Γράφει η Παπαδόπουλου ΕιρήνηΚαλημέρα, καλημέρα
Νομίζω πως αυτές τις μέρες είμαστε όλοι μουδιασμένοι με αυτά που συμβαίνουν, πως κανείς δεν έχει διάθεση να κάνει πολλά πράγματα.
Σκέφτομαι πως είναι σαν να περνάμε ένα πένθος (τουλάχιστον εγώ έτσι το βιώνω ). Υπάρχει η άρνηση (Πχ: Έλα μωρέ τώρα, δεν υπάρχει θέμα, εγώ θα συνεχίσω τη ζωή μου όπως πριν), ο θυμός (Πχ: Γιατί συμβαίνουν όλα αυτά, Ποιος φταίει), κατάθλιψη (Πχ: Λυπάμαι για αυτά που γίνονται δίπλα μου) Διαπραγμάτευση (Πχ: Θα βρούμε νέους τρόπους να είμαστε παραγωγικοί), Αποδοχή (Πχ: Θα περάσει και αυτό). Νομίζω πως όλοι κυμαινόμαστε ανάμεσα σε αυτά τα στάδια, αλλάζουν συνέχεια και είναι φυσιολογικό.
Θαρρώ πως αυτό που δεν πρέπει να κάνουμε είναι να κρίνουμε τους άλλους και τις επιλογές του. Ας μείνουμε ανθρώπινοι. Ας προσπαθήσουμε να μείνουμε σπίτι και να ανασυγκροτηθούμε, να αποσυμφοριστούμε και να διαλογιστούμε. Ίσως είναι μια πολύ καλή περίοδος, να κάνουμε αυτοκριτική και να ξεκαθαρίσουμε τοξικές καταστάσεις και πρόσωπα στη ζωή μας.
Δεν θα σας πω πως να περάσετε στο σπίτι, γιατί είμαι λίγο της άποψης πως ο καθένας μπορεί να κάνει ότι θέλει,ανάλογα με το πως νιώθει!
Κάποιες μικρές συμβουλές είναι:
Να μην βλέπετε πολύ τηλεόραση, πραγματικά υπάρχουν πάρα πολλές πληροφορίες που καμία φορά δεν προλαβαίνεις να τις φιλτράρεις καν.
Αξιοποίηστε τις δυνατότητες σου που σας βοήθησαν στο παρελθόν για να ανταπεξέλθετε σε δύσκολες καταστάσεις και χρησιμοποιείστε τις για να διαχειριστείτε νέες καταστάσεις.
Αποδεχτείτε τα συναισθήματα σας ,
είναι λογικό να θυμώνετε, να στεναχωριέστε και να ανησυχείτε.
Διατηρήστε την αισιοδοξία σας και μιλήστε με τους ανθρώπους που νιώθετε καλά
Καλή δύναμη σε όλους!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου