Γράφει η Παπαδοπούλου Ειρήνη
Λοιπόν σήμερα αμφινταλαντεύτηκα πολύ αν έπρεπε να γράψω αυτό το άρθρο, όμως τελικά αποφάσισα ότι πρέπει να μιλάμε και για αυτά τα θέματα!
Ο θάνατος όπως και η ζωή βρίσκονται κάθε μέρα ανάμεσά μας!
Με απόλυτο σεβασμό αυτό το άρθρο θα δώσει κάποιες πληροφορίες για το πως μπορεί να αντιμετωπιστεί μια απώλεια σε σχέση με το παιδί.
Κάθε μέρα σχεδόν τα παιδιά σκοτώνουν και μετά ανασταίνουν τα παιχνίδια τους!
Όμως τι πρέπει να κάνουμε ¨εμείς" οι σημαντικοί άλλοι για το παιδί όταν ένα παιδί έρχεται αντιμέτωπο με μια πραγματική απώλεια;
Να σημειωθεί ότι σε όλες τις παραμέτρους λαμβάνουμε υπόψη την ιδιοσυγκρασία και την ηλικία του παιδιού.
Κάποιες καλές πρακτικές είναι:
Εξηγούμε με απλά λόγια, χωρίς πολλές λεπτομέρειες που θα τρομάξουν το παιδί
Αφήνουμε το παιδί να πενθήσει χωρίς να απαιτούμε να σταματήσει όποτε θέλουμε εμείς. Φράσεις όπως: "Μην κλαις", "Μην στεναχωριέσαι" είναι καλό να αποφεύγονται! Δώστε χρόνο στο παιδί να πενθήσει
Δίνουμε στο παιδί την ευκαιρία να συμμετέχει σε εκδηλώσεις πένθους εφόσον το επιθυμεί. (Εαν δεν το επιθυμεί σε καμία περίπτωση δεν επιμένουμε.) Θα πρέπει όμως όταν το παιδί επιθυμεί να συμμετέχει, να λάβουμε υπόψη την ηλικία καθώς και αν υπάρχει ένας ενήλικας όπου μπορεί να είναι ανά πάσα στιγμή δίπλα στο παιδί και να το φροντίζει.
Όσο δύσκολο και να είναι δείχνουμε στο παιδί πως η ζωή προχωράει. Δεν το αποκλείομαι από σχολικές εκδηλώσεις, πάρτι και εκδρομές
Θυμόμαστε πως κάποιες φορές είναι καλό και να σιωπούμε. Δεν χρειάζεται πάντα να λέμε κάτι. Μια αγκαλιά, ένα νεύμα είναι αρκετό
Ζητάμε τη βοήθεια ειδικού. Δεν είμαστε υπεράνθρωποι. Ειδικά όταν βλέπουμε ότι το παιδί παρουσιάζει έκπτωση στη καθημερινότητα του
Ενημερώνουμε το σχολικό περιβάλλον για την απώλεια του παιδιού
Μια οργάνωση που κάνει σημαντική δουλεία στο θέμα του πένθους δωρεάν είναι η http://merimna.org.gr/
Παπανικολή 2α, Σίδερα Χαλανδρίου, Αθήνα
210-6463367
Φράγκων 13, Θεσσαλονίκη
Καλή δύναμη!
Λοιπόν σήμερα αμφινταλαντεύτηκα πολύ αν έπρεπε να γράψω αυτό το άρθρο, όμως τελικά αποφάσισα ότι πρέπει να μιλάμε και για αυτά τα θέματα!
Ο θάνατος όπως και η ζωή βρίσκονται κάθε μέρα ανάμεσά μας!
Με απόλυτο σεβασμό αυτό το άρθρο θα δώσει κάποιες πληροφορίες για το πως μπορεί να αντιμετωπιστεί μια απώλεια σε σχέση με το παιδί.
Κάθε μέρα σχεδόν τα παιδιά σκοτώνουν και μετά ανασταίνουν τα παιχνίδια τους!
Όμως τι πρέπει να κάνουμε ¨εμείς" οι σημαντικοί άλλοι για το παιδί όταν ένα παιδί έρχεται αντιμέτωπο με μια πραγματική απώλεια;
Να σημειωθεί ότι σε όλες τις παραμέτρους λαμβάνουμε υπόψη την ιδιοσυγκρασία και την ηλικία του παιδιού.
Κάποιες καλές πρακτικές είναι:
Εξηγούμε με απλά λόγια, χωρίς πολλές λεπτομέρειες που θα τρομάξουν το παιδί
Αφήνουμε το παιδί να πενθήσει χωρίς να απαιτούμε να σταματήσει όποτε θέλουμε εμείς. Φράσεις όπως: "Μην κλαις", "Μην στεναχωριέσαι" είναι καλό να αποφεύγονται! Δώστε χρόνο στο παιδί να πενθήσει
Δίνουμε στο παιδί την ευκαιρία να συμμετέχει σε εκδηλώσεις πένθους εφόσον το επιθυμεί. (Εαν δεν το επιθυμεί σε καμία περίπτωση δεν επιμένουμε.) Θα πρέπει όμως όταν το παιδί επιθυμεί να συμμετέχει, να λάβουμε υπόψη την ηλικία καθώς και αν υπάρχει ένας ενήλικας όπου μπορεί να είναι ανά πάσα στιγμή δίπλα στο παιδί και να το φροντίζει.
Όσο δύσκολο και να είναι δείχνουμε στο παιδί πως η ζωή προχωράει. Δεν το αποκλείομαι από σχολικές εκδηλώσεις, πάρτι και εκδρομές
Θυμόμαστε πως κάποιες φορές είναι καλό και να σιωπούμε. Δεν χρειάζεται πάντα να λέμε κάτι. Μια αγκαλιά, ένα νεύμα είναι αρκετό
Ζητάμε τη βοήθεια ειδικού. Δεν είμαστε υπεράνθρωποι. Ειδικά όταν βλέπουμε ότι το παιδί παρουσιάζει έκπτωση στη καθημερινότητα του
Ενημερώνουμε το σχολικό περιβάλλον για την απώλεια του παιδιού
Μια οργάνωση που κάνει σημαντική δουλεία στο θέμα του πένθους δωρεάν είναι η http://merimna.org.gr/
Παπανικολή 2α, Σίδερα Χαλανδρίου, Αθήνα
210-6463367
Φράγκων 13, Θεσσαλονίκη
- 2310-510010
Καλή δύναμη!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου