summer hill-Ένα πρότυπο σχολείο

Γράφει η Παπαδοπούλου Ειρήνη

Άραγε πόσο καλύτερο θα ήταν το σύστημα μας αν υπήρχε ένα σχολείο σαν το summer hill;
Πόσο εύκολο είναι το σχολείο να είναι κατάλληλο για τα παιδιά  και όχι τα παιδιά κατάλληλο για το σχολείο;

"Το summer hill είναι το μοναδικό σχολείο χωρίς πόρτα!Στρίβεις σε ένα δρομάκι και ξαφνικά είσαι μέσα"

To summer hill είναι το όνομα ενός μικρού σχολείου αλλά ταυτόχρονα και συνάμα ένα από τα πιο σημαντικά πειράματα στον τομέα της παιδαγωγικής ψυχολογίας. 

Ιδρύθηκε το 1921 από τον Αλεξάντερ Σαδερντάλ Νήλ και υπάρχει ακόμα και σήμερα.Βρίσκεται στην Αγγλία. Η εισαγωγή του σε αυτό, γίνεται από μια αίτηση που κάνει ο γονέας και είναι μια μικρή κοινότητα αφού  αφενός δέχεται μαθητές από άλλες χώρες και αφετέρου τα παιδιά μένουν μέσα σε αυτό.

Πρόκειται για ένα σχολείο που δεν στοχεύει να μορφώσει συστηματικά τους μαθητές,  αλλά να τους καλλιεργήσει. Είναι αντί-αυταρχικό, είναι ένα σχολείο που δείχνει απεριόριστη εμπιστοσύνη στην κρίση και στις δυνάμεις του μαθητή. Ουσιαστικά, δίνει στο μαθητή την ευθύνη του εαυτού  του και της εκπαίδευσης του.

Κάποιες από τις αρχές του summer hill είναι:

1)Η πίστη στην έμφυτη καλοσύνη των παιδιών

2) Η  σχολική αγωγή θα πρέπει να συνδέεται  με τη χαρά και την ευτυχία

3)Η αγωγή θα πρέπει να είναι προσαρμοσμένη στις ψυχικές ανάγκες και στις ικανότητες του παιδιού.

4) Η επιβαλλόμενη πειθαρχεία δεν έχει θέση στο σχολείο, αφού επιφέρει μόνο φόβο που έχει ως αποτέλεσμα αρνητικές επιπτώσεις στην  πνευματική ανάπτυξη του παιδιού

5)Η ελευθερία,
η οποία όμως δεν  είναι ασύδοτη και σέβεται τον συνάνθρωπο και είναι η βάση του σεβασμού μεταξύ των ανθρώπων

6)Η ειλικρίνεια του δασκάλου, που αυτομάτως επιφέρει την ειλικρίνεια και από την μεριά του μαθητή

7)Η παροχή επιλογών και ευκαιριών που επιτρέπουν στα παιδιά να αναπτυχθούν με τους δικούς τους ρυθμούς και ακολουθούν τα ενδιαφέροντα τους

8)Το σχολείο θα πρέπει να είναι ελεύθερο από κάθε επιβολή, ώστε να επιτρέπει στο μαθητή να επιδιώκει τους στόχους τους και να χαίρεται την επίτευξη τους

Η διοίκηση του summer hill εστιάζεται στη δημοκρατία και στην ελευθερία. Μαθητές και εκπαιδευτικοί συμμετέχουν ισότιμα. Το μέσο είναι η συνέλευση. Η συνέλευση πραγματοποιείται όταν προκύπτουν ζητήματα και οι αποφάσεις είναι συμμετοχικές.

Ένα βίντεο με πολλές πληροφορίες για το summer hill είναι το παρακάτω: https://www.youtube.com/watch?v=-x-3pfMZi5g

«Όλη η εκπαίδευση είναι λάθος! Είναι φόβος και πειθαρχία. Αρκεί να σκεφτεί κανείς ότι τα παιδιά, που θα 'πρεπε όλη την ημέρα να κινούνται, κάθονται στον πισινό τους περίπου 6 ώρες την ημέρα! Είναι ενάντια στην ανθρώπινη φύση, ενάντια στην φύση του παιδιού» 

Μοντεσόρι Μαρία=Μια σπουδαία παιδαγωγός

Η Μαρία Μοντεσόρι, Ιταλική παιδαγωγός γεννήθηκε στις 31 Αυγούστου το 1870 και απεβίωσε στις 6 Μαΐου  1952. Για την εποχή της οι παιδαγωγικές μεθόδους της αποτέλεσαν πρωτοπορία και εξακολουθούν να εφαρμόζονται και σήμερα σε αρκετά σχολεία σε όλη την Ευρώπη,  που ονομάζονται ¨Μοντεσοριανά σχολεία¨ ή ¨Μοντεσοριανές σχολές¨.

Γεννήθηκε στην Ιταλία και σπούδασε στο πανεπιστήμιο της Ρώμης, όπου αποφοίτησε ως πρώτη γιατρός στην πατρίδα της. Γρήγορα, όμως διαπίστωσε την αγάπη της προς τα παιδιά και αφοσιώνεται σε αυτά, αφού σπουδάζει ψυχολογία και παιδαγωγικά. Γυρίζει όλο τον κόσμο κηρύσσοντας πως το σημαντικότερο όπλο προς την διαπαιδαγώγηση των παιδιών είναι η αγάπη και ο σεβασμός ως προς την προσωπικότητα του παιδιού ανεξάρτητα από τον δείκτη νοημοσύνης  ή τις μαθησιακές δυσκολίες που μπορεί να αντιμετωπίζει ένα παιδί.Σύμφωνα με τη μέθοδο Μοντεσόρι, το παιδί συμμετέχει στη γνώση και με τις πέντε αισθήσεις του και εκπαιδεύεται χωρίς σχολικούς καταναγκασμούς. 

Διάφορα αντικείμενα το βοηθούν να κατανοήσει τις έννοιες του βάρους, τα χρώματα, τα ποσοτικά μεγέθη και τα σχήματα, ενώ διάφορες κατασκευές αξιοποιούν τη δημιουργική και καλλιτεχνική του έφεση. Η παιδαγωγός δεν επιβάλλεται ποτέ με τον φόβο ή με την ένταση της φωνής της.

Ο δεκάλογος της Μαρία Μοντεσόρι ήταν ο εξής:

1.     Μην αγγίζετε ένα παιδί παρά τη θέληση του.

2.     Μην μιλάτε με άσχημο τρόπο σε ένα παιδί και μην χρησιμοποιείτε άσχημα λόγια όταν αναφέρεστε σε αυτό κατά την απουσία του.

3.    Επικεντρωθείτε στο να ενισχύσετε και να βοηθήσετε να αναπτυχθούν τα θετικά στοιχεία και οι υπάρχουσες ικανότητες του παιδιού, ώστε να μην αφήνουν χώρο για το ”κακό”.

4.     Βοηθήστε το να συμμετέχει ενεργά στην προετοιμασία του περιβάλλοντος μάθησης. Αφιερώστε σχολαστική και συνεχή φροντίδα σε αυτό. Βοηθήστε το παιδί να συνάψει εποικοδομητική σχέση με το περιβάλλον του. Δείξτε του το περιβάλλον μέσα στο οποίο κρύβονται τα μέσα που θα βοηθήσουν την ανάπτυξη του και υποδείξετε του την κατάλληλη χρήση τους.

5.     Να είστε πάντα έτοιμοι να ανταποκριθείτε στο κάλεσμα ενός παιδιού που  έχει την ανάγκη σας και πάντα να ακούτε και να απαντάτε στο παιδί που σας απευθύνεται.

6.     Σεβαστείτε το παιδί που κάνει κάτι λάθος και μπορεί αργότερα να εντοπίσει μόνο του το λάθος και να διορθωθεί, αλλά να διακόψετε άμεσα και ρητά κάθε καταχρηστική χρήση του περιβάλλοντος και κάθε κίνηση που μπορεί να θέτει σε κίνδυνο το παιδί ,το περιβάλλον του ή τους άλλους.

    7  Σεβαστείτε το παιδί τη στιγμή που ξεκουράζεται ή τη στιγμή που παρακολουθεί άλλους να εργάζονται ή όταν συλλογίζεται τι έχει κάνει ή τι θέλει να κάνει. Μην το κατευθύνετε ούτε να το αναγκάζετε σε άλλες μορφές δραστηριοτήτων.

8.     Βοηθήστε το παιδί που βρίσκεται σε αναζήτηση κάποιας δραστηριότητας και δεν μπορεί να βρει τι θέλει να κάνει.

9.    Να είστε ακούραστοι στο να επαναλαμβάνετε αυτό που θέλετε στο παιδί που αρνήθηκε λίγο νωρίτερα να σας ακούσει, να βοηθάτε το παιδί να αποκτήσει ότι δεν έχει ακόμη κατακτήσει και να ξεπεράσει τις όποιες δυσκολίες του. Κάνετε το δημιουργώντας το μαθησιακό περιβάλλον με φροντίδα, εξοπλισμένοι με αυτοσυγκράτηση και σιωπή, χρησιμοποιώντας ήπια λόγια και γεμάτη αγάπη παρουσία. Κάνετε αισθητή την παρουσία σας στο παιδί που βρίσκεται σε αναζήτηση και αποστασιοποιηθείτε από το παιδί που έχει βρει τις απαντήσεις του.

1   10  Πάντα να συμπεριφέρεστε στο παιδί χρησιμοποιώντας τους καλύτερους τρόπους σας και να του προσφέρετε τον καλύτερο εαυτό σας

Από τα παραπάνω συμπεραίνουμε πως και αν έχουν περάσει τόσα χρόνια οι παιδαγωγικές μεθόδους της Μοντεσόρι, συνεχίζουν να είναι επίκαιρες όσο ποτέ.

Ας αφήνουμε, λοιπόν το παιδί να μαθαίνει σύμφωνα με το δικό του ρυθμό και να ανακαλύπτει με απλή καθοδήγηση, τη νέα γνώση!

Οριοθετηση

Γράφει η Παπαδοπούλου Ειρήνη

Τι είναι οριοθέτηση;
Γιατί τα όρια είναι απαραίτητο στα παιδιά;
Σε ποια ηλικία τα βάζουμε;

Η οριοθέτηση ουσιαστικά είναι κανόνες που βάζουμε στο παιδί για την σωματική του και τη ψυχική του υγεία.΄

Οι κανόνες αφορούν σε δραστηριότητες της καθημερινής ζωής του παιδιού όπως:Ύπνος, παιχνίδι, διατροφή, έξοδος, ντύσιμο, μελέτη, ηλεκτρονικά παιχνίδια, τηλεόραση.

Τα όρια είναι απαραίτητα αφενός για τη σωματική ακεραιότητα του παιδιού  και αφετέρου για να ξέρει το παιδί σε τι πλαίσια μπορεί να κινηθεί.

Έρευνες έχουν δείξει ότι το παιδί χωρίς όρια νιώθει ανυπεράσπιστο,ανασφαλές και δυστυχισμένο.

Τα όρια μπορούν να θεσπιστούν από τη νηπιακή ηλικία. Όσο νωρίτερα το παιδί μάθει να λειτουργεί σε όρια, τόσο πιο ευτυχισμένο θα είναι στη μετέπειτα ζωή του.

Σε καμία περίπτωση τα όρια δεν ταυτίζονται με τη σωματική τιμωρία αλλά με τη βελτίωση επικοινωνίας μεταξύ γονιού-παιδιού.

Οι κανόνες πρέπει να μπαίνουν:

1. Ξεκάθαρα, προσπαθούμε να κάνουμε μια συμφωνία με το παιδί και να είμαστε σταθεροί.
2. Με θετικό τρόπο διατύπωσης, χωρίς να αναφερόμαστε στο παρελθόν.
3. Με διάλογο με το παιδί, Συζητάμε μαζί του και προσπαθούμε να εξηγούμε όταν το παιδί έχει αντίθετη άποψη για τον κανόνα που θέτουμε.
4. Με ανοιχτές ερωτήσεις,ρωτάμε το παιδί πως νιώθει, τι θα ήθελε να αλλάξει στον κανόνα.
5. Δίνουμε στο παιδί λογικές συνέπειες και δεν βάζουμε τιμωρία. Ουσιαστικά στις λογικές συνέπειες επιλέγει το παιδί τη συνέπεια όταν παραβεί τον κανόνα. Ένα παράδειγμα λογικής συνέπειας είναι το κάτωθι: «Μπορείς να έρθεις μέχρι τις 6.00 στο σπίτι. Αν έρθεις στην ώρα σου, θα μπορείς και αύριο να βγεις .Αν αργήσεις, σημαίνει ότι διαλέγεις να μην βγεις αύριο με τους φίλους σου…»
6. Συνέπεια και σταθερότητα. Είμαστε συνεπής και σταθεροί σε αυτό που αποφασίζουμε!Δεν αλλάζουμε γνώμη!

Να θυμάστε τέλειοι γονείς δεν υπάρχουν όπως και τέλεια παιδιά!

Λεπτή κινητικότητα

Γράφει η Παπαδοπούλου Ειρήνη

Τι είναι η λεπτή κινητικότητα;
Ποια ειδικότητα ασχολείται με την ανάπτυξη της;
Ποίες δραστηριότητες μπορούν να ακολουθήσουν οι γονείς;

Η λεπτή κινητικότητα, περιέχει όλους  εκείνους τους μικρούς μύες  του σώματος των παιδιών, που γράφουν, κρατάνε αντικείμενα, ντύνονται. Συγκεκριμένα, άπτεται στον έλεγχο και στις κινήσεις των δαχτύλων.
Είναι μύθος ότι η λεπτή κινητικότητα χρησιμοποιείται μόνο για τη γραφή, καθώς είναι χρήσιμο για ένα μεγάλο μέρος της καθημερινότητας των παιδιών.

Η δεξιότητα της λεπτής κινητικότητας αναδύεται στην νηπιακή ηλικία και έως τη σχολική θα πρέπει να έχει κατακτηθεί.
Όταν εντοπίζουμε δυσκολία στη λεπτή κινητικότητα θα πρέπει να απευθυνόμαστε σε εργοθεραπευτή.

Κάποιες δραστηριότητες που μπορούν να κάνουν οι γονείς΄μαζί με τα παιδιά  για την ανάπτυξη της λεπτής κινητικότητας είναι οι κάτωθι:

• "Πλάθω κουλουράκια".  Χρησιμοποιείστε πλαστελίνη και κάντε διάφορες κατασκευές, καθώς ενδυναμώνουν τα χέρια αφού το παιδί χρειάζεται να την πιέσει, να την μαλακώσει και να την κόψει.
• Απλώστε μαζί με τα παιδιά σας. Τα μανταλάκια είναι ένας από τους καλύτερους τρόπους εξάσκησης των τριών δαχτύλων, ώστε το παιδί να εκπαιδευτεί να μάθει να πιάνει σωστά το μολύβι.
•  Περάστε Χάντρες. Περάστε χρωματιστές χάντρες σε κορδόνια και φτιάξτε βραχιόλια ή κολιέ. Ταυτόχρονα μπορείτε να κάνετε και εξάσκηση στην αρίθμηση.
• Κόψτε με Ψαλίδι. Δώστε στο παιδί να κόψει εικόνες από περιοδικά η βιβλία και στη συνέχεια κάντε κολάζ σε ένα χαρτόνι.
• Παιχνίδι με Τουβλάκια. Ενώστε τουβλάκια και φτιάξτε πύργους.
• Παίξτε παζλ με τα παιδιά σας. Το παζλ βοηθάει στον χειρισμό των δαχτύλων αλλά ακόμα και στον οπτικοκινητικό συντονισμό.
• Ζωγραφίστε Ζωγραφίζουμε με δακτυλομπογιές, νερομπογιές και μαρκαδόρους. Αυτή η δραστηριότητα ενισχύει τα χέρια.
• Αφήστε το παιδί να σας σερβίρει.  Πείτε στο παιδί να σας βάλει νερό ή χυμό από μια κανάτα σε ποτήρια.
• Παίξτε με μουσικά όργανα. Πάρτε μικρές φλογέρες, καστανιέτες και παίξτε μαζί με τα παιδιά!

Καλή διασκέδαση!

Παιδικοί Φόβοι

Γράφει η Παπαδοπούλου Ειρήνη

Άραγε οι παιδικοί φόβοι είναι φυσιολογικοί;
Ποιοι είναι οι πιο συνηθισμένοι;
Που μπορούμε να απευθυνθούμε εάν μας ανησυχεί η εκδήλωση των φόβων;

Είναι φυσιολογικό τα παιδιά αφενός αναπτύσσοντας τις κοινωνικές, τις κινητικές, τις γνωστικές και τις συναισθηματικές δεξιότητες και αφετέρου την όλο ένα και αυξανόμενη επαφή με το περιβάλλον να εκφράζουν κάποιους φόβους. Η ηλικία που κορυφώνεται η ένταση είναι από 2 χρονών έως 6 ετών. Να σημειωθεί πως κάθε φόβος εκδηλώνεται διαφορετικά από παιδί σε παιδί ακόμα και ίδιας ηλικίας.

Οι φόβοι των παιδιών μπορεί να προέρχονται από δικές του εμπειρίες(Πχ: Δάγκωσε το παιδί ένα σκύλο και μετά από αυτό το περιστατικό το παιδί φοβάται το σκύλο) ή από συμπεριφορές μιμούμενοι από τους γονείς (Πχ:η μαμά φοβάται το σκοτάδι).

Οι πιο χαρακτηριστικοί  παιδικοί φόβοι είναι:

• Να μην αποχωριστούν το βασικό φροντιστή και ειδικά τη μαμά τους. Ο φόβος αυτός κορυφώνεται στα 2 έτη καθώς τα παιδιά θέλουν αποκλειστικό χρόνο με τους βασικούς φροντιστές καθώς έχουν αναπτύξει πλήρη εμπιστοσύνη μαζί τους αφού τους καλύπτουν όλες τις βασικές ανάγκες.
• Φόβος για τα ζώα .Ο φόβος για τα ζώα εμφανίζεται γύρω στα 3-5 έτη κ μπορεί να επιδεινωθεί από ένα έργο στη την τηλεόραση ή ένα παραμύθι που διαβάσατε  όπως για τον "κακό" λύκο.
• Φόβος για το σκοτάδι.  Αναπτύσσεται πολλές φορές όταν το παιδί έχει το δικό του δωμάτιο και κοιμάται μόνο του. Η ηλικία που κορυφώνεται είναι 3-5 έτη.

Παρά το γεγονός ότι οι  παιδικοί φόβοι είναι ένα φυσιολογικό φαινόμενο, μετά την ηλικία των 6 ετών σταδιακά θα πρέπει να μειώνονται καθώς τα παιδιά εντάσσονται στη σχολική ζωή και ερμηνεύουν πιο λογικά τα γεγονότα.

Όταν βλέπουμε ότι το παιδί, δεν μπορεί να αντεπεξέλθει στην καθημερινότητα του λόγω των φόβων του ή υπάρχει συνεχής ενασχόληση με τον φόβο του και συνοδεύονται με σωματικά συμπτώματα είναι καλό να απευθυνθούμε σε ψυχολόγο ή παιδοψυχολόγο για να πάρουμε κατευθύνσεις.

Κάποιες προτάσεις για τους γονείς είναι:

• Ενεργητική ακρόαση.  Ακούστε προσεκτικά τι έχει να πει το παιδί σας και σεβαστείτε τους φόβους του. Προσπαθήστε να του παρέχετε ασφάλεια χωρίς να το μειώνετε και να το χλευάζεται.

• Μην φοβίζεται το παιδί με λανθασμένες εκφράσεις και δημιουργείται στερεότυπα.  Όταν λέμε σε ένα παιδί "θα έρθει ο γύφτος να σε πάρει", αυτόματα το παιδί φοβάται τους τσιγγάνους.

• Γίνετε πρότυπο μίμησης για τα παιδιά. Όταν ένα παιδί, φοβάται τα ζώα, εσείς ελάτε σε επαφή μαζί τους, παίξτε  και δείξτε ότι δεν είναι τόσο επικίνδυνο όσο πίστευε.

• Δώστε πρωτοβουλίες . Οι πρωτοβουλίες οδηγούν σε αυτονομία και υπευθυνότητα με αποτέλεσμα τα παιδιά να αναπτύσσουν πολύ λιγότερο φόβους.

• Διαβάστε βιβλία στα παιδιά με εικόνες.Το παραμύθι βοηθάει πολύ τα παιδιά για να κατανοήσουν τον κόσμο. Συνήθως το παιδί, θέλει να ταυτιστεί με τον ήρωα και έτσι μπορεί να ξεπεράσει πιο εύκολα τον φόβο του.

• Καθησυχάζεται το παιδί.  Διαβεβαιώστε ότι θα είστε πάντα δίπλα του και δείξτε του στοργή. Παροτρύνετε να εκφράσει τις ανησυχίες του με λόγια

Στο παρακάτω  άρθρο μπορείτε να βρείτε ενδιαφέρουσα βιβλιογραφία για την αντιμετώπιση των παιδικών φόβων των παιδιών.

http://www.mama365.gr/6908/vivlia-gia-na-antimetopisoyn-ta-paidia-tis-fovies.html

Ας μην ξεχνάμε ότι ίσως εκεί που φοβόμαστε να πάμε, είναι όλα όσα ψάχνουμε!

Δυσλεξία

Γράφει η Παπαδοπούλου Ειρήνη

Τι είναι η δυσλεξία;
Σε ποια ηλικία μπορούμε να τη διαγνώσουμε και από ποιόν;
Πως αντιμετωπίζεται;

Η δυσλεξία είναι μια μαθησιακή δυσκολία με ελλείμματα  κυρίως στην ανάγνωση και στο γραπτό λόγο.
Να σημειωθεί ότι τις περισσότερες είναι ανεξάρτητη της νοημοσύνης και δεν σχετίζεται με τον προφορικό λόγο όπως, θεωρούν πολλοί.

Εμφανίζεται περισσότερο στα αγόρια με αναλογία 4:1 και οι αιτίες δεν έχουν προσδιοριστεί ακόμα.

Τα βασικά συμπτώματα είναι:

• Δυσκολίες στην ανάγνωση και στο νόημα του κειμένου. Τα παιδιά συχνά συλλαβίζουν, προσθέτουν η μαντεύουν λέξεις,  αγνοούν τα σημεία  στίξης χωρίς να καταλαβαίνουν τι διαβάζουν.

• Αδυναμία στην ορθογραφία. Τα παιδιά ενώ γνωρίζουν τους κανόνες ορθογραφίας,  δεν μπορούν να τους εφαρμόσουν. Κάνουν συχνά τα ίδια λάθη.

• Δυσχέρεια στον προσανατολισμό. Τα παιδιά δεν μπορούν να διακρίνουν δεξί-αριστερό ή να προσανατολιστούν στον μήνα και στην εποχή που βρισκόμαστε.

• Διαταραχή της μνήμης. Τα παιδιά δυσκολεύονται να συγκρατήσουν γεγονότα, ημερομηνίες με αποτέλεσμα να δυσκολεύονται σε μαθήματα όπως ιστορία και θρησκευτικά.

• Χαμηλή αυτοεκτίμηση και αυτοπεποίθηση, με αποτέλεσμα τα παιδιά να τοποθετούνται αρνητικά ως προς τις σχολικές δραστηριότητες και τη μάθηση.

Η περίοδος  που μπορούμε να χαρακτηρίσουμε κάποιον με δυσλεξία είναι η αρχή της Γ δημοτικού, καθώς τα παιδιά έχουν κατακτήσει όλα τα φωνήματα και τους φθόγγους σε αυτήν την ηλικία και μπορούμε να διαπιστώσουμε εάν υπολείπονται στη δεξιότητα της ανάγνωσης ή της γραφής. Τα συμπτώματα, θα πρέπει να επιμείνουν για 6 μήνες, ώστε να ανησυχήσουμε. Να σημειωθεί ότι όλο τα παιδιά δεν εμφανίζουν με την ίδια ένταση-τρόπο τα συμπτώματα.

Είναι καλό να αποφεύγονται οι ταμπέλες στο παιδί πιο πριν γιατί συχνά τα παιδιά ταυτίζονται.
Η διάγνωση είναι απαραίτητο να γίνεται από διεπιστημονική ομάδα που θα συμμετέχει ψυχολόγος, ειδικός παιδαγωγός, λογοθεραπευτής, εργοθεραπευτής και παιδοψυχίατρος σε δημόσιο φορέα, όπως:Νοσοκομεία, Ιατροπαιδαγωγικά Κέντρα και Κέντρα Ψυχικής Υγείας.

Θα πρέπει να θυμόμαστε ότι η δυσλεξία δεν θεραπεύεται,όμως βελτιώνεται με την εφαρμογή εκπαιδευτικών προγραμμάτων, για αυτό έχει σημασία η έγκαιρη διάγνωση!
 κ
Κάποιοι τρόποι αντιμετώπισης  για τους γονείς είναι οι εξής:

• Ένταξη του παιδιού σε θεραπευτικά προγράμματα όπως ειδική αγωγή, εργοθεραπεία, λογοθεραπεία και συμβουλευτική γονέων από ψυχολόγο

• Χρήση Υπολογιστή για αντιμετώπιση των λαθών της ορθογραφίας και  μελέτη θεωρητικών μαθημάτων

• Απομαγνητοφώνηση  θεωρητικών μαθημάτων για καλύτερη εμπέδωση

• Σχεδιαγράμματα  για την παραγωγή γραπτού λόγου

• Πολυαισθητηριακές μεθόδους για εκμάθηση ορθογραφίας όπως πλαστελίνη, χρωματιστοί μαρκαδόροι και δια δραστικοί πίνακες προπαίδειας

• Οπτικοποιημένο πρόγραμμα μελέτης για να υπάρχει ρουτίνα στην καθημερινότητα του παιδιού

• Προσανατολίστε το παιδί σε δραστηριότητες που τα καταφέρνει όπως σπορ, ζωγραφική ή μουσική

• Τονίστε τα σημαντικά λάθη της ορθογραφίας. Δώστε στη γραφή νόημα!

• Δίνετε περισσότερο χρόνο στο παιδί για να ολοκληρώσει μια δραστηριότητα ή να απαντήσει σε κάποια ερώτηση

• Δώστε του την ευκαιρία να επιλέξει παραμύθια, κόμικς για να αισθανθεί πιο ελκυστική την ανάγνωση.

• Ενεργοποιείστε τις αισθήσεις του παιδιού. Τα παιδιά μαθαίνουν καλύτερα όταν συμμετέχουν στη μάθηση όλες οι αισθήσεις.

• Θέστε ρεαλιστικούς στόχους ανάλογα με τις μαθησιακές δυνατότητες του παιδιού

• Συνεργαστείτε με τον εκπαιδευτικό της τάξης και αργότερα με τον καθηγητή

Να θυμάστε ότι ένα παιδί με δυσλεξία δεν προγραμματίζει πότε θα θυμάται και πότε θα ξεχάσει κάτι που διδάχτηκε!

Αδερφική ζήλια

Γράφει η Παπαδοπούλου Ειρήνη

Είναι φυσιολογική η αδερφική ζήλια;
Πως μπορούν να την αντιμετωπίσουν οι γονείς;
Που μπορούν να απευθυνθούν εάν ανησυχήσουν;

Πολλές φορές οι γονείς ανησυχούν όταν διακρίνουν σημάδια ζήλιας μεταξύ  αδερφών.

Μήπως θα ήταν χρήσιμο να έκαναν και οι ίδιοι μια αναδρομή στο παρελθόν με τα δικά τους αδέρφια, ώστε να απενοχοποιηθούν και να καταλάβουν καλύτερα τα παιδιά τους;

Η ζήλια είναι ένα φυσιολογικό συναίσθημα που το βιώνουν και τα παιδιά ειδικά στην ηλικία 2-4 ετών, αφού βρίσκονται ακόμα σε εγωκεντρικό στάδιο και πιστεύουν ότι ο κόσμος γυρνάει αποκλειστικά γύρω τους.

Τα παιδιά μπορούν να εκδηλώσουν το συναίσθημα της ζήλιας με  τρεις κύριες συμπεριφορές:

1. Επιθετικότητα. Το  παιδί που ζηλεύει εκφράζει σωματική-λεκτική βία απέναντι στο μέλος που ζηλεύει ή ακόμα και προς τους γονείς.
2. Προσκόλληση. Ξαφνικά το παιδί παρουσιάζει άγχος αποχωρισμού από τους βασικούς φροντιστές και δεν θέλει να τους αποχωριστεί για να πηγαίνει σε μέρη που μέχρι πρότερος απολάμβανε.
3. Παλινδρόμηση. Το παιδί ενώ έχει αποθηλάσει, έχει κατακτήσει να μην χρησιμοποιεί πάνα, μπιμπερό και πιπίλα γυρνάει πάλι πίσω σε αυτές τις συμπεριφορές.

Εάν τα παραπάνω διατηρηθούν σε ένταση παραπάνω από 6 μήνες και εσείς δυσκολεύεται να τα διαχειριστείτε  είναι καλό να απευθυνθείτε σε έναν ψυχολόγο ώστε να πάρετε κάποιες πρώτες συμβουλές.

Κάποιες προτάσεις για τους γονείς που τα παιδιά αντιμετωπίζουν στο σπίτι τους αδερφική ζήλια είναι οι παρακάτω:

• Μην συγκρίνεται τα παιδιά!Να θυμάστε ότι κάθε παιδί είναι μοναδικό και διαφορετικό, έχει τις δικές του δυνατότητες και αδυναμίες. Προσπαθήστε, να μην το επιτρέπετε και σε άλλους τη σύγκριση.
• Προετοιμάστε όσο  καλύτερα μπορείτε το μεγάλο αδερφάκι για την προσέλευση του νέου μέλους. Δώστε του αρμοδιότητες για τη φροντίδα του και εξηγήστε του ότι το μωρό χρειάζεται φροντίδα.
• Μην δίνετε ένταση στα συμπτώματα.Κάποιες φορές τα παιδιά θέλουν να τραβήξουν την προσοχή μας και όσο τα καταφέρνουν συνεχίζουν!
• Προσπαθήστε να περνάτε αποκλειστικό χρόνο με τα παιδιά. Είναι ιδιαίτερα σημαντικό ο γονιός να κατορθώνει να βρίσκει έστω ένα τέταρτο χρόνο για να περάσει αποκλειστικά με το κάθε παιδί. Το παιδί νιώθει ξεχωριστό και λαμβάνει όλη την αγάπη άνευ όρων!
• Αφήστε τα παιδιά να λύσουν μόνοι τις διαφορές του. Μην παίρνεται θέση υπέρ του ενός παιδιού. Συνήθως οι γονείς ρίχνουν τις ευθύνες στο μεγαλύτερο ξεχνώντας όμως ότι και το μεγαλύτερο αδερφάκι είναι παιδί. Παρεμβαίνετε μόνο, όταν υπάρχει χειροδικία!
• Τα λόγια πληγώνουν. Προσπαθείτε να χαρακτηρίσετε την πράξη και όχι τη συμπεριφορά του παιδιού.
• Συζητήστε μαζί του για να εκφράσει πως νιώθει και προσπαθήστε να ικανοποιήσετε τις ανάγκες του στο μέτρο του δυνατού

Να θυμάστε ότι ο ρόλος του γονιού είναι πολύ δύσκολος και δεν εκπαιδευόμαστε για να τον μάθουμε! Απενοχοποιηθείτε! Όλοι οι γονείς προσπαθούν για το καλύτερο!

Εκπαίδευση Τουαλέτας

Γράφει η Παπαδοπούλου Ειρήνη

"'Έλα τώρα είσαι μεγάλος πια...Σταμάτα να βρέχεσαι πάνω σου"

Πότε είναι η κατάλληλη ηλικία  για να προσπαθήσουν οι γονείς να κόψουν την πάνα;
Πως μπορούμε να κάνουμε την εκπαίδευση τουαλέτας να μοιάζει παιχνίδι;

Πριν ξεκινήσουμε το άρθρο, θα ήθελα να επισημάνουμε ότι η εκπαίδευση τουαλέτας έγκειται στην ειδικότητα της εργοθεραπείας. Επιπλέον συμβουλές μπορείτε να παίρνετε και από τον οικογενειακό σας παιδίατρο.

Η εκπαίδευση τουαλέτας συνίσταται να ξεκινά όταν το παιδί αρχίζει:
-Να καταλαβαίνει οδηγίες.
-Να μπορεί να ντυθεί και να ξεντυθεί
-Να επικοινωνεί με τους φροντιστές.
-Να περπατάει.
-Να θέλει να μιμείται ενήλικους.
-Να μπορεί να συγκεντρώνεται για ένα χρονικό διάστημα για να παίξει.
-Να εκφράζει τις βασικές του ανάγκες.
-Να γνωρίζει τι είναι τουαλέτα και πότε τη χρησιμοποιούμε.

Η κατάλληλη ηλικία έναρξης λοιπόν είναι γύρω στους 18-30 μηνών. Είναι ιδιαίτερα σημαντικό όταν αρχίσει η εκπαίδευση το παιδί να είναι σε φάση συνεργασίας με το ευρύτερο περιβάλλον. Αν περνάει φάση αρνητισμού, είναι καλό να αρχίσουμε αργότερα την εκπαίδευση.

Έρευνες έχουν δείξει ότι τα κορίτσια εκπαιδεύονται πιο γρήγορα από τα αγόρια.

Κάποιες ενδεικτικές προτάσεις για τους γονείς είναι οι εξής:

• Αγοράστε ένα "γιογιό" μαζί με το παιδί, ώστε να είναι δικό του προσωπικό γούστο και να φαίνεται πιο ελκυστικό για να καταφεύγει στη βασική του ανάγκη.
• Βοηθήστε το να αντιληφθεί τη χρήση του "γιογιό".
• Δείξτε του βιντεάκια ή παραμυθάκια  με εικόνες σε σχέση με την εκπαίδευση τουαλέτας ώστε να γίνει με ευχάριστο και διασκεδαστικό τρόπο.
• Ξεκινήστε  την εκπαίδευση σε  περίοδο που είστε χαλαροί. (Διακοπές, Σαββατοκύριακα). Χρειάζεται επιμονή!
• Επιβραβεύεστε το παιδί, όταν τα καταφέρνει έστω μια φορά. Ατυχήματα είναι λογικό να συμβούν . Ίσως όταν τα καταφέρνει, κολλήσετε του αυτοκολλητάκια!
• Εστιάζουμε αρχικά στην ούρηση στις πρωινές ώρες και ύστερα όταν επιτευχθεί αυτό συνεχίζουμε στην αφόδευση και στις βραδυνές ώρες.
• Παροτρύνουμε το παιδί να πηγαίνει στο "γιογιό" όταν πίνει υγρά ή τρώει.
• Εστιάζουμε μόνο στο κόψιμο της πάνας και όχι παράλληλα σε κόψιμο πιπίλας ή μπιμπερό.

Κάποια παιδικά βιβλία που μπορούν να φανούν χρήσιμα είναι: Στο Γιογιό με τη γιαγιά και οι γιαγιάδες με τα γιο-γιο.

Να σημειωθεί ότι δεν υπάρχουν συνταγές και κάθε παιδί θέλει το χρόνο του. Η εκπαίδευση μπορεί να ξεκινήσει είτε λίγο νωρίτερα ή αργότερα ανάλογα με το αναπτυξιακό στάδιο του κάθε παιδιού.
Χρειάζεται χρόνο, επίμονη και υπομονή από πλευράς του γονιού!
Να θυμάστε ότι ο έλεγχος σφιγκτήρων δεν κατακτιέται από τη μια στιγμή στην άλλη!

Προμαθηματικές δεξιότητες στην προσχολική ηλικία

Γράφει η Παπαδοπούλου Ειρήνη

Ποιες προμαθηματικές δεξιότητες θα πρέπει να έχει κατακτήσει ένα παιδί ώστε να πάει Πρώτη Δημοτικού;
Πως μπορούμε να τις ενισχύσουμε;

Με τον όρο προ-μαθηματικές δεξιότητες εννοούμε έννοιες που τα παιδιά αποκτούν διαδοχικά και καθώς κατακτούν τα αναπτυξιακά στάδια. Στην ηλικία των 24 μηνών αρχίζουν να κατανοούν τους αριθμούς και τη μονάδα, ενώ στους 36 μήνες μπορούν και μετρούν.

Οι προμαθηματικές δεξιότητες που ένα παιδί θα πρέπει να έχει κατακτήσει στην ηλικία των 6 ετών είναι οι παρακάτω:

1. η δεξιότητα της ταξινόμησης και η ομαδοποίηση
2. Αναγνώριση μεγεθών (μικρό-μεγάλο).
3. Αντίληψη των αριθμητικών ποσοτήτων (λίγα-πολλά).
4. Αναγνώριση των αριθμών καθώς και τη σειρά τους. Θα πρέπει να γνωρίζει τους αριθμούς από 1-20.
5. Αντίληψη των αριθμητικών ποσοτήτων. Να μπορεί να δίνει 10 αντικείμενα και παραπάνω.
6.  Καταμέτρηση αντικειμένων.
7.  Σειροθέτηση.
8. Γνώση των βασικών χρημάτων.

Οι γονείς μπορούν να  ενισχύσουν τις προμαθηματικές δεξιότητες  με διάφορες δραστηριότητες όπως:

-Επιτραπέζια παιχνίδια

-Παιχνίδια μνήμης

-Καθημερινές συναλλαγές σε super market κτλ
-Παιχνίδι με τουβλάκια(Πχ:Χτίσε μου έναν πύργο με 6 τουβλάκια)
-Μέτρηση με μουσικά όργανα
-Ξυλάκια ή αριθμητήριο για μέτρηση
-Κατασκευές με πλαστελίνη(Πχ: Κάνε μου 1 μπαλάκι)
-Παιχνίδια σειροθέτησης, ομαδοποίησης, ταξινόμησης(Με πιρούνια, κουτάλια, καλαμάκια, όσπρια, ρούχα)

Καλή διασκέδαση

Παράγοντες για σχολική επιτυχία

Γράφει η Παπαδοπούλου Ειρήνη


Η ανάπαυλα του καλοκαιριού σε λίγο καιρό τελειώνει.
Μαθητές και γονείς αγχώνονται για τη καινούρια σχολική χρονιά που έρχεται γεμάτη υποχρεώσεις αλλά και προσδοκίες!

Άραγε ποιους παράγοντες θα πρέπει να προσέξουν οι γονείς, ώστε να επέλθει η ομαλή προσαρμογή και κατά-επέκταση και η  σχολική επιτυχία;

Να σημειώσουμε ότι κάθε οικογένεια είναι μοναδική και διαφορετική  και τα παρακάτω που ακολουθούν προσαρμόζονται σύμφωνα με τις ανάγκες της!

• Οργανώστε κατάλληλα το χώρο μελέτης του παιδιού. Επιλέξτε ένα σταθερό δωμάτιο μελέτης με λιτή διακόσμηση και κατάλληλα έπιπλα. Τα έπιπλα θα πρέπει να αποτελούνται από ένα γραφείο με απαλά χρώματα και μια καρέκλα μη περιστρεφόμενη για να μην αποσπά το παιδί. Ιδανικά, το γραφείο θα πρέπει να τοποθετηθεί δίπλα στο παράθυρο ώστε να υπάρχει κατάλληλος φωτισμός.

• Προγραμματίστε το ημερήσιο πρόγραμμα του παιδιού. Αναρτήστε σε έναν πίνακα ανακοινώσεων το ημερήσιο πρόγραμμα του παιδιού καθώς και το πρόγραμμα μελέτης του. Ένα ρολόι, εφόσον δεν αγχώνει το παιδί, θα ήταν χρήσιμο να τοποθετηθεί στον τοίχο του δωματίου του καθώς αφενός θα το συμβουλεύεται και αφετέρου θα οργανώνει το χρόνο του.Βάλτε προτεραιότητες. Να θυμάστε, μην φορτώνεται το παιδί με πολλές δραστηριότητες σε μια μέρα. Τα παιδιά χρειάζονται ξεκούραση και παιχνίδι.

• Φροντίστε τον ύπνο και τη διατροφή του. Ένα παιδί χρειάζεται υπνό τουλάχιστον 8  ώρες για να αποδώσει. Έρευνες έχουν δείξει ότι  εάν παιδί κοιμάται και ξυπνάει κάθε μέρα ίδια ώρα έχει καλύτερη μνήμη. Όσο αφορά τη διατροφή είναι σημαντικό τα παιδιά να τρώνε ένα καλό πρωινό και κατά τη διάρκεια της μελέτης σνακ πλούσια σε βιταμίνες.(Πχ: Γιαούρτι με μέλι). Να σημειωθεί ότι θα ήταν χρήσιμο να αποφεύγονται όσο μπορούμε τα έτοιμα φαγητά.

• Κάντε μια επίσκεψη στο σχολείο με τα παιδιά πριν αρχίσουν τα μαθήματα. Αυτή η πρόταση είναι ιδανική για παιδιά που ξεκινάνε τώρα το Νηπιαγωγείο, το Δημοτικό η μεταπηδούν στη βαθμίδα του Γυμνασίου. Τα παιδιά εντοπίζουν τους χώρους-κλειδιά και αισθάνονται ασφάλεια και δεν αγωνιούν για μικρές λεπτομέρειες.

• Συνεργαστείτε με το δάσκαλο του παιδιού και τους καθηγητές. Είναι ιδιαίτερη σημαντική η ανταλλαγή πληροφοριών ανάμεσα σε γονείς-δασκάλους-καθηγητές. Ας μην ξεχνάμε ότι ένα παιδί περνάει πάρα πολύ χρόνο στο σχολείο και μπορεί να υπάρχουν αλλαγές που εμείς δεν τις έχουμε παρατηρήσει.

• Επιβραβεύεστε  την προσπάθεια του παιδιού και  δείξτε θετική διάθεση.  Έχουμε θετική διάθεση απέναντι στα αποτελέσματα που μας έφερε το παιδί. Δεν χάθηκε ο κόσμος, εάν σε ένα τεστ δεν πήγε καλά. Μετρά η προσπάθεια!Ακούμε ενεργά τι έχει να μας πει το παιδί χωρίς να το υποτιμάμε ή να το χλευάζουμε!

Υπενθυμίστε στον ευατό σας ότι τα παιδιά δεν είναι μόνο μαθητές!Έχουν και άλλες αρετές!Καλή σχολική χρονιά.

Φωνολογική επίγνωση

Γράφει η Παπαδοπούλου Ειρήνη

Τι είναι η φωνολογική επίγνωση;
Τι μπορούν να κάνουν οι γονείς για να την αναπτύξουν;

Η φωνολογική επίγνωση είναι η ικανότητα του παιδιού να αναγνωρίζει  ήχους-γράμματα φθόγγους που αποτελείται μια λέξη, τόσο προφορικά όσο και γραπτά.

Η προφορική φωνολογική επίγνωση συνίσταται  στα παρακάτω:

• Πως ξεκινάει η λέξη
• Πως τελειώνει η λέξη
• Από ποια γράμματα αποτελείται η λέξη
• Να μπορεί να βρει μια λέξη που αρχίζει/τελειώνει από συγκεκριμένα γράμματα 
• Να αναγνωρίζει την διαδικασίας της  ομοιοκαταληξίας

Η γραπτή φωνολογική επίγνωση αποτελείται από τα παρακάτω:

• Να μπορεί να συνθέτει γραπτά συλλαβές (Πα-Τα κτλ)
• Να γνωρίζει να γράφει τα γράμματα(μικρά και κεφαλαία)
• Να μπορεί να κάνει τις συλλαβές λέξεις
• Να προσθέτει και να αφαιρεί μέρος των λέξεων

Να σημειωθεί ότι αρχικά αναπτύσσετε η προφορική φωνολογική επίγνωση και στη συνέχεια η γραπτή. Η προφορική φωνολογική επίγνωση αναδύεται στη προσχολική ηλικία και η γραπτή στη πρώτη σχολική ηλικία.

Οι ειδικότητες που ασχολούνται με την φωνολογική επίγνωση είναι ο λογοθεραπευτής και ο ειδικός παιδαγωγός. 

Να επισημανθεί, ότι η συνεργασία των ειδικοτήτων είναι απαραίτητη, εάν προκύψουν δυσκολίες στον τομέα αυτό.

Οι γονείς θα μπορούσαν να ακολουθήσουν τις παρακάτω οδηγίες για την ανάπτυξη της φωνολογικής επίγνωσης:

• Παίξτε με το παιδί σας παιχνίδι με τις λέξεις. Πχ: Βρες μου 5 λέξεις που ξεκινάνε απο πα ή βρες μου 3 λέξεις που τελειώνουν σε ακι. Θα ήταν χρήσιμο να αφήνετε και το παιδί να σας δίνει οδηγίες για να βρείτε και εσείς λέξεις. Θα μπορούσατε να απαντάτε και λάθος, ώστε να αναπτύξετε την κριτική σκέψη του παιδιού.

• Παλαμάκια. Πείτε στο παιδί μια λέξη και πείτε του να σας βρει πόσες συλλαβές έχει. Ξεκινάμε με δισύλλαβες λέξεις και στη συνέχεια αυξάνουμε το επίπεδο συλλαβών.

• Ξεφυλλίστε μαζί με το παιδί σας βιβλία και περιοδικά ώστε να έρθει σε επαφή με γράμματα και λέξεις.

• Ακούστε παιδικά τραγούδια μαζί με τα παιδιά και πείτε του ποιηματάκια. Έρευνες, έχουν δείξει ότι τα παιδιά που από την ηλικία των 3 ετών ακούν παιδικά τραγούδια,  έχουν καλύτερες επιδόσεις στη  φωνολογική επίγνωση και μια πιο επιτυχημένη εκμάθηση γραφής και ανάγνωσης.

• Κυνήγι χαμένου θησαυρού. Κρύψετε γράμματα μέσα στο σπίτι και πείτε στο παιδί  αρχικά να τα ανακαλύψει και στη συνέχεια να σας τα γράψει με ένα χρωματιστό μαρκαδόρο σε έναν ασπροπίνακα ή σε μεγάλες κόλλες Α4 με διαφορετικούς μαρκαδόρους. Θα είχε ενδιαφέρον να συμμετέχει και αδερφός-αδερφή αν υπάρχει στην οικογένεια.

• Δώστε στο παιδί να πλάθει με την πλαστελίνη γράμματα, και σε ένα επόμενο στάδιο βάλτε του να δημιουργήσει λέξη.

Να θυμάστε ότι μέσω του παιχνιδιού επιτυγχάνεται η μάθηση!

Μαθησιακές Δυσκολίες και Αντιγραφή

Γράφει η Παπαδοπούλου Ειρήνη

Η αντιγραφή κάποιες φορές είναι μια επίπονη διαδικασία για τα παιδιά με μαθησιακές δυσκολίες που μπορεί να τους επιφέρει αντιδραστικότητα ως προς όλες τις δραστηριότητες γραφής.

Συχνά τα παιδιά δεν προλαβαίνουν να αντιγράψουν από τον πίνακα ή κάνουν λάθη από την αντιγραφή του βιβλίου στο τετράδιο.

Κάποια χαρακτηριστικά  δυσκολιών στην αντιγραφή είναι τα εξής:

1. Παράλειψη-εισαγωγή-επανάληψη γραμμάτων και λέξεων.
2. Μουντζούρες και άσχημα γράμματα.
3. Καθρεφτική γραφή γραμμάτων (πχ 3-ε).
4. Υπερβολικό χρόνο για την εκτέλεση της δραστηριότητας.
5. Παράλειψη σημείων στίξης. 
6. Αγνόησή τονισμού.
7. Μη τήρηση αποστάσεων μεταξύ λέξεων.
8. Χάσιμο σειράς.

Ένα χαρακτηριστικό που είναι λίγο διφορούμενο στις μέρες μας  στα λάθη της αντιγραφής είναι η αντίθετη φορά  κατασκευής των γραμμάτων. Εδώ θα επισημάνουμε ότι για εμάς η φορά θα πρέπει να είναι λειτουργική.

Για τις δυσκολίες στην αντιγραφή, αφενός οι γονείς θα πρέπει να απευθυνθούν σε οφθαλμίατρο ώστε, να αποκλείσουν προβλήματα όρασης και αφετέρου να συνεργαστούν με εργοθεραπευτή και ειδικό παιδαγωγό.

Κάποιες συμβουλές αντιμετώπισης που μπορούν να ακολουθήσουν οι γονείς είναι:

• Βοηθήστε το παιδί να καθορίσει το χώρο έναρξης και λήξης με σύμβολα όπως:τελείες και παύλες.

• Κρυφτέ το κείμενο που δεν χρειάζεται να αντιγράψει το παιδί, ώστε να μην μπερδεύεται.

• Συνεργαστείτε με τον εκπαιδευτικό της τάξης ώστε να μειωθεί η ύλη της αντιγραφής.

• Τονίστε τις βασικές λέξεις η προτάσεις με μαρκαδόρους.

• Δώστε περισσότερο χρόνο στο παιδί ώστε να διεκπεραιώσει τη συγκεκριμένη δραστηριότητα.

Η αντιγραφή ΔΕΝ είναι τιμωρία. Βάλτε μόνο τα ουσιώδη!

Προ γραφικές ασκήσεις

Γράφει η Παπαδοπούλου Ειρήνη

Οι προ γραφικές ασκήσεις είναι απαραίτητες για το παιδί,  αφενός για την εκμάθηση γραμμάτων-αριθμών και αφετέρου για την εμπέδωση της αλληλουχίας των κινήσεων που χρειάζεται για να επιτευχθεί ένα γράμμα ή ένας αριθμός.

Υπεύθυνος για την ενίσχυση των προ γραφικών δεξιοτήτων είναι ο εργοθεραπευτής σε συνεργασία με τον ειδικό παιδαγωγό.
Να σημειωθεί ότι οι προ γραφικές δεξιότητες αναπτύσσονται από την ηλικία των 3 ετών και έως τη φοίτηση στη Πρώτη Δημοτικού θα πρέπει να έχουν αναπτυχθεί σημαντικά.

Πως μπορούμε όμως να ενισχύσουμε τις προ γραφικές δεξιότητες;
Tι υλικά μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε;

1. Χρησιμοποιείστε πλαστελίνη ή πηλό.  Βάλτε πρώτα το παιδί να γράψει σε αυτά τα εναλλακτικά υλικά γράμματα, αριθμούς ή ακόμα και το όνομα του, ώστε να του φανεί ελκυστική η δεξιότητα της γραφής.
2. Χρησιμοποιείστε δαχτυλομπογιές ή άμμο. Οι δαχτυλομπογιές και η άμμο όπως και η πλαστελίνη και ο πηλός είναι αφενός ελκυστικά υλικά γραφής και αφετέρου μαθαίνουν και τις κινήσεις που χρειάζεται για να επιτευχθεί ένα γράμμα ή ένας αριθμός.
3. Περάστε χάντρες σε μια κλωστή ή βιδώστε και ξεβιδώστε καπάκια. Αυτές οι δραστηριότητες ενισχύουν τους μύες του κάθε δαχτύλου και κάνουν πιο εύκολη τη διαδικασία της γραφής.
4. Δώστε στο παιδί ψαλίδι να κόψει. Με τη χρήση του ψαλιδιού το παιδί ασκεί τους μυς του δαχτύλου και μαθαίνει να συγχρονίζει την κίνηση του χεριού με την όραση και την κίνηση του.

Τοποθετείστε όλες τις πρώτες γραπτές προσπάθειες του παιδιού σε έναν πίνακα για να τις βλέπει!

Ενθαρρύνετε τις προσπάθειες του,χωρίς κριτική!

Εκμάθηση Εποχών

Γράφει η Παπαδοπούλου Ειρήνη

 Τα παιδιά μαθαίνουν τις εποχές στα 4-5 έτη. Να σημειωθεί ότι μέχρι τη φοίτηση τους στην Πρώτη Δημοτικού θα πρέπει να τις έχουν κατακτήσει.

Υπάρχουν διάφοροι τρόποι που οι γονείς μπορούν να ενισχύσουν την εκμάθηση, παράλληλα με τη δουλεία που κάνουν οι νηπιαγωγοί στο σχολείο.

Κάποιοι τρόποι λοιπόν είναι οι εξής:

• Ακούστε, τραγουδάκια μαζί με το παιδί για τις εποχές.

• Διαβάστε,  παραμύθια με εικόνες των εποχών στα παιδιά.

• Ζωγραφίστε, μαζί με το παιδί τα χαρακτηριστικά στοιχεία των εποχών.

• Φτιάξτε χειροτεχνίες για κάθε εποχή (Πχ: Πάρτε ένα χαρτόνι κ φτιάξτε ένα χριστουγεννιάτικο δέντρο για το Χειμώνα ή έναν ήλιο για το Καλοκαίρι).

• Κόψτε εικόνες από περιοδικά και κάντε κολλάζ τις εποχές. Οι εικόνες μπορεί να περιέχουν ακόμα και ρούχα.

• Ξεχωρίστε  τα καλοκαιρινά και τα χειμερινά ρούχα μαζί με τα παιδιά σας

• Ταυτίστε   σημαντικά γεγονότα του παιδιού με εποχές (Πχ:γενέθλια, γιορτές κτλ)

Καλή διασκέδαση!

      

Οπτικοποιημένο πρόγραμμα μέλετης

Γράφει η Παπαδοπούλου Ειρήνη

Τι είναι οπτικοποιημένο πρόγραμμα μελέτης;
Πότε μπορεί να τηρηθεί;
Ποια είναι τα οφέλη;

Το οπτικοποιημένο πρόγραμμα μελέτης είναι όταν το παιδί σε συνεργασία με το γονιό, γράφει το πρόγραμμα της καθημερινής του μελέτης σε έναν πίνακα ή σε ένα χαρτί. Το παιδί όταν τελειώνει την μία δραστηριότητα τη σβήνει και προχωράει στην επόμενη.

Μπορεί να τηρηθεί, όλες τις μέρες που διαβάζει το παιδί.
Να σημειωθεί ότι είναι σημαντικό να υπάρχει συνέπεια απέναντι στο πρόγραμμα και προσπάθεια για εφαρμογή. Θα βοηθούσε να γινόταν σε μια σταθερή ώρα, χωρίς να διακόπτετε από άλλες ασχολίες.

Στην αρχή ίσως ο γονιός μπορεί να αντιμετωπίσει δυσκολίες στην εφαρμογή αλλά δεν πρέπει να παραιτηθεί. Η κάθε οικογένεια μπορεί να το προσαρμόσει ανάλογα με τις ανάγκες της.

Τέλος, να σημειωθεί ότι η απόδοση σχετίζεται με την προσπάθεια του παιδιού να φέρει εις πέρας την δραστηριότητα και όχι με τα λάθη που κάνει.

Παράδειγμα Προγράμματος

Μαθήματα                   Πραγματοποίηση                          Απόδοση

Γλώσσα                           ναι                                                καλή

Διάλειμμα                        ναι                                               καλή

Μαθηματικά                   ναι                                                καλή

Tα οφέλη είναι:

-Βοηθά στην ομαλή μετάβαση του παιδιού από τη μια δραστηριότητα στην άλλη.

-Δίνει στα παιδιά μια οπτική υπενθύμιση για το τι θα συμβεί αργότερα.

-Μαθαίνουν τα παιδιά με ρουτίνες που είναι σημαντικές για την καθημερινή τους ζωή σε όλα τα αναπτυξιακά στάδια της ζωής τους.

-Τα παιδιά δεν διακόπτουν τη μελέτη με συνεχές ερωτήσεις όπως:"Πότε θα κάνω διάλειμμα; Πότε θα τελειώσω; Τι θα κάνω μετά;".

Ας γίνουμε εμείς το παράδειγμα των παιδιών για καλύτερη οργάνωση!