Σχολικός Εκφοβισμός: Σύμβουλες προς γονείς (Β ΜΕΡΟΣ)

• Γράφει  η Παπαδοπούλου Ειρήνη

Επιστρέφω λοιπόν με το δεύτερο μέρος!

Είναι πολύ σημαντικό να θυμόμαστε ότι υποστήριξη χρειάζονται τόσο οι γονείς που το παιδί τους πέφτει θύμα σχολικού εκφοβισμού αλλά και οι γονείς του ίδιου του θύτη.

Επιπλέον το κλειδί για την επίλυση των περιστατικών του σχολικού εκφοβισμού είναι η συνεργασία με το σχολικό περιβάλλον καθώς το περιστατικό εξελίσσεται μέσα στο σχολείο.

Ας αρχίσουμε λοιπόν!!

Τα παιδιά που εκφοβίζονται συνήθως νιώθουν φόβο, θυμό, ντροπή, ενοχή, μοναξιά.

Ως προς τους γονείς που το παιδί εκφοβίζεται (θύμα) κάποιες καλές πρακτικές είναι:

• Παρατηρήστε τη συμπεριφορά του παιδιού
• Εξηγήστε το φαινόμενο του σχολικού εκφοβισμού στο παιδί  με απλά λόγια ανάλογα με την ηλικία του.
• Προχωρήστε σε ενεργητική ακρόαση. Ακούστε το παιδί σας χωρίς να το κρίνετε και προσπαθήστε να το απενοχοποιήεστε. Ίσως θα ήταν καλό να καταγράψετε σε ημερολόγιο κάποια περιστατικά.
• Επικοινωνήστε με το παιδί  ότι δεν έχει κανένας δικαίωμα να του φέρεται έτσι και ενεργοποιήστε τον να ζητάει βοήθεια σε περιστατικά εκφοβισμού
• Δείξτε του λειτουργικούς τρόπους για να μπορεί να αντιδράει χωρίς και το ίδιο να είναι βίαιο.
• Μιλήστε με κάποιον ειδικό για να σας δώσει κάποιες συμβουλές
• Συζητήστε με το  δάσκαλο. Εδώ θα βοηθήσει αρκετά το ημερολόγιο της καταγραφής.
• Ενθαρρύνετε την κοινωνική επαφή του παιδιού με συνομήλικους του ώστε να διευρευνήσουν τον κύκλο φίλων και να μην απομονώνονται σε χώρους επιθέσεων.
• Ενισχύστε την αυτοεκτίμηση και την αυτοπεποίθηση των παιδιών μέσω δραστηριότητων που τα καταφέρνουν τα παιδιά και μέσα από τη δική σας στάση

Αυτό που θα πρέπει να εμφυσήσουμε στα παιδιά  που εκφοβίζονται είναι το δικαιώμα του παιδιού για μοίρασμα, ο σεβασμός στην ίδια  την προσωπικότητα του, η απενοχοποιήση του καθώς και η ενεργοποίηση για βοήθεια.

Τα παιδιά που εκφοβίζουν πολλές φορές δεν αντιλαμβάνονται ότι αυτό που κάνουν πληγώνουν τους άλλους.

Ως προς τους γονείς που το παιδί εκφοβίζει (θύτης) κάποιες καλές πρακτικές είναι:

• Παρατηρήστε τη συμπεριφορά του παιδιού σας  και δείτε πως αντιδράει σε συνθήκες κρίσης
• Παρατηρήστε τη συμπεριφορά τη δική σας.  Πχ: Πως αντιδράτε σε έναν τσακωμό, πως μιλάτε με τους οικείους σου, πως μιλάτε στο τηλέφωνο. Θυμηθείτε ότι γινόμαστε εμείς το παράδειγμα για τα παιδιά.
• Χαρακτηρίστε τη συμπεριφορά του παιδιού και όχι το ίδιο το παιδί
• Να συμμετέχετε μαζί με το παιδί σας σε δραστηριότητες διαφορετικότητας
• Καλλιεργήστε την ενσυναίσθηση του παιδιού σας
• Εστιάστε  στα θετικά στοιχεία της προσωπικότητας του παιδιού
• Μιλήστε με κάποιον ειδικό για να σας δώσει κάποιες συμβουλές

Θα πρέπει αρχικά  οι γονείς των παιδιών που εκφοβίζουν να αναγνωρίσουν και να αντιληφθούν το γεγονός. Έπειτα να ευαισθητοποιηθούν και να λάβουν δράση καθώς θα πρέπει να συνεργαστούν τόσο με το σχολείο όσο και με τους φορείς ψυχικής υγείας.

Θα ήθελα να επισημάνω ότι είναι καλό οι γονείς των παιδιών που εκφοβίζονται και εκφοβίζουν είναι καλό να έρχονται σε επαφή με το σχολικό περιβάλλον και όχι να παίρνουν ιδιωτικές πρωτοβουλίες μεταξύ τους.

Ένα πολύ όμορφο εγχειρίδιο επισυνάπτεται στον παρακάτω σύνδεσμο http://enable.eun.org/c/document_library/get_file?uuid=c3d2cb8b-e4d1-4001-a81a-5b106a1d9117&groupId=4467490

Θα επανέλθω και με ένα τρίτο μέρος για το ρόλο του σχολείου!

Σας ευχαριστώ όλους για την εμπιστοσύνη σας!

Πηγή: http://www.e-abc.eu