Γράφει η Παπαδοπούλου Ειρήνη
Καλησπέρα, ελπίζω να είστε όλοι καλά!
Σήμερα σκέφτηκα να αναλύσουμε ένα φλέγον ζήτημα που κάθε χρόνο τέτοιο καιρό έρχεται στην επιφάνεια και δεν είναι άλλο από το αν πρέπει τα παιδιά να συνεχίζουν τις θεραπείες μετά το πέρας του κλεισίματος του σχολείου.
Θέλω να πω εδώ ότι κάθε γονιός είναι ο μοναδικός άνθρωπος που παίρνει την τελική απόφαση για το παιδί και θα πρέπει να γίνεται σεβαστή η απόφασή του καθώς αυτός είναι που γνωρίζει καλύτερα το παιδί του.
Από την δική μου εμπειρία θα σας πω:
- Οι θεραπείες δεν είναι μάθημα, είναι απαραίτητες για την εξέλιξη του παιδιού και πιθανή διακοπή χωρίς τη σύμφωνη γνώμη του εκάστοτε θεραπευτή μπορεί να επιφέρει παλινδρόμηση και να καθυστερήσει σθεναρά την αποκατάσταση του παιδιού σε τυχόν δυσκολίες του.
- Δοκιμάζεται η θεραπευτική σχέση. Ίσως το πιο σημαντικό για εμένα. Μια διακοπή με τόσο χρονικό διάστημα αποχής θα κινδυνεύσει να χαθεί η επαφή με τον θεραπευτή.
- Οι θεραπείες συνήθως γίνονται μέσα από τα ενδιαφέροντα του παιδιού με παιχνίδι και καλή διάθεση άρα για ένα η για δύο σαραντάλεπτα την εβδομάδα το παιδί δεν θα κουραστεί αντιθέτως δεν θα χαλάσει η ρουτίνα του, θα περνάει διασκεδαστικά το χρόνο του και θα υλοποιεί τους στόχους της θεραπείας του με αποτέλεσμα να ενδυναμώνεται για τη νέα χρονιά. (Αναρωτιέμαι μήπως κουραζόμαστε εμείς οι μεγάλοι)
- Οι θεραπείες δεν είναι σχολικό μάθημα, για αυτό δεν ακολουθεί το σχολικό πρόγραμμα το καλοκαίρι και τις αργίες.
- Το παιδί είναι πολύ πιο ξεκούραστο το Καλοκαίρι αφού δεν έχει σχολείο και μπορεί να ενσωματώσει και να απορροφήσει πιο εύκολα νέες πληροφορίες.
- Πριν αποφασίσετε για διακοπή συζητήστε με τον θεραπευτή σας την γνώμη του. Γνωρίζει το παιδί σας, έχει καταφέρει αρκετά επιτεύγματα μαζί του και σιγουρά μπορεί να σας κατευθύνει. Πχ: Είναι προτιμότερο να αλλάξετε μέρες οι ώρες αν δυσκολευόσαστε από το να σταματήσετε ένα θεραπευτικό πρόγραμμα όπου δεν θα κάνει καλό στο παιδί σας τη δεδομένη στιγμή.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου