Πανελλήνιες εξετάσεις: Ποιος δίνει ο γονέας ή το παιδί;

 Γράφει η Παπαδοπούλου Ειρήνη

Καλημέρα και Καλή εβδομάδα, ελπίζω να είστε καλά με σωματική και ψυχική υγεία.    

Ξαναγυρνάω κοντά σας σήμερα με ένα επίκαιρο άρθρο για τις πανελλήνιες. Οι πανελλήνιες είναι προ των πυλών και το άγχος μεγαλώνει τόσο για τους γονείς όσο και για τα παιδιά! 

Οι γονείς πολλές φορές έχουν επενδύσει τις χαμένες προσδοκίες τους στα παιδιά  και θεωρούν πως η επιτυχία ή αποτυχία των παιδιών τους  είναι ταυτόχρονα και δική τους. Θα πρέπει να κατανοήσουμε "εμείς οι σημαντικοί' άλλοι πως τα παιδιά θα πρέπει να θωρακιστούν για να γίνουνε υπεύθυνα και να διαχειριστούν την επιτυχία ή την αποτυχία. Αυτοί οι δύο όροι να σημειώσω πως είναι υποκειμενικοί για τον καθένα μας και αυτό είναι εντάξει.

Πως μπορούνε οι γονείς να βοηθήσουν τα παιδιά σε αυτήν την απαιτητική περίοδο;

• Αποφύγετε συμβουλές όπως: "Μην αγχώνεσαι" "φάε"" κοιμήσου νωρίς" "ξύπνα πρωί να διαβάσεις" και άλλα πολλά. Αφήστε τα παιδιά να φτιάξουν το πρόγραμμα τους με βάση τις εξατομικευμένες  ανάγκες τους. Δείξτε τους εμπιστοσύνη. Αντίθετα μπορείτε να  δώσετε μια άλλη διέξοδο όταν  αισθάνεστε στρεσαρισμένο το παιδί όπως: "Σε καταλαβαίνω πως αγχώνεσαι", "Θες να συζητήσουμε για το άγχος σου"; "Πήγαινε μια βόλτα", "μίλα με τους φίλους σου", "σκέψου πως σε λίγες μέρες θα είσαι στη θάλασσα". Επίσης κάποιες φορές το να είσαι εκεί αθόρυβα για το παιδί μπορεί να είναι και αυτό που έχει πραγματικά ανάγκη. Να είστε ανοιχτοί στην διάθεση επικοινωνίας και να είστε χαλαροί να ακούσετε το παιδί σας χωρίς να το κρίνετε.

• Αποφεύγουμε τις ταμπέλες όπως: "Είσαι τεμπέλης" " Δεν θα καταφέρεις τίποτα" "Κοιμάσαι όρθιος" "Θα μείνεις μια ζωή τούβλο" "Θα κλειστώ στους τέσσερις τοίχους αν δεν περάσεις στο πανεπιστήμιο" και άλλες πολλές ταμπέλες. (Θα μπορούσα να γράφω για μέρες).  Όλα τα παραπάνω δημιουργούν άγχος στο παιδί, ρίχνουν την ψυχολογία του καθώς και την αυτοπεποίθηση του. Όμως το πιο σημαντικό είναι ότι χαλάμε τη μεταξύ μας σχέση. Αυτό που μπορούμε να πούμε είναι "Είμαι δίπλα σου", "Σε ακούω", "όλα θα πάνε καλά ότι και να γίνει" 

• Δεν χρησιμοποιούμε τη λέξη εμείς. Εμείς δίνουμε, εμείς διαβάζουμε, εμείς έχουμε άγχος, εμείς γράψαμε χάλια.. Να θυμάστε πως το παιδί τα κάνει όλα αυτά και να βάζουμε το εμείς μόνο επιπρόσθετο άγχος μπορεί να του δημιουργεί.

• Δεν συγκρίνουμε το παιδί μας ούτε με εμάς όταν δίναμε πανελλήνιες αλλά ούτε και με τα άλλα παιδιά. Το κάθε παιδί είναι μοναδικό και διαφορετικό και θα λάμψει όταν έρθει η ώρα του.

Ίσως όμως το πιο σημαντικό από τα παραπάνω είναι να μην ταυτίσουμε την αξία των παιδιών μας με την αξία των αποτελεσμάτων των πανελλήνιων. Τα παιδιά μας είναι πολλά παραπάνω από αυτό και μπορούν να βρουν τον δρόμο τους. Χρέος μας είναι να είμαστε δίπλα τους, να τα ενδυναμώσουμε και να τους δείξουμε πως η ζωή δεν τελειώνει με ένα κακό αποτέλεσμα. Προσπαθήστε να γίνεται ένας φάρος και το παράδειγμα του παιδιού. 

Καλή επιτυχία σε όλα τα παιδιά και καλή δύναμη στους γονείς!!Ας μην παίρνετε μετροιτίς αυτές τις μέρες τα λόγια των παιδιών!

ΥΓ: Αυτό το άρθρο είναι αφιερωμένο σε όλα τα παιδιά και τους γονείς αλλά λίγο παραπάνω στην ανηψία  μου που είναι ίσως το πιο σημαντικό πλάσμα στη ζωή μου και στην αδερφή μου που έχουν μεγαλώσει μαζί και είναι πάντα δίπλα της!!!