

Τα κριτήρια που πρέπει να επιλέξουμε ένα ποδήλατο για το παιδί είναι τα παρακάτω:

• Η ηλικία του παιδιού
• Το βάρος του παιδιού
• Το ύψος της σέλας
• Το είδος σέλας
• Βοηθητικές ρόδες ή όχι

Οπωσδήποτε τα παιδιά θα πρέπει να φοράνε προστατευτικό κράνος!!

Καλές βόλτες!

Παιδοκεντρισμός εναντίον ενσυναίσθησης

Γράφει η Παπαδοπούλου Ειρήνη

Καλησπέρα, καλησπέρα!!

Εχτές, σκεφτόμουν πολύ έντονα τη διαφορά του παιδοκεντρισμού και της ενσυναίσθησης. Πολλές φορές θαρρώ τις συγχέουμε. Σήμερα, θα προσπαθήσουμε λίγο να τις προσεγγίσουμε!

Ενσυναίσθηση

Η ενσυναίσθηση είναι όταν ένας γονιός κατανοεί τις ψυχικές ανάγκες των παιδιών και προσπαθεί να τις κατανοήσει.  Δίνει αποδοχή και αγάπη. Επιτρέπει τις κρίσεις θυμού του παιδιού του και προσπαθεί να παρατηρήσει και να κατανοήσει το παιδί στο ξέσπασμα του δίνοντας αγάπη. Είναι οι γονείς που δεν φοβούνται τα δάκρυα του παιδιού και είναι εκεί να τα παρηγορήσουν και να τα ακούσουν με διάθεση.
Όρια και περιορισμοί όμως υπάρχουν.  Εξηγεί πολύ στο παιδί για τις πράξεις του και για ποιο λόγο κάθε φορά μπορεί να πει ο ίδιος όχι.

Παιδοκεντρισμός

Ο παιδοκεντρισμός θέτει στο επίκεντρο της ζωής του γονέα το παιδί και το θέτει στην κορυφή της ιεραρχίας.

Εδώ ανήκουν οι γονείς  που δίνουν τα πάντα στα παιδιά ανεξάρτητα από τις ανάγκες του. Είναι οι γονείς που θα δώσουν το παγωτό και τη σοκολάτα στο παιδί για να σταματήσει να ουρλιάζει ή αφήνουν το παιδί να κάνει επικίνδυνα πράγματα για να μην το στεναχωρήσουν.

Πολλές φορές ο παιδοκεντρισμός, δίνει την ευθύνη της γονικής διαπαιδαγώγησης στα παιδιά αφού τα ίδια τα παιδιά παίρνουν αποφάσεις για την καθημερινότητα της οικογένειας. Πχ: Αποφασίζουν που θα πάει διακοπές η οικογένεια, πόση ώρα θα δουν τηλεόραση κτλ

Συμπερασματικά, η ενσυναίσθηση αφουγκράζει τις ανάγκες του παιδιού, ενώ ο παιδοκεντρισμός δίνει ευθύνες στο παιδί που δεν μπορεί να τις αξιολογήσει βάση του αναπτυξιακού του σταδίου και του μεταφέρει άγχος.

Τα οφέλη του παιδικού σταθμού

Γράφει η Παπαδοπούλου Ειρήνη

Γεια σας και πάλι, σκέφτηκα να γράψω ένα άρθρο σήμερα για τα οφέλη του παιδικού σταθμού, τώρα που έχουν αρχίσει οι εγγραφές.

Εδώ, θέλω να τονίσω πως σίγουρα ο παιδικός σταθμός έχει και κατά (όπως: Ιώσεις, δυσκολία αποχωρισμού,κάποιες φορές θυμό από τη μεριά του παιδιού), αλλά προσωπικά και το τονίζω προσωπικά  πιστεύω ότι μετά τα τρία είναι μια ιδανική λύση και τα υπέρ είναι περισσότερα.

Θα πρέπει, βέβαια να έχουμε προετοιμάσει κατάλληλα το παιδί για την αλλαγή που θα βιώσει και ένα καλό βήμα θα ήταν να γνωρίσουμε τις εγκαταστάσεις του παιδικού μαζί του. Επίσης, θα πρέπει να είμαστε προσεκτικοί στην επιλογή του παιδικού σταθμού, και να διαλέγουμε ανάλογα με τις ανάγκες του παιδιού μας, και τις δικές μας όσο είναι αυτό εφικτό.

Κάποια βασικά πλεονεκτήματα είναι:

• Το παιδί γίνεται μέλος μια κοινότητας, και αρχίζει να κοινωνικοποιείται με τα άλλα παιδιά. Σταματάει να σκέφτεται τις ανάγκες του και να σκέφτεται μόνο εγωκεντρικά.

• Το παιδί μαθαίνει την Αυτονομία-Αυτοεξυπηρέτηση.  Το παιδί μαθαίνει να κάνει πράγματα μόνο του, όπως να τρώει, να βάζει τα πράγματα στη θέση του, να χρησιμοποιεί πιρούνι-κουτάλι, να πηγαίνει τουαλέτα κτλ

• Το παιδί εκπαιδεύεται σε όρια και κανόνες. Το παιδί όντας σε μια κοινότητα, μαθαίνει σε πρόγραμμα και σε κανόνες που μπορεί να τους γενικεύσει σπίτι.

• Το παιδί εκπαιδεύεται σε μαθησιακές δεξιότητες και στην επικοινωνία. Μέσω της μίμησης, μπορεί να αναπτυχθεί ο προφορικός λόγος και οι δεξιότητες. Επιπλέον, μπορεί να μάθει κάποιες βασικές εκπαιδευτικές δεξιότητες όπως γράμματα, αριθμοί, σχήματα.

• Αναπτύσσει το κοινωνικό και συναισθηματικό κομμάτι του παιδιού πιο εύκολα, καθώς το παιδί μαθαίνει να μοιράζεται, να παίρνει πρωτοβουλίες,να ζητάει βοήθεια.

• Το παιδί περνάει καλά, αφού κάνει πολλά πράγματα στον παιδικό σταθμό και έχει πολλά ερεθίσματα. (Χειροτεχνίες, μουσική, παραμύθια, γιορτές)

• Το παιδί έχοντας κάποια χρόνια στον παιδικό σταθμό, έχει μια πιο ομαλή μετάβαση στην βασική εκπαίδευση.

Να θυμάστε πως, όσο και μικρό παιδί έχετε στον παιδικό σταθμό, είναι καλό να επικοινωνείτε πως πέρασε τις ώρες που ήταν εκεί.

Τέλος, να παρατηρείται αν υπάρχουν αλλαγές στη συμπεριφορά του παιδιού και να έχετε μια καλή συνεργασία με τους παιδαγωγούς!

Καλή συνέχεια!!

Παρουσίαση Βιβλίου: Το βιβλιοστρατιωτάκι

Γράφει η Αγγελίνα Παπαθανασίου

Πηγή: thematofylakes.gr

Στοιχεία Βιβλίου

Τίτλος: Το βιβλιοστρατιωτάκι

Συγγραφέας: Γιώργος Μπουμπούσης

Εικονογράφος: Πέγκυ Φούρκα

Εκδόσεις: Γράφημα

ISBN:978-618-5271-68-8

Έτος Έκδοσης: 2019

Πολλές φορές, διαβάζοντας ένα καλό βιβλίο, δυσκολεύομαι να γράψω την άποψή μου από φόβο μήπως οι λέξεις που θα χρησιμοποιήσω δεν θα είναι ικανές να αποτυπώσουν όλα όσα ένιωσα διαβάζοντάς το.

Κάπως έτσι λοιπόν αισθάνθηκα όταν έφτασα στην τελευταία σελίδα του βιβλίου «Το βιβλιοστρατιωτάκι» του εκπαιδευτικού, παιδοψυχολόγου και συγγραφέα, Γιώργου Μπουμπούση. Θα καταφέρω να σας μεταφέρω τα συναισθήματά μου; Το βιβλίο κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Γράφημα, ενώ η πανέμορφη εικονογράφηση οφείλεται στην Πέγκυ Φούρκα, εικονογράφο και συγγραφέα.

Πρόκειται για ένα εξαιρετικό παραμύθι που περικλείει όλες τις αγάπες του συγγραφέα. Την αγάπη του για τον μεγάλο Δανό παραμυθά Χανς Κρίστιαν Άντερσεν, την αγάπη του για τα παιδιά και τα βιβλία.

Ένα βιβλίο γεμάτο αγάπη και τρυφερότητα. Ένα παραμύθι «παλιάς κοπής» από αυτά που μου κρατούσαν συντροφιά στην παιδική μου ηλικία. Αφορμή για να ξεκινήσει να γράφει τις δικές του ιστορίες ο συγγραφέας ήταν ο Άντερσεν, γι’ αυτό και του αφιερώνει το συγκεκριμένο παραμύθι. Ο Γιώργος Μπουμπούσης δημιούργησε μια ευφάνταστη ιστορία, γεμάτη μαγεία που σε παρασύρει σε έναν κόσμο παραμυθένιο.

Ένας κατασκευαστής παιχνιδιών δημιουργεί ένα στρατιωτάκι που αντί για μεταλλική καρδιά που έπρεπε να του βάλει με βάση το σχέδιο που είχε μπροστά του, του βάζει μια χάρτινη καρδιά, σκίζοντας μια σελίδα από ένα ξεχασμένο βιβλίο που υπήρχε στο εργαστήριό του.

Έτσι δημιούργησε έναν στρατιώτη διαφορετικό, που δεν ήθελε να παίρνει μέρος σε αποστολές μαχών, αλλά επιθυμούσε να γίνει βιβλίο. Πόσο εύκολο όμως ήταν να γίνει πραγματικότητα το όνειρό του;

Ένα τρυφερό βιβλίο που ανάμεσα στις λέξεις του κρύβονται πολλά μηνύματα. Ο συγγραφέας κινείται ανάμεσα στον πραγματικό κόσμο και στο μαγικό κόσμο των παραμυθιών, δημιουργώντας ένα εξαιρετικό αποτέλεσμα που θα ικανοποιήσει και τον πιο απαιτητικό μικρό και μεγάλο αναγνώστη.

Περίληψη: Το Βιβλιοστρατιωτάκι. Γιατί ένα μικρός σιδερένιος στρατιώτης ονειρεύεται να γίνει βιβλίο; Από πού παίρνει τη δύναμη να τα βάλει με όσους τον αντιμετωπίζουν σαν ένα απλό πολεμικό παιχνίδι; Το στρατιωτάκι μας θα ξεκινήσει ένα μεγάλο, απρόβλεπτο ταξίδι. Με θάρρος και αποφασιστικότητα θα προσπαθήσει να μείνει πιστό στο αρχικό του όνειρο. Θα καταφέρει άραγε να αλλάξει τη μοίρα του ή θα μείνει για πάντα ένας σιδερένιος στρατιώτης προορισμένος να διασκεδάζει τα παιδιά;

Eξωτερικά Προγράμματα: Τι προσφέρουν

Γράφει η Παπαδοπούλου Ειρήνη

Καλησπέρα, καλησπέρα σήμερα σκέφτηκα να γράψω ένα άρθρο για τα εξωτερικά προγράμματα, τώρα που και ο καιρός έχει αρχίσει να είναι ας "πούμε" λίγο πιο ευνοϊκός. 

Τι είναι τα εξωτερικά προγράμματα:

Τα εξωτερικά προγράμματα είναι, όταν οι θεραπευτές συνεχίζουν την εκπαίδευση των παιδιών, "έξω" από την αίθουσα.

Ενδεικτικά παραδείγματα εξωτερικών προγραμμάτων και στόχοι 

• Επίσκεψη σε supermarket με στόχους: Επιλογή, εκμάθηση χρημάτων, ανάληψη πρωτοβουλίας, προσανατολισμός (αριστερά-δεξιά), ανάγνωση πινακίδων, κυκλοφοριακή αγωγή,κοινωνικές δεξιότητες (περιμένω στην ουρά)

• Επίσκεψη σε παιδική χαρά: Κοινωνική αλληλεπίδραση, τήρηση κανόνων-ορίων, ενίσχυση κινητικών δεξιοτήτων

• Επίσκεψη σε υπηρεσίες: Γνωριμία με την κοινότητα, κοινωνικές δεξιότητες (περιμένω την σειρά  μου), τηρώ κανόνες.

Ποιοι είναι οι σκοποί των εξωτερικών προγραμμάτων:

• Αυτονομία-Αυτοεξυπηρέτηση
• Γενίκευση-εμπέδωση των γνώσεων
• Χαρά-διασκέδαση
• Ενεργοποίηση όλου του δυναμικού του παιδιού
• Κοινωνικές δεξιότητες
• Αλληλεπίδραση

Όμως ο πιο βασικός στόχος είναι η λειτουργικότητα του παιδιού ώστε να μπορεί να λειτουργεί μόνο του στην καθημερινή ζωή και στις προκλήσεις που προκύπτουν

Με τι τρόπους μπορούνε να υλοποιούνται τα προγράμματα:

Είτε ατομικά, είτε ομαδικά

Ας προσπαθήσουμε να κάνουμε πιο λειτουργικά τα παιδιά μας!!

Γιορτή της μητέρας: Σκέψεις

Γράφει η Παπαδοπούλου Ειρήνη


Καλησπέρα, καλησπέρα!!

Αύριο γιορτάζουν οι μανούλες, για μένα βέβαια θα έπρεπε να γιορτάζουν κάθε μέρα προσφέρουν τόσα πολλά και είναι κάθε μέρα δίπλα στα παιδιά τους! Είναι οι ήρωες της καθημερινότητας μας, καθώς φροντίζουν για όλα

Τον τελευταίο καιρό κυρίως από τα social media, έχει ανοίξει ένας "πόλεμος" με διάφορες ομάδες να υποστηρίζουν τον ένα τρόπο διαπαιδαγώγησης, τον άλλο τρόπο διαπαιδαγώγησης και συχνά να γίνεται "μάχη" με τα σχόλια.
Νομίζω πως αυτό πρέπει να σταματήσει, η κάθε μανούλα είναι μοναδική,διαφορετική με τις αξίες της. Ας σεβόμαστε τον κάθε τρόπο ανατροφή και ας θυμόμαστε πως καμιά μητέρα δεν κάνει λάθος επίτηδες.

Επίσης οι μανούλες και γενικά οι γονείς, έχουν δικαίωμα αν έχουν τη δυνατότητα (γιατί υπάρχουν και αυτοί που δεν την έχουν) να φροντίζουν τον εαυτό τους και να αποφορτίζονται, με διάφορές τονωτικές ενέσεις, αυτό δεν σημαίνει πως αδιαφορούν για τα παιδιά τους. Ίσα-ίσα φροντίζουν να είναι καλά εκείνοι, για να είναι και τα παιδιά τους.

Eπίσης, για εμάς τα μεγαλύτερα παιδιά ας θυμόμαστε πως οι μανούλες μας μπορεί να έκαναν κάποια λάθη,  αλλά όχι επίτηδες, αυτά ήξεραν αυτά έκαναν, ας τα αποδεχτούμε  και ας συμφιλιωθούμε μαζί τους, γιατί (όσο μακάβριο και αν είναι αυτό που θα πω) το σήμερα έχουμε, το αύριο δεν το ξέρουμε! 
Ας πάρουμε ένα τηλέφωνο, ας πούμε ένα σε αγαπώ, ας κάνουμε μια σφιχτή αγκαλιά, ας κάνουμε ένα δώρο συμβολικής αξίας!

Και θα κλείσω με αυτό που το έχει γράψει μια μαμά ( Laura Mazza)

{Mην με κρίνετε}

Αν κάνω παράπονα για τα παιδιά μου, μη λέτε ότι δεν τα αγαπώ.

Αν λέω πόσο υπέροχα είναι, μη λέτε ότι κοκορεύομαι. Δεν ξέρετε πόσο χρόνο περνάω να τα φροντίζω και να τα αγαπάω.

Αν είμαι ειλικρινής όσον αφορά τη μητρότητα, μη λέτε ότι γκρινιάζω. Δεν ξέρετε πόσα χρόνια πέρασαν που δεν μπορούσα να πω σε κανέναν πόσο φοβισμένη ήμουν.

Μην κρίνετε τη μαμά που δεν θηλάζει. Μην την αποκαλείτε τεμπέλα. Δεν ξέρετε αν προσπαθούσε για μήνες να τα καταφέρει. Δεν την είδατε να πηγαίνει σε ειδικούς για θηλασμό […]. Δεν ξέρετε το ταξίδι της.

Μην κρίνετε τη μαμά που θηλάζει δημόσια. Δεν ξέρετε αν σήμερα ήταν η μέρα που αποφάσισε να το κάνει. Δεν ξέρετε πόσο σκληρά δούλεψε για να μπορεί να θηλάζει ακόμη. Μην υποβιβάζετε την πράξη μιας μαμάς να ταΐζει το μωρό της.

Μην κρίνετε τη μητέρα που μαλώνει δημόσια τα παιδιά της. Δεν ξέρετε αν είναι η πιο υπομονετική γυναίκα στον κόσμο. Δεν ξέρετε αν είναι πάντα ήρεμη και ευγενική, αλλά έφτασε εκείνη τη στιγμή στα όριά της από την κούραση. Μην την αποκαλείτε κακή μαμά, όταν δεν ξέρετε όλα αυτά που κάνει.

Μην κρίνετε τη μαμά που ασχολείται με το κινητό της. Δεν ξέρετε αν απαντάει σε email της δουλειά της. Αν δουλεύει από το κινητό της, αν κοιτάζει μια συνταγή για να μαγειρέψει το βράδυ στην οικογένειά της ή αν μιλάει στη μαμά της που είναι μακριά.

Μην κρίνετε την εργαζόμενη μαμά γιατί δουλεύει για να παρέχει τα πάντα στο παιδί της.

Μην κρίνετε τη μαμά που μένει στο σπίτι, γιατί κάνει δουλειά 20 ατόμων αφιλοκερδώς.

Μην κρίνετε τη χωρισμένη μαμά. Τα καταφέρνει μια χαρά μόνη της και έχει το ρόλο και των δύο γονιών. Έφυγε από έναν κακό γάμο, στάθηκε στα πόδια της και αποτελεί πρότυπο για τα παιδιά της.

Μην κρίνετε τη μαμά που τρώει απ’ έξω με τα παιδιά της. Δεν ξέρετε αν είναι πολύ κουρασμένη για να μαγειρέψει, αν ήθελε να βγει από το σπίτι και να κεράσει τα παιδιά της, κάνοντάς τα χαρούμενα. Δεν ξέρετε τις δυσκολίες της. Μπορεί να φυτεύει τα δικά της λαχανικά στο μπαλκόνι. Δεν το ξέρετε.

Μην κρίνετε τη μαμά που δεν έχει χάσει τα κιλά της εγκυμοσύνης. Ακόμη επουλώνει πνευματικά και σωματικά, μετά τη γέννα. Δεν είναι η κατάλληλη στιγμή να κόψει τα γλυκά.

Κάθε μαμά έχει τη δική της ιστορία και ακολουθεί το δικό της, δύσκολο μονοπάτι. Δεν ξέρετε τις προκλήσεις που αντιμετωπίζει, τις δυνάμεις και τις αδυναμίες της… Δεν ξέρετε για τη ζωή της. Κάθε μέρα κρίνει η ίδια τον εαυτό της. Κάθε μέρα βάζει τα δυνατά της για να κάνει ό,τι καλύτερο μπορεί. Αντί λοιπόν, να την κρίνετε χαρίστε της ένα χαμόγελο,[…] πείτε της ένα μπράβο, καθησυχάστε την, όταν έχει φοβίες. Και προτού αρχίσετε να κρίνετε και να κατηγορείτε μια μαμά να θυμάστε ότι πρώτα πρέπει να μπείτε στη θέση της και να κάνετε τη δική της διαδρομή.»

Να περάσετε πολύ όμορφα, αύριο με τα παιδιά σας!!

Παρουσίαση Παιχνιδιού: Οι Καλοσυνόγατες

Γράφει η Παπαδοπούλου Ειρήνη


Λοιπόν, λοιπόν μια μανούλα και φίλη μου, σε έναν καφέ που πήγαμε προχτές μου έφερε μαζί και το συγκεκριμένο παιχνίδι για να μου δώσει ιδέες!

(Της είπα να το παρουσιάσει η ίδια, αλλά ας όψεται η ντροπή της!)

Με ξετρέλανε λοιπόν, το θεωρώ τόσο πρωτότυπο και έξυπνο. Πάμε να το παρουσιάσουμε λοιπόν!

Τι πρεσβεύει το παιχνίδι:

Την καλοσύνη!!! Μια αξία που όσο περνάει ο καιρός ξεχνιέται!!

Το παιχνίδι προσφέρει μια μοναδική ευκαιρία να ξεκινήσετε ένα διάλογο  με τα παιδιά σας για την καλοσύνη παίζοντας!

Να καταλάβουν τα παιδιά την αξία των καλών πράξεων, το πώς νιώθουν οι άλλοι και τα ίδια όταν δείχνουν καλοσύνη και γενικά τι μπορεί να αλλάξει στον κόσμο, μόνο και μόνο από μια καλή πράξη!

Ας μην ξεχνάμε ότι εμείς οι μεγάλοι είμαστε το πρότυπο και το παράδειγμα για την καλοσύνη

Να σημειωθεί ότι το συγκεκριμένο παιχνίδι είναι μια ωραία ιδέα ακόμα και για το σχολείο σε μια ώρα ευέλικτης ζώνης ώστε τα παιδιά να ανταλλάσσουν και να μοιραστούν σκέψεις

Σε ποιες ηλικίες απευθύνεται:

Από 5 ετών και πάνω

Πόσοι παίχτες παίζουν:

2-4

Στόχος του παιχνιδιού:

Να κάνεις καλές πράξεις και να γίνει η ψιψίνα σου η πρώτη, που θα κερδίσει τα περισσότερα βραβεία

Τι δεξιότητες αναπτύσσει το παιχνίδι:

Έκφραση συναισθημάτων 
Φαντασία 
Κοινωνική ευαισθησία 
Ανθρωπισμό  
Εθελοντισμό 
Ομαδικότητα-Κοινωνικότητα
Ανάπτυξη προφορικού λόγου
Κοινωνική αλληλεπίδραση
Κριτική σκέψη

Περίληψη από πίσω μέρος του κουτιού:

Δυστυχία έχει πέσει στη συνήθως ευτυχισμένη Καλοσυνούπολη. Ο τρομερός Κακοπόντικας θέλει να καταστρέψει το Υπουργείο Καλοσύνης και να σκορπίσει το κακό! Το υπουργείο κάλεσε πέντε από τις πιο καλόκαρδες ψιψίνες που νιαούρισαν ποτέ στη Γη. Βοηθήστε τις να κάνουν όσες καλές πράξεις χρειαστεί για να ξαναφέρουν τη χαρά στους κατοίκους της πόλης! Δείξτε δημιουργικότητα, βρείτε τον δικό σας τρόπο να φροντίζετε τους άλλους και ζήστε εκπληκτικές περιπέτειες χαράς!

Περισσότερες πληροφορίες μπορείτε να βρείτε στον παρακάτω σύνδεσμο


https://savalas.gr/pdfPublications/KALOSYNOGATES_low-res.pdf

Καλή διασκέδαση!

Tι τύπος μάθησης είσαι;

Γράφει η Παπαδοπούλου Ειρήνη

Καλησπέρα, καλησπέρα ελπίζω να είστε καλά!!


Σήμερα σκέφτηκα να γράψω ένα άρθρο για τους τύπους μάθησης!!

Πάμε να απαντήσουμε στις απορίες μας!!

Τι είναι ο τύπος μάθησης:

Ο τύπος μάθησης είναι ουσιαστικά πως μαθαίνει ένα παιδί!

Με ποιο τρόπο!!

Πιο απλά είναι πως ο μαθητής λαμβάνει, επεξεργάζεται και αφομοιώνει τις πληροφορίες!


Ποιοι είναι οι τύποι μάθησης και πως μπορεί να βοηθήσει ένας γονιός για τους συγκεκριμένους τύπους:

• Οπτικός: Εδώ συναντάμε ένα μαθητή ο οποίος μαθαίνει καλύτερα με οπτικά ερεθίσματα. Όπως εικόνες, σχεδιαγράμματα. Πολλές φορές είναι ένα μαθητής που του αρέσει να αναπαριστά εικόνες. (Πχ: Να ζωγραφίσει τι κατάλαβε από το μάθημα της ιστορίας)

Τι μπορεί να κάνει ο γονιός για να ενθαρρύνει τη μάθηση στον οπτικό τύπο:

• Να ενθαρρύνει το παιδί να διαβάζει βιβλία με εικόνες
• Να βάζει το παιδί να ζωγραφίζει τι κατάλαβε από το μάθημα της ιστορίας, των θρησκευτικών κτλ
• Να δίνει στο παιδί σχεδιαγράμματα σχετικά με τα θεωρητικά μαθήματα ή έκθεση
• Να χρησιμοποιεί έντονους μαρκαδόρους σε σημαντικές σημειώσεις για να βοηθήσει το μαθητή να του τραβήξει την προσοχή

• Ακουστικός: Εδώ συναντάμε ένα μαθητή ο οποίος μαθαίνει καλύτερα με ακουστικά ερεθίσματα. Σε αυτόν τον τύπο μάθησης συναντάμε το παιδί που θα έχει μάθει το μάθημα ή τον κανόνα από την παράδοση. Επίσης είναι αυτός που του αρέσει να του διαβάζουν το μάθημα για να το καταλάβει.

Τι μπορεί να κάνει ο γονιός για να ενθαρρύνει τη μάθηση στον ακουστικό τύπο:

• Να ηχογραφεί το μάθημα στο παιδί και μετά να το αναπαράγει ώστε το παιδί να το κατανοήσει καλύτερα
• Να προσπαθεί να δίνει εντολές ακουστικά
• Να χρησιμοποιεί ηχητικά βιβλία για τη μάθηση

• Κιναισθητικός τύπος: Εδώ συναντάμε το παιδί που μπορεί να περπατάει για να μάθει το μάθημα της ημέρας ή που θέλει να κρατάει κάτι στο χέρι του στην τάξη. Επιπλέον αυτός ο τύπος, μαθαίνει μέσω όλων των αισθήσεων.

Τι μπορεί να κάνει ο γονιός για να ενθαρρύνει τη μάθηση στον κιναισθητικό τύπο:

• Να δίνει χώρο για κίνηση στο παιδί
• Να αφήνει το παιδί να μασάει τσίχλα ή να κρατάει κάτι στο χέρι
• Να ενεργοποιεί όλες τις αισθήσεις του παιδιού για τη μάθηση

Πότε ο γονιός μπορεί να καταλάβει τον τύπο μάθησης του παιδιού:

Στην πρώτη σχολική ηλικία ο γονιός μπορεί να έχει αποκτήσει μια γνώμη για το τι στυλ προτιμάει το παιδί του.

Μπορεί το παιδί να προτιμάει δυο μαθησιακούς τύπους:

Σαφώς, αν και τις περισσότερες φορές ένας τύπος επικρατεί λίγο παραπάνω από τον άλλον.

Μπαίνοντας σε αυτήν την ιστιοσελίδα http://vark-learn.com/the-vark-questionnaire/ μπορείτε να βρείτε τι τύπος μάθησης είστε εσείς και το παιδί σας!!

Καλή συνέχεια!

Tα χαρακτηριστικά του αποτελεσματικού δασκάλου

Γράφει η Παπαδοπούλου Ειρήνη

Καλησπέρα, καλησπέρα!!
Αυτές τις μέρες διαβάζω το βιβλίο του Λεο Μπουσκάλια να ζείς, να αγαπάς και να μαθαίνεις και το έχω ρουφήξει πραγματικά!

Διάβασα ένα απόσπασμα για τα χαρακτηριστικά του δασκάλου και είπα να τα μοιραστώ μαζί σας, γιατί πραγματικά με συγκίνησαν και το θεωρώ χρήσιμο.

Ας ξεκινήσουμε λοιπόν:
Κάποια ιδανικά χαρακτηριστικά για τον δάσκαλο είναι:

• Αγάπη προς τον εαυτό του:  Όπως λέει ο Μπουσκάλια δεν μιλάμε για τον άνθρωπο που στέκεται μπροστά στον καθρέφτη και υποστηρίζει πόσο όμορφος είναι, αλλά μιλάμε για τον άνθρωπο που έχει ευθύνη απέναντι στον εαυτό του να τον μεγαλώσει, να τον γεμίσει με γνώση και εμπειρίες έτσι που να μπορούν οι μαθητές να τον δουν και να τους γίνει πρότυπο.

• Να  σέβεται τη μοναδικότητα του κάθε παιδιού: Ακούγεται τόσο συνηθισμένο αλλά πραγματικά είναι τόσο αληθινό και θα έπρεπε να δίνουμε βάση.  Ο Μπουσκάλια υποστηρίζει συγκεκριμένα "Πως η ουσία της παιδείας δεν είναι να παραγεμίσει το κεφάλι των μαθητών με πληροφορίες αλλά να τους βοηθήσει να αποκαλύψουν την μοναδικότητα τους και να τους δείξει τρόπους να την αναπτύξουν και να τη μεταδώσουν σε άλλους"

• Να αποφεύγει τις ετικέτες:  Οι ετικέτες ίσως οδηγούν στην καταστροφή καθώς χαρακτηρίζουν ένα παιδί και μπορούν να το ακολουθήσουν σε όλη τους τη ζωή.

• Να είναι αυθόρμητος όσο μπορεί: Να γελάει με την καρδία του όταν ένα παιδί λέει κάτι αστείο ή όταν δεν είναι καλά ας το εκφράσει στα παιδιά. Μπορεί να πει "Κοιτάχτε παιδία, μην το παρακάνετε σήμερα γιατί δεν έχω τα κέφια μου"

• Να μοιράζεται γνώμες, απόψεις: Πως θα σας φαινόταν η ιδέα αντί για να βάζετε βαθμούς σε μια εργασία, να λέτε τη γνώμη σας για το γραπτό ενθαρρύνοντας το παιδί να συνεχίσει; ΄Μπορεί να γίνουν και τα δύο βαθμός και γνώμη

• Να είναι ελέυθερος:  Να δοκιμάζει, να πειραματίζεται, να κάνει λάθη. Για να μπορέσουμε να διδάξουμε τη μάθηση θα πρέπει να έχουμε μάθει από τα λάθη μας!

• Να είναι όσο μπορεί χαρούμενος για τη δουλεία του: Όλοι έχουμε πολύ σοβαρά προβλήματα να αντιμετωπίσουμε αλλά όταν πάμε στη δουλεία ας αφεθούμε λίγο στα μάτια των παιδιών!

       

Αυτά από εμένα!!Μπορεί να επανέλθω σύντομα, με επόμενο άρθρο με το βιβλίο που έχω ξετρελαθεί

Πηγή: Να ζείς, να αγαπάς, να μαθαίνεις, Λεο Μπουσκάλια (1998)