Αυτοαξιολόγηση του παιδιού: Ενίσχυση και τρόποι

 Γράφει η Παπαδοπούλου Ειρήνη

Η αυτοαξιολόγηση στο παιδί είναι η διαδικασία κατά την οποία το παιδί σκέφτεται ξανά πάνω στις πράξεις, τις επιδόσεις και τη συμπεριφορά του, με στόχο να αναπτύξει αυτογνωσία και να βελτιώσει τις δεξιότητές του. Είναι ένα σημαντικό εργαλείο για την ανάπτυξη της κριτικής σκέψης, της αυτοπεποίθησης και της υπευθυνότητας στην ενήλικη ζωή!

Οφέλη της Αυτοαξιολόγησης στο Παιδί

1. Ανάπτυξη Αυτογνωσίας: Το παιδί μαθαίνει να αναγνωρίζει τα δυνατά και αδύναμα σημεία του, τόσο ακαδημαϊκά όσο και συναισθηματικά ή κοινωνικά. Αυτό το βοηθά στην αυτοεπίγνωση.

2. Ενίσχυση Υπευθυνότητας: Με την αυτοαξιολόγηση, το παιδί αρχίζει να αναλαμβάνει την ευθύνη των πράξεων του και να κατανοεί  τις συνέπειές τους.

3. Ανάπτυξη Κριτικής Σκέψης: Η διαδικασία της αυτοαξιολόγησης ενθαρρύνει το παιδί να σκέφτεται πιο βαθιά τις ενέργειές του, τις επιδόσεις του και το πώς μπορεί να βελτιωθεί.

4. Αυτοβελτίωση: Μέσω της  διαδικασίας της σκέψης, το παιδί μπορεί να εντοπίσει περιοχές που χρειάζονται βελτίωση και να θέσει στόχους για το μέλλον, μαθαίνοντας να δουλεύει πάνω στις αδυναμίες του.

5. Αυτοπεποίθηση: Η επίγνωση των δικών του ικανοτήτων και η ενεργή συμμετοχή στην εξέλιξή του βοηθά το παιδί να νιώθει πιο σίγουρο για τον εαυτό του και τις δυνατότητές του.

Η αυτοαξιολόγηση είναι σημαντικό να γίνεται από την προ εφηβεία και μετά, αφού το παιδί ωριμάζει και χτίζει σιγά σιγά την αυτο εικόνα του για την ενήλικη ζωή. Σημαντικό είναι πως η αυτοαξιολόγηση για να γίνει το παιδί θα πρέπει να έχει ένα φυσιολογικό νοητικό.

Τρόποι Ενίσχυσης της Αυτοαξιολόγησης στο Παιδί

1. Καθοδήγηση με Ερωτήσεις: Οι γονείς και οι εκπαιδευτικοί μπορούν να ενθαρρύνουν τα παιδιά να κάνουν ερωτήσεις στον εαυτό τους, όπως:

   • Τι έκανα καλά σήμερα;
   • Σε ποιο σημείο μπορούσα να τα πάω καλύτερα;
   • Τι θα κάνω διαφορετικά την επόμενη φορά;

2. Καταγραφή Προόδου: Μια άλλη μέθοδος είναι η χρήση ημερολογίων ή σημειώσεων όπου το παιδί καταγράφει τι έμαθε, τις δυσκολίες που αντιμετώπισε και τους στόχους του.

3. Αναστοχασμός Μετά από Δραστηριότητες: Μετά από κάποια δραστηριότητα, είτε πρόκειται για σχολική εργασία είτε για παιχνίδι, μπορεί να ζητηθεί από το παιδί να αναλογιστεί πώς τα πήγε και τι έμαθε από την εμπειρία.

4. Διαμόρφωση Στόχων: Βοηθήστε το παιδί να θέσει ρεαλιστικούς και συγκεκριμένους στόχους καθημερινά. Αυτό του δίνει ένα πλαίσιο να αξιολογήσει τον εαυτό του με βάση το τι έχει επιτύχει και να παίρνει αυτοπεποίθηση από αυτό.

5. Θετική Ανατροφοδότηση: Είναι σημαντικό να ενθαρρύνεται το παιδί με θετική ανατροφοδότηση και να του δείχνουμε πώς μπορεί να βελτιώσει τις αδυναμίες του χωρίς να αισθάνεται πίεση ή κριτική.

Η αυτοαξιολόγηση στα παιδιά είναι μια δεξιότητα που μπορεί να τα βοηθήσει να γίνουν πιο ανεξάρτητα, υπεύθυνα και συνειδητοποιημένα άτομα. Με την κατάλληλη καθοδήγηση από ενήλικες, τα παιδιά μπορούν να μάθουν να αναστοχάζονται για τις πράξεις τους και να αναπτύξουν αυτογνωσία, κάτι που θα τους βοηθήσει τόσο στην ακαδημαϊκή όσο και στη μετέπειτα ζωή τους. Άλλωστε τα παιδιά δεν είναι μόνο μαθητές, είναι άνθρωποι που θα βγουν στην κοινωνία.

Μειωμένη ύλη: Ποιότητα η ποσότητα;

 Γράφει η Παπαδοπούλου Ειρήνη

Μετά από πολλές συζητήσεις με γονείς, νιώθω την ανάγκη να γράψω αυτό το άρθρο.....

Πρέπει να θυμόμαστε πως τα παιδιά με μαθησιακές δυσκολίες δεν τεμπελιάζουν, είναι παιδιά ταλαιπωρημένα που ματαιώνονται πολλές φορές την ημέρα με αποτέλεσμα να τα παρατανέ.....

Εμείς οι σημαντικοί άλλοι θα πρέπει να είμαστε εκεί και να κάνουμε κάποιες προσαρμογές ώστε να τους βοηθήσουμε... Μια προσαρμογή λοιπόν είναι και η μείωση της ύλης 

Η μειωμένη ύλη λοιπόν είναι συχνά απαραίτητη για τα παιδιά με μαθησιακές δυσκολίες για διάφορους λόγους:

1. Προσαρμογή στις ιδιαίτερες ανάγκες: Τα παιδιά με μαθησιακές δυσκολίες συχνά δυσκολεύονται να επεξεργαστούν μεγάλες ποσότητες πληροφορίας σε σύντομο χρονικό διάστημα. Η μείωση της ύλης επιτρέπει στο παιδί να επικεντρωθεί σε βασικές έννοιες, χωρίς να υπερφορτώνεται με περιττές πληροφορίες.

2. Ενίσχυση της κατανόησης: Όταν η ύλη μειώνεται, τα παιδιά έχουν περισσότερο χρόνο να αφομοιώσουν τις βασικές γνώσεις και να κατανοήσουν καλύτερα τις έννοιες. Επιπλέον εγώ θα τολμήσω να πω, πως τα παιδιά μέσα από την κατανόηση θα αναπτύξουν και τις κλίσεις τους και τα ενδιαφέροντα τους καθώς θα ενδυναμωθούν και θα πιστέψουν σε αυτά.

3. Διαχείριση του άγχους: Τα παιδιά με μαθησιακές δυσκολίες μπορεί να βιώνουν άγχος λόγω της ποσότητας της ύλης που πρέπει να καλύψουν. Η μείωση της ύλης μειώνει το άγχος, επιτρέποντάς τους να ασχοληθούν με την εκπαίδευσή τους πιο χαλαρά και συγκεντρωμένα. Ταυτόχρονα, τα παιδιά θα έχουν χρόνο να ασχοληθούν και με τα ενδιαφέροντα τους με αποτέλεσμα να βελτιωθεί η ψυχική τους υγεία αφού θα επέλθει μια ισορροπία.

4. Εξατομικευμένη εκπαίδευση: Η μειωμένη ύλη επιτρέπει στους εκπαιδευτικούς να προσαρμόζουν το πρόγραμμα στις ανάγκες του παιδιού. Έτσι, κάθε παιδί μπορεί να προχωράει με το δικό του ρυθμό και να εστιάζει στα σημεία που χρειάζεται περισσότερη υποστήριξη. Κάθε παιδί δεν έχει την ίδια πρόοδο και αυτό είναι εντάξει.

5. Ανάπτυξη αυτοπεποίθησης: Όταν τα παιδιά δεν αισθάνονται ότι "μένουν πίσω" λόγω των μαθησιακών δυσκολιών τους, αναπτύσσουν αυτοπεποίθηση και έχουν περισσότερα κίνητρα για μάθηση.

Η μειωμένη ύλη, λοιπόν, δίνει στα παιδιά με μαθησιακές δυσκολίες τη δυνατότητα να επιτύχουν ακαδημαϊκά, να αισθανθούν επιτυχία και να αναπτύξουν τις δεξιότητές τους χωρίς να αισθάνονται πίεση ή απογοήτευση. Εξάλλου, η ποιότητα μετράει!

Θυμηθείτε πως τα παιδιά μας δεν είναι μόνο μαθητές!! Θερμή παράκληση, αν ένα παιδί έχει διάγνωση αφιερώστε λίγο χρόνο να την διαβάσετε και να  κάνετε κάποιες προσαρμογές εσείς οι εκπαιδευτικοί στο σχολείο.  Έστω και κάτι μικρό ίσως να βελτιώσει το όλο σύστημα!

9 Διασκεδαστικές Δραστηριότητες για Σειροθέτηση Αριθμών

 Γράφει η Παπαδοπούλου Ειρήνη

Η σειροθέτηση αριθμών είναι μια σημαντική δραστηριότητα για την ανάπτυξη μαθηματικών δεξιοτήτων και κατανόησης της ακολουθίας και της λογικής. Ακολουθούν κάποιες δραστηριότητες που βοηθούν στη σειροθέτηση αριθμών:

1. Τοποθέτηση αριθμών σε σωστή σειρά

• Δώσε στα παιδιά κάρτες με αριθμούς (π.χ. από το 1 έως το 20) ανακατεμένες και ζήτησέ τους να τις τοποθετήσουν στη σωστή σειρά.

2. Παιχνίδι με αριθμητική γραμμή

• Σχεδίασε μια αριθμητική γραμμή στο πάτωμα ή στο χαρτί και δώσε στα παιδιά αριθμούς που λείπουν. Θα πρέπει να τους τοποθετήσουν στη σωστή θέση πάνω στην αριθμητική γραμμή.

3. Σειροθέτηση με διάφορα αντικείμενα

• Δώσε στα παιδιά αντικείμενα (π.χ. κουμπιά, τουβλάκια) και ζήτησέ τους να τα τοποθετήσουν με βάση τον αριθμό που αναγράφεται. Έτσι συνδυάζεται και η σωματική κίνηση με την αριθμητική.

4. Σειροθέτηση με κύβους ή τουβλάκια

• Δώσε στους μαθητές κύβους ή τουβλάκια με αριθμούς πάνω τους και ζήτησέ τους να τα τοποθετήσουν σε σειρά. Μπορείς να ξεκινήσεις με μικρούς αριθμούς και στη συνέχεια να αυξήσεις το επίπεδο δυσκολίας.

5. Ψηφιακά παιχνίδια ή εφαρμογές

• Υπάρχουν πολλές εκπαιδευτικές εφαρμογές ή ιστοσελίδες που περιλαμβάνουν δραστηριότητες σειροθέτησης αριθμών. Τα παιδιά μπορούν να παίζουν διαδραστικά παιχνίδια, όπου θα πρέπει να τοποθετούν αριθμούς σε σειρά.

6. Κρυφτό αριθμών

• Κρύψε αριθμούς σε διάφορα μέρη της τάξης ή του σπιτιού και δώσε στα παιδιά την πρόκληση να βρουν τους αριθμούς και να τους τοποθετήσουν στη σωστή σειρά.

7. Αλυσίδα αριθμών

• Ξεκίνα με έναν αριθμό και ζήτησε από τα παιδιά να πουν τον επόμενο αριθμό, συνεχίζοντας μέχρι να φτάσετε σε έναν συγκεκριμένο αριθμό.

8. Ζωγραφική αριθμών

• Δώσε στα παιδιά αριθμούς και ζήτησέ τους να τους χρωματίσουν σε συγκεκριμένη σειρά. Για παράδειγμα, αν τους ζητήσεις να χρωματίσουν με τη σειρά από το 1 έως το 10, θα δεις αν κατανοούν τη σειροθέτηση.

9. Κολλάζ αριθμών

• Χρησιμοποιώντας περιοδικά ή εφημερίδες, δώσε στα παιδιά την πρόκληση να βρουν και να κόψουν αριθμούς, και μετά να τους κολλήσουν σε σειρά σε ένα χαρτόνι.

Όλες αυτές οι δραστηριότητες βοηθούν τα παιδιά να αναπτύξουν την ικανότητά τους να κατανοούν την ακολουθία των αριθμών και ενισχύουν τη λογική σκέψη και τις μαθηματικές τους βάσεις.

Η εμπέδωση πάντα γίνεται με παιχνίδι

Αριθμητική γραμμή: 10 λόγοι που είναι σημαντική

 Η αριθμητική γραμμή είναι ένα ισχυρό εργαλείο για τη διδασκαλία και την κατανόηση των αριθμών και των μαθηματικών πράξεων ειδικά στις πρώτες τάξεις, όπου τα παιδιά έρχονται σε πρώτη επαφή με τους αριθμούς. 

 Οι λόγοι για τους οποίους η αριθμητική γραμμή βοηθάει είναι οι εξής:

1. Οπτική αναπαράσταση των αριθμών

• Η αριθμητική γραμμή παρέχει μια οπτική αναπαράσταση της ακολουθίας των αριθμών, που βοηθά τα παιδιά να κατανοήσουν τη θέση κάθε αριθμού σε σχέση με τους άλλους. Αυτή η οπτική κατανόηση διευκολύνει την εκμάθηση της ακολουθίας και της σειράς των αριθμών.

2. Κατανόηση της έννοιας της αύξησης και της μείωσης

• Με τη χρήση της αριθμητικής γραμμής, τα παιδιά μπορούν να δουν πώς οι αριθμοί αυξάνονται (προς τα δεξιά) και μειώνονται (προς τα αριστερά). Αυτό βοηθά στην κατανόηση των βασικών μαθηματικών πράξεων, όπως η πρόσθεση (κίνηση προς τα δεξιά) και η αφαίρεση (κίνηση προς τα αριστερά).

3. Βοήθεια στη σύγκριση αριθμών

• Η αριθμητική γραμμή κάνει ευκολότερη τη σύγκριση αριθμών. Τα παιδιά μπορούν να δουν άμεσα ποιος αριθμός είναι μεγαλύτερος ή μικρότερος, ανάλογα με τη θέση τους στη γραμμή. Αυτό ενισχύει την κατανόηση της σύγκρισης και της τάξης των αριθμών.

4. Ανάπτυξη της αίσθησης της απόστασης μεταξύ των αριθμών

• Η αριθμητική γραμμή βοηθά τα παιδιά να αντιληφθούν την απόσταση μεταξύ των αριθμών. Για παράδειγμα, μπορούν να δουν ότι η απόσταση από το 3 στο 7 είναι 4 μονάδες, κάτι που διευκολύνει την κατανόηση των αριθμητικών διαφορών.

5. Διευκόλυνση της κατανόησης της πρόσθεσης και της αφαίρεσης

• Χρησιμοποιώντας την αριθμητική γραμμή, τα παιδιά μπορούν να «μετακινηθούν» οπτικά κατά ένα συγκεκριμένο αριθμό μονάδων, για να κατανοήσουν την πρόσθεση (κίνηση προς τα δεξιά) ή την αφαίρεση (κίνηση προς τα αριστερά). Έτσι, η αφαίρεση γίνεται κατανοητή ως αντίστροφη πράξη της πρόσθεσης.

6. Υποστήριξη της κατανόησης πολλαπλασιασμού και διαίρεσης

• Η αριθμητική γραμμή μπορεί να χρησιμοποιηθεί και για πιο σύνθετες μαθηματικές πράξεις, όπως ο πολλαπλασιασμός και η διαίρεση, με τη μορφή πολλαπλών ή ίσων βημάτων. Για παράδειγμα, τα παιδιά μπορούν να προχωρήσουν κατά βήματα των 2 για να κατανοήσουν τον πολλαπλασιασμό με το 2.

7. Καθοδήγηση στην επίλυση προβλημάτων

• Η αριθμητική γραμμή μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως εργαλείο για την επίλυση προβλημάτων που αφορούν την πρόσθεση, την αφαίρεση ή άλλες πράξεις. Δείχνοντας τις λύσεις πάνω στη γραμμή, τα παιδιά αναπτύσσουν την ικανότητα να οπτικοποιούν και να οργανώνουν τα βήματα για να φτάσουν στη σωστή απάντηση.

8. Εισαγωγή στα κλάσματα και τα δεκαδικά

• Η αριθμητική γραμμή μπορεί να επεκταθεί για να συμπεριλάβει κλάσματα και δεκαδικούς αριθμούς. Αυτό βοηθά τα παιδιά να κατανοήσουν πώς οι κλασματικοί και δεκαδικοί αριθμοί τοποθετούνται ανάμεσα σε ακέραιους αριθμούς και ποια είναι η σχέση τους.

9. Ανάπτυξη της αίσθησης της συνέχειας

• Η αριθμητική γραμμή ενισχύει την αίσθηση ότι οι αριθμοί είναι συνεχείς και ακολουθούν ένα λογικό σύστημα, το οποίο δεν έχει τέρμα (αύξηση και μείωση). Η κατανόηση της συνέχειας αυτής είναι σημαντική για την εκμάθηση πιο προχωρημένων μαθηματικών εννοιών.

10Ενίσχυση της λογικής σκέψης

• Η χρήση της αριθμητικής γραμμής βοηθά τα παιδιά να σκεφτούν λογικά και αναλυτικά, καθώς χρειάζονται να λάβουν υπόψη την ακολουθία των αριθμών, την απόσταση μεταξύ τους και τον τρόπο με τον οποίο οι πράξεις επηρεάζουν τη θέση των αριθμών πάνω στη γραμμή.

Η αριθμητική γραμμή είναι ένα πολύπλευρο και ευέλικτο εργαλείο που διευκολύνει την κατανόηση βασικών και πιο σύνθετων μαθηματικών εννοιών, προσφέροντας μια σαφή και χειροπιαστή οπτική αναπαράσταση των αριθμών και των πράξεών τους.

Αισθητηριακό Παιχνίδι: Οφέλη και παραδείγματα

 Γράφει η Παπαδοπούλου Ειρήνη

Το αισθητηριακό παιχνίδι (sensory play) είναι μια μορφή παιχνιδιού που στοχεύει στη διέγερση των αισθήσεων (αφή, όραση, ακοή, όσφρηση, γεύση) και βοηθά στην ανάπτυξη των παιδιών με πολλούς τρόπους:

1. Ανάπτυξη των αισθήσεων: Δίνει την ευκαιρία στα παιδιά να εξερευνήσουν διαφορετικά ερεθίσματα, ενισχύοντας την κατανόηση του κόσμου μέσα από τις αισθήσεις τους.

2. Κινητικές δεξιότητες: Μέσα από το άγγιγμα και τη χρήση των χεριών, τα παιδιά βελτιώνουν την λεπτή κινητικότητα και τη συντονισμένη κίνηση των χεριών και των δακτύλων.

3. Γλωσσική ανάπτυξη: Καθώς τα παιδιά εκφράζουν τι νιώθουν και περιγράφουν τις εμπειρίες τους, αναπτύσσουν το λεξιλόγιό τους.

4. Συγκέντρωση και χαλάρωση: Το αισθητηριακό παιχνίδι μπορεί να βοηθήσει στη συγκέντρωση, καθώς εστιάζουν στις δραστηριότητες και χαλαρώνουν μέσα από την επαφή με υλικά όπως άμμο, νερό, ζυμάρι ή πηλό.

5. Ανάπτυξη γνωστικών δεξιοτήτων: Ενισχύει την ικανότητα επίλυσης προβλημάτων και τη δημιουργικότητα, καθώς τα παιδιά δοκιμάζουν νέους τρόπους παιχνιδιού και πειραματίζονται με διαφορετικά υλικά.

6. Εξισορρόπηση συναισθημάτων: Το παιχνίδι με αισθητηριακά υλικά μπορεί να είναι καταπραϋντικό, ειδικά για παιδιά με άγχος ή ένταση, βοηθώντας τα να ηρεμήσουν.

Παραδείγματα αισθητηριακού παιχνιδιού:

• Παιχνίδια με άμμο ή νερό
• Ζύμωμα με πλαστελίνη ή πηλό
• Σακούλες αισθήσεων με διαφορετικές υφές
• Παιχνίδια με φως και χρώματα
• Ήχοι και μουσικά παιχνίδια

Το αισθητηριακό παιχνίδι είναι ιδιαίτερα ωφέλιμο για την ανάπτυξη των παιδιών και μπορεί να προσαρμοστεί για κάθε ηλικία και αναπτυξιακό επίπεδο.

Γιατί δεν βοηθάνε οι φωνες στη μελέτη των παιδιών;

 Γράφει η Παπαδοπούλου Ειρήνη

Χωρίς εισαγωγές οι φωνές δεν βοηθούν στη μελέτη πάμε να δούμε γιατί:

1. Αύξηση άγχους και πίεσης: Τα παιδιά συχνά αισθάνονται ότι πρέπει να ανταποκριθούν σε υψηλές προσδοκίες. Όταν ένας γονιός φωνάζει, αυτό μπορεί να τους προκαλέσει επιπλέον άγχος, κάνοντας τη μελέτη πιο δύσκολη και λιγότερο αποτελεσματική.

2. Δημιουργία αρνητικής στάσης απέναντι στη μελέτη: Οι φωνές μπορούν να κάνουν το παιδί να συνδέσει τη μελέτη με αρνητικά συναισθήματα, γεγονός που μπορεί να επηρεάσει τη μακροχρόνια σχέση του με την εκπαίδευση.

3. Αποσυντονισμός: Η φωνή μπορεί να αποσπάσει την προσοχή του παιδιού από την προσπάθεια να κατανοήσει το μάθημα, εστιάζοντας περισσότερο στο συναίσθημα του φόβου ή της απογοήτευσης.

Τι μπορεί  όμως να βοηθήσει αντί για τις φωνές:

1. Υπομονή και υποστήριξη: Είναι σημαντικό να δείξετε υπομονή και να προσφέρετε βοήθεια όταν το παιδί δυσκολεύεται. Αντί να φωνάξετε, προσπαθήστε να κατανοήσετε τις δυσκολίες του και να του εξηγήσετε ξανά με ήρεμο τρόπο.

2. Διάλογος: Συζητήστε με το παιδί για το πώς αισθάνεται και γιατί δυσκολεύεται. Αυτό μπορεί να σας βοηθήσει να βρείτε λύσεις από κοινού, αντί να δημιουργηθεί ένταση.

3. Διαλείμματα: Αν το παιδί φαίνεται κουρασμένο ή απογοητευμένο, ενθαρρύνετέ το να κάνει ένα διάλειμμα. Έτσι θα μπορέσει να επιστρέψει πιο ξεκούραστο και συγκεντρωμένο.

4. Σταδιακή προσέγγιση: Βοηθήστε το παιδί να χωρίσει τη μελέτη σε μικρότερα βήματα, ώστε να μη νιώθει καταβεβλημένο από την ποσότητα του υλικού.

Η υποστηρικτική προσέγγιση, η ενθάρρυνση και η ηρεμία είναι πιο αποτελεσματικές για να βοηθήσετε το παιδί να μάθει και να αναπτύξει αυτοπεποίθηση στις σχολικές του επιδόσεις.

Βοηθάνε οι εξωσχολικές δραστηριότητες τα παιδιά;

 Γράφει η Παπαδοπούλου Ειρήνη

Οι εξωσχολικές δραστηριότητες μπορούν να έχουν πολλές θετικές επιδράσεις στη συνολική ανάπτυξη ενός παιδιού. Ορισμένα από τα οφέλη που προσφέρουν είναι τα εξής:

1. Ανάπτυξη δεξιοτήτων

• Οι εξωσχολικές δραστηριότητες δίνουν στα παιδιά την ευκαιρία να αποκτήσουν νέες δεξιότητες που δεν σχετίζονται πάντα με τη σχολική ύλη. Για παράδειγμα, η συμμετοχή σε αθλήματα μπορεί να βελτιώσει τις κινητικές δεξιότητες και την ομαδικότητα, ενώ η μουσική, το θέατρο ή η τέχνη αναπτύσσουν τη δημιουργικότητα και την έκφραση συναισθημάτων.

2. Βελτίωση της κοινωνικότητας

• Συμμετέχοντας σε εξωσχολικές δραστηριότητες, τα παιδιά έχουν την ευκαιρία να γνωρίσουν νέα άτομα και να αναπτύξουν φιλίες πέρα από το σχολικό περιβάλλον. Αυτό τα βοηθά να μάθουν να συνεργάζονται, να επικοινωνούν, να εντάσσονται σε ομάδες και να επιλύουν συγκρούσεις.

3. Αύξηση της αυτοπεποίθησης

• Όταν ένα παιδί συμμετέχει σε δραστηριότητες που του αρέσουν και τα καταφέρνει, αναπτύσσει την αυτοπεποίθησή του. Επιτυχίες σε εξωσχολικές δραστηριότητες, όπως ένας αθλητικός αγώνας ή μια θεατρική παράσταση, ενισχύουν την αίσθηση επιτυχίας, αυτοεκτίμησης και αυτοπεποίθησης.

4. Πειθαρχία και υπευθυνότητα

• Πολλές εξωσχολικές δραστηριότητες απαιτούν αφοσίωση και συνέπεια. Μέσα από αυτές, τα παιδιά μαθαίνουν να διαχειρίζονται τον χρόνο τους και να αναλαμβάνουν ευθύνες, ενώ αναπτύσσουν την αίσθηση της πειθαρχίας και της υπευθυνότητας.

5. Εξισορρόπηση πίεσης και άγχους

• Οι εξωσχολικές δραστηριότητες μπορούν να λειτουργήσουν ως ένας τρόπος εκτόνωσης από την πίεση της σχολικής ζωής. Ειδικά οι σωματικές δραστηριότητες, όπως τα αθλήματα, βοηθούν στην εκτόνωση της ενέργειας και στη μείωση του άγχους.

6. Ανακάλυψη ενδιαφερόντων και ταλέντων

• Μέσα από τις εξωσχολικές δραστηριότητες, τα παιδιά μπορούν να ανακαλύψουν τα ταλέντα τους και τα ενδιαφέροντά τους, τα οποία μπορεί να μην αποκαλύπτονται μέσα στο πλαίσιο του σχολείου. Αυτές οι εμπειρίες μπορούν να τα βοηθήσουν να κατανοήσουν καλύτερα τι τους αρέσει και πού θέλουν να επικεντρωθούν στο μέλλον.

7. Βελτίωση ακαδημαϊκής επίδοσης

• Πολλές μελέτες δείχνουν ότι τα παιδιά που συμμετέχουν σε εξωσχολικές δραστηριότητες συχνά έχουν καλύτερη ακαδημαϊκή απόδοση, επειδή μαθαίνουν να διαχειρίζονται τον χρόνο τους πιο αποτελεσματικά και αναπτύσσουν καλύτερες οργανωτικές δεξιότητες.

8. Σωματική και ψυχική υγεία

• Οι φυσικές δραστηριότητες, όπως ο αθλητισμός, συμβάλλουν στη διατήρηση της σωματικής υγείας του παιδιού. Επίσης, συμμετοχή σε ομαδικά σπορ ή άλλες οργανωμένες δραστηριότητες μπορεί να προάγει τη θετική ψυχική υγεία, καθώς το παιδί νιώθει αποδεκτό και ενταγμένο.

Άρα οι εξωσχολικές δραστηριότητες βοηθούν τα παιδιά να αναπτύξουν ολιστικές δεξιότητες, ενώ ενισχύουν την κοινωνική, ψυχική και σωματική τους ανάπτυξη. Το σημαντικό είναι να επιλέγονται δραστηριότητες που ταιριάζουν στα ενδιαφέροντα και τις ανάγκες του παιδιού από τα ίδια τα παιδιά χωρίς πιέση.

Πρώτο θρανίο: Τιμωρία η βοήθεια για παιδιά με δυσκολίες;

Γράφει η Παπαδοπούλου Ειρήνη

 Το να τοποθετούνται τα παιδιά που αντιμετωπίζουν δυσκολίες στο πρώτο θρανίο έχει αρκετά οφέλη για την υποστήριξη της μάθησής τους και της συγκέντρωσής τους. Αυτή η στρατηγική εφαρμόζεται συχνά σε παιδιά με μαθησιακές δυσκολίες, ελλειμματική προσοχή, ή άλλες προκλήσεις, ωστόσο θέλω να τονίσω πως είναι σημαντικό ο τρόπος που αυτό γίνεται από τη μεριά του εκπαιδευτικού αν δεν είναι επιλογή του παιδιού. Θέλει διακριτικό τρόπο χωρίς σε ολόκληρη την τάξη να ανακοινωθούν οι δυσκολίες του παιδιού. 

Κάποια τεχνική που μπορεί να χρησιμοποιηθεί είναι ανά τακτά χρονικά διαστήματα οι θέσεις να αλλάζουν για όλους τους μαθητές.

Οι πιο σημαντικοί λόγοι που βοηθάει το πρώτο θρανίο τα παιδιά είναι οι εξής:

1. Μειωμένα ερεθίσματα

• Στο πρώτο θρανίο, τα παιδιά είναι πιο κοντά στον εκπαιδευτικό και μακριά από ερεθίσματα που μπορεί να προέρχονται από άλλους μαθητές ή από το περιβάλλον της αίθουσας. Αυτό βοηθάει τα παιδιά να συγκεντρωθούν καλύτερα στην διδασκαλία.

2. Καλύτερη οπτική επαφή με τον εκπαιδευτικό

• Η οπτική επαφή με τον εκπαιδευτικό είναι σημαντική, καθώς διατηρεί την προσοχή των παιδιών και ενισχύει τη σύνδεση με το μάθημα. Επίσης, τους επιτρέπει να παρακολουθούν καλύτερα τις εκφράσεις και τις κινήσεις του εκπαιδευτικού, κάτι που μπορεί να διευκολύνει την κατανόηση.

3. Εύκολη πρόσβαση σε βοήθεια

• Τα παιδιά στο πρώτο θρανίο μπορούν να ζητήσουν βοήθεια πιο άμεσα όταν έχουν απορίες ή δυσκολίες. Ο εκπαιδευτικός μπορεί να παρατηρήσει τις ανάγκες τους πιο γρήγορα και να παρέμβει όταν χρειάζεται.

4. Ενίσχυση της συμμετοχής

• Τα παιδιά που κάθονται μπροστά ενθαρρύνονται να συμμετέχουν περισσότερο στο μάθημα, είτε απαντώντας σε ερωτήσεις είτε αλληλοεπιδρώντας με τον δάσκαλο.  Η ενεργή συμμετοχή βελτιώνει την αυτοπεποίθησή τους, τη μαθησιακή εμπειρία και το κίνητρό τους.

5. Καλύτερη ακουστική πρόσβαση

• Τα παιδιά που κάθονται στο πρώτο θρανίο ακούνε πιο καθαρά τον εκπαιδευτικό, γεγονός που είναι ιδιαίτερα σημαντικό για παιδιά με δυσκολίες στην κατανόηση των οδηγιών ή προβλήματα με την συγκέντρωση.

6. Ανάληψη ευθύνης

• Το να κάθεσαι μπροστά συχνά κάνει τα παιδιά να νιώθουν ότι βρίσκονται σε μια θέση με μεγαλύτερη ευθύνη, καθώς είναι πιο ορατά στον εκπαιδευτικό και στους συμμαθητές τους. Αυτό μπορεί να βελτιώσει τη συμπεριφορά και τη δέσμευσή τους στο μάθημα.

Συμπερασματικά,  η τοποθέτηση στο πρώτο θρανίο είναι μια απλή αλλά αποτελεσματική παρέμβαση που μπορεί να βελτιώσει την απόδοση και τη συγκέντρωση των παιδιών που δυσκολεύονται στο σχολικό περιβάλλον.

Επιστροφή στη ρουτίνα: Οδηγός 8 βημάτων

Γράφει η Παπαδοπούλου Ειρήνη

Σιγά σιγά τα σχολεία ξεκινάνε και η ρουτίνα επιστρέφει... Είναι λογικό πως θέλει χρόνο, κόπο αλλά και επιμονή. Το πιο σημαντικό όπως έχω πει πολλές φορές από εδώ είναι να αποδεχτούμε την νέα πραγματικότητα και τα συναισθήματά μας ακόμα και αν είναι αρνητικά.

 Ακολουθούν μερικές ιδέες για να προσαρμοστεί όλη η οικογένεια στη νέα καθημερινότητα:

1. Σταδιακή Προσαρμογή στον Ύπνο

• Ξεκινήστε λίγες μέρες πριν την έναρξη του σχολείου να επαναφέρετε τα παιδιά σε σταθερό ωράριο ύπνου και πρωινού ξυπνήματος. Αυτό θα τα βοηθήσει να προσαρμοστούν χωρίς να σοκαριστούν από την ξαφνική αλλαγή.

2. Οργάνωση Χώρου και Υλικών

• Βεβαιωθείτε ότι η τσάντα και το γραφείο είναι οργανωμένα και έτοιμα πριν ξεκινήσει το σχολείο. Έτσι, τα παιδιά θα νιώθουν πιο προετοιμασμένα και συγκεντρωμένα.
• Δημιουργήστε έναν τακτικό χώρο για μελέτη στο σπίτι, χωρίς περισπασμούς, ώστε τα παιδιά να έχουν το κατάλληλο περιβάλλον για να διαβάζουν.

3. Διαχείριση Χρόνου και Ρουτίνας

• Καθορίστε συγκεκριμένες ώρες για το διάβασμα, τις εξωσχολικές δραστηριότητες και τον ελεύθερο χρόνο. Η συνέπεια βοηθά τα παιδιά να νιώθουν ασφάλεια και να προσαρμόζονται πιο εύκολα.
• Χρησιμοποιήστε ένα ημερολόγιο ή ένα πρόγραμμα που να δείχνει τις καθημερινές υποχρεώσεις, τόσο για τα μαθήματα όσο και για τις υπόλοιπες δραστηριότητες.

4. Θέστε Ρεαλιστικούς Στόχους

• Μιλήστε με τα παιδιά για το τι θέλουν να επιτύχουν αυτή τη χρονιά, είτε πρόκειται για ακαδημαϊκούς στόχους είτε για προσωπικούς. Η συζήτηση αυτή μπορεί να τα παρακινήσει να μπουν δυναμικά στη σχολική ρουτίνα.

5. Υγιεινή Διατροφή και Άσκηση

• Μια ισορροπημένη διατροφή και η τακτική άσκηση παίζουν σημαντικό ρόλο στην ενέργεια και την συγκέντρωση των παιδιών. Βεβαιωθείτε ότι τρώνε ένα πλούσιο πρωινό και διατηρούν έναν υγιεινό τρόπο ζωής.

6. Σταδιακή Ανάληψη Ευθυνών

• Ενθαρρύνετε τα παιδιά να αναλαμβάνουν ευθύνες, όπως να ετοιμάζουν μόνα τους την τσάντα ή τα ρούχα τους. Αυτό βοηθάει στη δόμηση ανεξαρτησίας και υπευθυνότητας.

7. Προετοιμασία από το Βράδυ

• Για να μειώσετε το άγχος το πρωί και πιθανές συγκρούσεις φροντίστε να προετοιμάζονται τα απαραίτητα από το βράδυ: πχ:  η τσάντα, τα ρούχα και το κολατσιό. Έτσι, το πρωί θα είναι πιο ήρεμο και ξεκούραστα

8. Υποστήριξη και Καθοδήγηση

• Βοηθήστε τα παιδιά να εκφράσουν τις ανησυχίες τους για το σχολείο. Ακούστε τα με κατανόηση και προσφέρετε στήριξη όταν δυσκολεύονται να προσαρμοστούν στη νέα καθημερινότητα.

Με μια καλά οργανωμένη ρουτίνα και την κατάλληλη προετοιμασία, η έναρξη του σχολείου μπορεί να γίνει μια ευχάριστη και εποικοδομητική πρόκληση για όλα τα μέλη της οικογένειας.

Βήματα για να μάθει ένα παιδί να φτιάχνει μόνο τη τσάντα του

 Γράφει η Παπαδοπούλου Ειρήνη

Σήμερα, θα μιλήσουμε για ένα μείζον θέμα για όλες κυρίως τις μανάδες που έχει να κάνει με το να φτιάχνουν τα παιδιά μόνοι τους τις τσάντες. Εδώ θέλω να τονίσω πως για εμάς είναι μια εύκολη διαδικασία αλλά για τα παιδιά απαιτεί πολλές δεξιότητες. Ωστόσο χρησιμοποιώντας μια ρουτίνα και μένοντας σταθεροί με υπομονή και επιμονή το παιδί θα την κατακτήσει. Θυμηθείτε πως μπορεί να υπάρχουν και αρκετές αποτυχίες μέχρι το παιδί να φτάσει στο επιθυμητό αποτέλεσμα και αυτό είναι εντάξει......Δώστε χρόνο!

 Ακολουθούν μερικά βήματα  για να βοηθήσετε το παιδί να μάθει να φτιάχνει την τσάντα του. Πάμε να τα δούμε:

1. Δημιουργία Λίστας με τα Απαραίτητα

• Οπτική ή γραπτή λίστα: Δημιουργήστε μια λίστα με όλα τα αντικείμενα που πρέπει να έχει το παιδί στην τσάντα του (π.χ., βιβλία, τετράδια, κασετίνα, φαγητό, νερό). Η λίστα αυτή μπορεί να είναι γραπτή ή με εικόνες για μικρότερα παιδιά.
• Τοποθέτηση σε εμφανές σημείο: Τοποθετήστε τη λίστα σε εμφανές σημείο, π.χ., στο γραφείο του παιδιού ή δίπλα στην τσάντα του, ώστε να μπορεί να την ανατρέχει εύκολα.

2. Οργάνωση και Διαχωρισμός των Αντικειμένων

• Ομαδοποίηση: Βοηθήστε το παιδί να ομαδοποιήσει τα αντικείμενα σε κατηγορίες, π.χ., όλα τα βιβλία μαζί, τα τετράδια μαζί, και τα μικροαντικείμενα σε θήκες. Αυτό θα διευκολύνει την οργάνωση της τσάντας.
• Χρήση διαχωριστικών θηκών: Προτείνετε τη χρήση διαχωριστικών θηκών ή τσαντών μέσα στην τσάντα για να διατηρείται οργανωμένη. Για παράδειγμα, μια μικρή θήκη για κασετίνα και μικροαντικείμενα.

3. Δημιουργία Ρουτίνας

• Καθορισμένη ώρα: Καθορίστε μια συγκεκριμένη ώρα της ημέρας, όπως το απόγευμα ή το βράδυ πριν τον ύπνο, για να φτιάχνει το παιδί την τσάντα του. Η ρουτίνα αυτή θα βοηθήσει το παιδί να αποκτήσει σταθερή συνήθεια.
• Σταθερή διαδικασία: Ακολουθήστε την ίδια διαδικασία κάθε μέρα για να ενισχύσετε τη ρουτίνα. Για παράδειγμα, πρώτα τα βιβλία, μετά τα τετράδια και τέλος τα μικροαντικείμενα.

4. Σταδιακή Αυτονομία

• Καθοδήγηση και επίδειξη: Αρχικά, καθοδηγήστε το παιδί και δείξτε του πώς να φτιάξει την τσάντα του βήμα-βήμα. Εξηγήστε τη λογική πίσω από την οργάνωση.
• Σταδιακή αποχώρηση της βοήθειας: Μετά από μερικές φορές, δώστε στο παιδί την ευκαιρία να φτιάξει την τσάντα του μόνο του, ενώ παρακολουθείτε. Παρέχετε ανατροφοδότηση και ενθάρρυνση.

5. Έλεγχος και Ενίσχυση

• Έλεγχος πριν φύγει: Πριν φύγει για το σχολείο, ελέγξτε μαζί την τσάντα για να βεβαιωθείτε ότι έχει όλα τα απαραίτητα. Σταδιακά, ενθαρρύνετε το παιδί να κάνει τον έλεγχο μόνο του.
• Θετική ενίσχυση: Επιβραβεύστε το παιδί για την προσπάθεια του, ακόμη και αν δεν είναι όλα τέλεια. Η θετική ανατροφοδότηση ενισχύει την αυτοπεποίθησή του.

6. Χρήση Υπενθυμίσεων και Εργαλείων

• Χρονοδιακόπτες ή ειδοποιήσεις: Χρησιμοποιήστε ένα χρονόμετρο ή μια ειδοποίηση στο κινητό για να υπενθυμίσετε στο παιδί ότι είναι ώρα να φτιάξει την τσάντα του.

7. Δημιουργία μιας Ευχάριστης Εμπειρίας

• Παιχνιδοποίηση: Μετατρέψτε τη διαδικασία σε παιχνίδι, για παράδειγμα, με χρονομέτρηση για το πόσο γρήγορα μπορεί να φτιάξει την τσάντα του σωστά.
• Συνεργασία με φίλους ή αδέρφια: Αν υπάρχουν άλλα παιδιά στο σπίτι, μπορούν να φτιάξουν όλοι μαζί τις τσάντες τους, κάνοντάς το πιο διασκεδαστικό.

Με την εφαρμογή αυτών των βημάτων και τη σταδιακή αποχώρηση της δικής σας βοήθειας, το παιδί θα μάθει να φτιάχνει την τσάντα του μόνο του, αναπτύσσοντας αυτονομία και οργανωτικές δεξιότητες όπου είναι πολύ σημαντικές για την αυτονομία του στην ενήλικη ζωή.

Τεχνικές αυτορρύθμισης για παιδιά με Διαταραχή Ελλειμματικής Προσοχής Υπερκινητικότητας στη σχολική τάξη

 Γράφει η Παπαδοπούλου Ειρήνη

Η αυτορρύθμιση είναι η ικανότητα του ατόμου να ελέγχει τη συμπεριφορά, τις σκέψεις και τα συναισθήματά του ώστε να επιτύχει τους στόχους του. Για τα παιδιά με ΔΕΠΥ, η αυτορρύθμιση μπορεί να είναι μια ιδιαίτερη πρόκληση, αλλά υπάρχουν διάφοροι τρόποι με τους οποίους μπορούν να αναπτύξουν και να ενισχύσουν αυτή την ικανότητα στην τάξη.

Τεχνικές αυτορρύθμισης για παιδιά με ΔΕΠΥ

1. Χρήση χρονομέτρου ή ρολογιού:

   • Τα παιδιά μπορούν να χρησιμοποιούν ένα χρονόμετρο για να διαχειρίζονται τον χρόνο τους, π.χ., για να ολοκληρώνουν μια δραστηριότητα ή να κάνουν ένα μικρό διάλειμμα. Αυτό βοηθά στην ενίσχυση της διαχείρισης  του χρόνου και στη διατήρηση της συγκέντρωσης.

2. Δημιουργία προσωπικών στόχων:

   • Τα παιδιά μπορούν να θέτουν μικρούς, εφικτούς στόχους για την εργασία τους. Για παράδειγμα, να ολοκληρώσουν μια συγκεκριμένη σελίδα σε ένα βιβλίο ή να γράψουν μια παράγραφο μέσα σε ένα συγκεκριμένο χρόνο. Η επίτευξη αυτών των στόχων ενισχύει την αίσθηση της ολοκλήρωσης και αυτοπεποίθησης.

3. Στρατηγικές χαλάρωσης:

   • Εκμάθηση απλών τεχνικών χαλάρωσης, όπως βαθιά αναπνοή, μπορεί να βοηθήσει τα παιδιά να ηρεμήσουν και να επανακτήσουν τον έλεγχο όταν αισθάνονται υπερδιέγερση ή άγχος.

4. Χρήση κάρτας συμπεριφοράς:

   • Μια κάρτα συμπεριφοράς όπου τα παιδιά παρακολουθούν τη συμπεριφορά τους και σημειώνουν τις φορές που συμπεριφέρθηκαν καλά ή ακολούθησαν τις οδηγίες μπορεί να τους δώσει αίσθηση ευθύνης και ελέγχου.

5. Αυτο-ομιλία (self-talk):

   • Ενθαρρύνετε τα παιδιά να χρησιμοποιούν θετική αυτο-ομιλία για να παραμένουν συγκεντρωμένα και να αναγνωρίζουν τις επιτυχίες τους. Για παράδειγμα, φράσεις όπως «Μπορώ να το κάνω» ή «Θα προσπαθήσω σκληρά για να τελειώσω αυτή τη δραστηριότητα».

6. Εργασία σε μικρά βήματα:

   • Διαχωρισμός των μεγάλων εργασιών σε μικρότερα μέρη βοηθά τα παιδιά να μην αισθάνονται υπερφορτωμένα. Με τη συμπλήρωση κάθε βήματος, μπορούν να κάνουν ένα διάλειμμα ή να επιβραβεύσουν τον εαυτό τους.

7. Χρήση οπτικών βοηθημάτων:

   • Οπτικά βοηθήματα, όπως λίστες εργασιών ή εικόνες που υπενθυμίζουν στα παιδιά τα βήματα μιας διαδικασίας, μπορούν να τα βοηθήσουν να παραμένουν συγκεντρωμένα και να ολοκληρώνουν τις εργασίες τους.

8. Αυτο-αξιολόγηση:

   • Στο τέλος μιας δραστηριότητας, τα παιδιά μπορούν να αξιολογούν τη δική τους απόδοση. Αυτή η διαδικασία τα βοηθά να γίνουν πιο συνειδητοποιημένα και υπεύθυνα για τη μάθησή τους.

9. Ενσωμάτωση κινητικών διαλειμμάτων:

   • Τα σύντομα κινητικά διαλείμματα, όπως το να σηκωθούν και να τεντωθούν, μπορούν να βοηθήσουν τα παιδιά να εκτονώσουν ενέργεια και να συγκεντρωθούν.

10. Επιβράβευση και θετική ενίσχυση:

    • Η χρήση θετικής ενίσχυσης, όπως επιβραβεύσεις ή μικρά κίνητρα όταν επιτυγχάνουν τους στόχους τους, μπορεί να ενθαρρύνει τα παιδιά να συνεχίσουν να χρησιμοποιούν τις τεχνικές αυτορρύθμισης.

Αυτές οι τεχνικές μπορούν να προσαρμοστούν ανάλογα με τις ατομικές ανάγκες κάθε παιδιού και να ενσωματωθούν στη καθημερινή ρουτίνα της τάξης, βοηθώντας τα παιδιά με ΔΕΠΥ να αναπτύξουν δεξιότητες αυτορύθμισης που θα τους είναι χρήσιμες σε όλη τη διάρκεια της ζωής τους. Άλλωστε το πιο σημαντικό είναι πως μαθαίνει ένα παιδί.