Παιδοκεντρισμός εναντίον ενσυναίσθησης

Γράφει η Παπαδοπούλου Ειρήνη

Καλησπέρα, καλησπέρα!!

Εχτές, σκεφτόμουν πολύ έντονα τη διαφορά του παιδοκεντρισμού και της ενσυναίσθησης. Πολλές φορές θαρρώ τις συγχέουμε. Σήμερα, θα προσπαθήσουμε λίγο να τις προσεγγίσουμε!

Ενσυναίσθηση

Η ενσυναίσθηση είναι όταν ένας γονιός κατανοεί τις ψυχικές ανάγκες των παιδιών και προσπαθεί να τις κατανοήσει.  Δίνει αποδοχή και αγάπη. Επιτρέπει τις κρίσεις θυμού του παιδιού του και προσπαθεί να παρατηρήσει και να κατανοήσει το παιδί στο ξέσπασμα του δίνοντας αγάπη. Είναι οι γονείς που δεν φοβούνται τα δάκρυα του παιδιού και είναι εκεί να τα παρηγορήσουν και να τα ακούσουν με διάθεση.
Όρια και περιορισμοί όμως υπάρχουν.  Εξηγεί πολύ στο παιδί για τις πράξεις του και για ποιο λόγο κάθε φορά μπορεί να πει ο ίδιος όχι.

Παιδοκεντρισμός

Ο παιδοκεντρισμός θέτει στο επίκεντρο της ζωής του γονέα το παιδί και το θέτει στην κορυφή της ιεραρχίας.

Εδώ ανήκουν οι γονείς  που δίνουν τα πάντα στα παιδιά ανεξάρτητα από τις ανάγκες του. Είναι οι γονείς που θα δώσουν το παγωτό και τη σοκολάτα στο παιδί για να σταματήσει να ουρλιάζει ή αφήνουν το παιδί να κάνει επικίνδυνα πράγματα για να μην το στεναχωρήσουν.

Πολλές φορές ο παιδοκεντρισμός, δίνει την ευθύνη της γονικής διαπαιδαγώγησης στα παιδιά αφού τα ίδια τα παιδιά παίρνουν αποφάσεις για την καθημερινότητα της οικογένειας. Πχ: Αποφασίζουν που θα πάει διακοπές η οικογένεια, πόση ώρα θα δουν τηλεόραση κτλ

Συμπερασματικά, η ενσυναίσθηση αφουγκράζει τις ανάγκες του παιδιού, ενώ ο παιδοκεντρισμός δίνει ευθύνες στο παιδί που δεν μπορεί να τις αξιολογήσει βάση του αναπτυξιακού του σταδίου και του μεταφέρει άγχος.